Klasztor Kempten

Klasztor Kempten
Ilustracja
dawny kościół klasztorny i pałac opata
Państwo Niemcy
Kraj związkowy Bawaria
MiejscowośćKempten
Kościółrzymskokatolicki
Właścicielbenedyktyni
Obiekty sakralne
kościółśw. Wawrzyńca
Data budowy752
Data zamknięcia1803
Położenie na mapie Bawarii
Mapa konturowa Bawarii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Klasztor Kempten”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Klasztor Kempten”
Ziemia47°43′43″N 10°18′46″E/47,728472 10,312833

Klasztor Kempten – dawny klasztor benedyktynów w Kempten w Niemczech, w Bawarii, założony w 752, od połowy XIV w. stanowiący centrum samodzielnego księstwa Rzeszy, zlikwidowany w 1803.

Historia

Pierwsi mnisi benedyktyńscy z opactwa Sankt Gallen przybyli do Kempten w 742 lub 743[1][2]. Zbudowali kościół i celę klasztorną[2]. W 752 mnich Audogar założył tu klasztor, którego został pierwszym opatem. W 771 żoną Karola Wielkiego została Hildegarda, która spokrewniona z opiekunami klasztoru zapewniła mu patronat Karolingów[2]. Karol Wielki zwolnił klasztor z królewskiej jurysdykcji, kolejni władcy obdarzali go licznymi darowiznami[1] oraz przywilejami nadającymi im władztwo terytorialne w ich posiadłościach[1][3][2]. W 940 klasztor został zniszczony podczas najazdu węgierskiego, a następnie odbudowany[2].

W sporach między władcami Niemiec a papieżami opaci klasztoru stali zwykle po stronie tych pierwszych[3]. W połowie XIV w. opat został podniesiony do rangi księcia Rzeszy (pierwszy raz potwierdzony w 1348)[1][3]. W 1363 mieszczanie z Kempten zniszczyli jeden z klasztornych zamków[2]. Ucisk chłopów na terenach klasztornych doprowadził do powstania chłopskiego w 1491/1492. Konflikt zażegnano, jednak chłopi wystąpili ponownie przeciwko klasztorowi podczas wojny chłopskiej w 1525[3], podczas której klasztor został splądrowany[2].

W 1593 utworzono drukarnię klasztorną. Podczas wojny trzydziestoletniej w pierwszej połowie lat 30. XVII w. miasto i klasztor kilkakrotnie były plądrowane (miasto przez wojska cesarskie, klasztor przez wojska szwedzkie), okolicę spustoszyła też epidemia[2]. W połowie XVII w. podjęto budowę nowego kościoła klasztornego[2][4] oraz nowego pałacu opackiego. Pracami kierował początkowo Michael Beer, a po jego śmierci Johann Serro. Wschodnie skrzydło zaprojektowanej budowli służyło jako klasztor, a zachodnie, z wystawnymi salami reprezentacyjnymi wykończonymi w stylu regencji, jako rezydencja opata[4].

W połowie XVII zreformowana została administracja księstwa klasztornego, a książęta-opaci dysponowali własnym dworem[5]. W 1728 prawa miejskie otrzymało klasztorne miasto Kempten, wzniesione tuż za bramami istniejącego wcześniej wolnego miasta Kempten[1][2] (od 1525 całkowicie niezależnego od opatów[2]). Po kolejnych zakupach w XVII i XVIII w., pod koniec swego istnienia, księstwo klasztorne było drugim co do wielkości państwem kościelnym we wschodniej Szwabii (liczyło ok. 1000 km² oraz ponad 40 tys. mieszkańców)[5][1]. Klasztor sekularyzowano w 1803 (księstwo Bawarii przejęło w zarząd jego majątek już 1 grudnia 1802[5], a rok później włączono go w granice państwa)[5][1][2].

Dawny kościół klasztorny został katolicką świątynią parafialną połączonych w jedno miast Kempten[2][4], a dawny pałac opata został siedzibą sądu[6].

Galeria

  • Klasztor przed zniszczeniem podczas wojny trzydziestoletniej

  • Kościół św. Wawrzyńca, w tle dawny pałac opata

  • Dawny pałac opata, w tle kościół św. Wawrzyńca (widok z ogrodów)

  • Sala audiencyjna w dawnej rezydencji opata

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Kempten. W: Gerhard Köbler: Historisches Lexikon der deutschen Länder: die deutschen Territorien vom Mittelalter bis zur Gegenwart. Wyd. 7. München: C. H. Beck, 2007, s. 331. ISBN 978-3-406-54986-1. [dostęp 2021-04-09]. (niem.)
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Zeittafel - von der Antike bis in die Gegenwart (niem.). W: Kempten Allgäu [on-line]. Stadt Kempten. [dostęp 2021-04-09].
  3. ↑ a b c d Gerhard Immler: Kempten, Fürstabtei: Politische Geschichte (Spätmittelalter) (niem.). W: Historisches Lexikon Bayerns [on-line]. Bayerische Staatsbibliothek. [dostęp 2021-04-09].
  4. ↑ a b c Doris Wiedemann: Allgäu: Mit Neuschwanstein, Oberschwaben und Allgäuer Alpen. Berlin: Trescher Verlag, 2013, s. 194–195. ISBN 978-3-89794-217-2. [dostęp 2021-04-12]. (niem.)
  5. ↑ a b c d Gerhard Immler: Kempten, Fürstabtei: Territorium und Verwaltung (niem.). W: Historisches Lexikon Bayerns [on-line]. Bayerische Staatsbibliothek. [dostęp 2021-04-09].
  6. ↑ Historie des Gebäudes (niem.). W: Justiz in Bayern [on-line]. Bayerisches Staatsministerium der Justiz. [dostęp 2021-04-09].

Media użyte na tej stronie

Bavaria location map G.svg
Autor: Hanhil based upon previous work by TUBS, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map Bavaria, showing position of Bavaria within Germany. Geographic limits of the map:
Germany location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Germany (Wp article: en:Germany)
Legenda klasztor.svg
Symbol klasztoru do legendy mapy
Kempten Residenz 06.jpg
Autor: Helmlechner, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ehemaliges Klostergebäude, sog. Residenz, östlich an die ehem. Stiftskirche anschließende längsrechteckige barocke Anlage, durch Quertrakt in zwei annähernd quadratische Binnenhöfe unterteilt, die äußeren Ecken der umgebenden viergeschossigen Trakte durch quadratische Ecktürme mit eingezogenem Achteckgeschoss betont, erbaut 1651-52 unter Leitung von Michael Beer, 1654-70 unter Johann Serro; mit Ausstattung
Kloster Kempten mit Markierung der Nikolauskapelle.jpg
Das 1633 zerstörte Kloster in Kempten, rechts eine roter Kreis als Markierung der 973 geweihten Nikolauskapelle
Residenz und St. Lorenz-2.jpg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0 de
Fürstäbtliche Residenz und Basilika St. Lorenz in Kempten (Allgäu)
Fürstäbtliche Residenz Kempten Audienzzimmer 4.jpg
Autor: Ricardalovesmonuments, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fürstäbtliche Residenz Kempten, Audienzzimmer
Basilika St. Lorenz Kempten (Foto Hilarmont).jpg
© Hilarmont (Kempten), CC BY-SA 3.0 de
Hildegardplatz in Kempten: Basilika St. Lorenz und Fürstäbtliche Residenz