Klomipramina

Klomipramina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H23ClN2

Masa molowa

314,86 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

303-49-1

PubChem

2801

DrugBank

DB01242

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N06AA04

Klomipraminaorganiczny związek chemiczny z grupy dibenzoazepin, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny, chlorowana pochodna imipraminy. Do lecznictwa wprowadzony w latach 60. XX wieku przez szwajcarski koncern Novartis.

Mechanizm działania

Klomipramina hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny ze szczeliny synaptycznej (wychwyt serotoniny jest hamowany w znacznie większym stopniu[2][3]), zaś jej główny metabolit, demetyloklomipramina, silniej hamuje wychwyt noradrenaliny. Klomipramina blokuje również receptory muskarynowe, histaminowe, dopaminergiczne, serotoninergiczne oraz receptory α.

Farmakokinetyka

Biodostępność po podaniu doustnym wynosi ok. 50%. Maksymalne stężenie w osoczu występuje po około 2–6 godzinach (średnio 4,7 godziny) po podaniu doustnym. Wiąże się w około 97–98% z białkami osocza, głównie z albuminami. Klomipramina jest metabolizowana w wątrobie. Jej okres półtrwania wynosi ok. 32 godziny (zakres 19–37 h), a jej metabolit, N-demetyloklomipramina, ma okres półtrwania ok. 69 godzin (zakres 54–77 h)[1].

Tak jak w przypadku innych antydepresantów trójpierścieniowych, za działanie przeciwhistaminowe klomipraminy i działania niepożądane, takie jak sedacja i senność jest odpowiedzialna blokada receptora H1. Z kolei antagonizm receptora α1-adrenergicznego może powodować hipotonię ortostatyczną i zawroty głowy. Hamowanie muskarynowych receptorów jest odpowiedzialne za antycholinergiczne skutki uboczne klomipraminy, takie jak suchość w ustach, zaparcia, zatrzymanie moczu, niewyraźne widzenie i zaburzenia funkcji poznawczych czy pamięci[4].

Wskazania

Metaanaliza przeprowadzona w 1989 r. wykazała, że spośród fluoksetyny, fluwoksaminy, klomipraminy i sertraliny, klomipramina jest najskuteczniejszą w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych[7].

Przeciwwskazania

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku:

Działania niepożądane

Działania niepożądane stopniowo ustępują po upływie ok. 2 tygodni.

Dawkowanie

Ustala lekarz, zazwyczaj: tabletki powlekane 10 mg, 25 mg 2–3 razy na dobę, lub jedna 75 mg o przedłużonym uwalnianiu raz na dobę. Lek jest dostępny w Polsce pod dwiema nazwami handlowymi: Anafranil oraz Hydiphen.[8]

Przypisy

  1. a b c d e Clomipramine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01242 (ang.).
  2. J. Zohar, T.R. Insel, Obsessive-compulsive disorder: psychobiological approaches to diagnosis, treatment, and pathophysiology, „Biological Psychiatry”, 22 (6), 1987, s. 667–687, DOI10.1016/0006-3223(87)90199-5, PMID3036259 (ang.). Przedruk w: Dan J. Stein, Michael H. Stone, Essential Papers on Obsessive-Compulsive Disorder, NYU Press, 1997, s. 453, ISBN 978-0-8147-8661-1 [dostęp 2020-09-17] (ang.).
  3. Table 15–2. Potencies of Antidepressants at the Human Transporters for Norepinephrine (NET), Serotonin (SERT), and Dopamine (DAT), [w:] Laurence Brunton, Bruce A. Chabner, Bjorn Knollman, Goodman and Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics, wyd. 12, McGraw Hill Professional, 2011, s. 406, ISBN 978-0-07-176939-6 (ang.).
  4. Stephen M. Stahl, Mood Disorders and Antidepressants: Stahl's Essential Psychopharmacology, Cambridge University Press, 28 października 2013, s. 108–110, ISBN 978-1-107-72992-6 [dostęp 2020-10-15] (ang.).
  5. E. Hollander i inni, Clomipramine vs desipramine crossover trial in body dysmorphic disorder: selective efficacy of a serotonin reuptake inhibitor in imagined ugliness, „Archives of General Psychiatry”, 56 (11), 1999, s. 1033–1039, DOI10.1001/archpsyc.56.11.1033, PMID10565503 (ang.).
  6. S. Atezaz Saeed, Timothy J. Bruce, Panic Disorder: Effective Treatment Options, „American Family Physician”, 57 (10), 1998, s. 2405, PMID9614411 (ang.).
  7. a b Heimo L. Nilsson, Lars Von Knorring, Review. Clomipramine in acute and chronic pain syndromes, „Nordisk Psykiatrisk Tidsskrift”, 43 (sup20), 1989, s. 101–113, DOI10.3109/08039488909100841 (ang.).
  8. Klomipramina (clomipramine): dostępność w aptekach, GdziePoLek.pl [dostęp 2022-03-24] (pol.).

Bibliografia

  • Małgorzata Rzewuska, Leczenie zaburzeń psychicznych, wyd. 3, Warszawa: PZWL, 2006, ISBN 83-200-3354-3.[potrzebny numer strony]

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

GHS-pictogram-silhouete.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for substances hazardous to human health.
GHS-pictogram-silhouette.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for substances hazardous to human health.
Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Clomipramin2.svg
Structure of Clomipramine
GHS-pictogram-pollu.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for environmentally hazardous substances