Kościół św. Małgorzaty w Gostyniu

Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu
AK-13 z dnia 18.02.1956[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Gostyń
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Małgorzaty w Gostyniu
Wezwanie	św. Małgorzaty
Wspomnienie liturgiczne	20 lipca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1418 Data zakończenia budowy 1436 Data zniszczenia • przez 1682 pożar Data odbudowy 1689
Dane świątyni Styl gotyk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 45 m Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Gostynia Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu
Położenie na mapie gminy Gostyń Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu
51°52′45″N 17°01′05″E/51,879167 17,018056

Kościół Świętej Małgorzaty w Gostyniu – najstarszy kościół rzymskokatolicki w mieście Gostyń. Należy do dekanatu gostyńskiego. Mieści się przy ulicy Przy Farze.

Historia i architektura

Jest to świątynia gotycka, trzynawowa, halowa z wieżą 45 metrów wysoką, zbudowaną w latach 1418–1436, kruchta gotycka z 1523. Na piętrze znajduje się dobudowana kaplica Świętej Anny z 1529. W 1682 została uszkodzona pożarem, odbudowano ją w 1689. Z tego czasu pochodzi barokowe sklepienie nawy głównej, w prezbiterium i nawach bocznych sklepienia gwiaździste, w kaplicy siatkowe.

Wyposażenie

Wnętrze kościoła

Wnętrze bogate w zabytki. Główny ołtarz późnorenesansowy z około 1640 bogato rzeźbiony i złocony. W bocznym ołtarzu renesansowym krucyfiks gotycki, pod nim w predelli malowany na drzewie obraz Męczeństwo św. Wawrzyńca z warsztatu wielkopolskiego około 1550. W drugim bocznym ołtarzu barokowym obraz Madonny z Dzieciątkiem ze szkoły wielkopolskiej z XVII wieku. W prezbiterium po prawej stalle późnogotyckie z 1514 (na nich napis 1514 Szkovronek hoc disposuit), pozostałe stalle barokowe. Ambona z XVIII wieku, jej baldachim wieńczą cztery postacie niewieście – symbole czterech części świata. Ławy i konfesjonały rokokowe. Przy schodach do kaplicy rokokowa chrzcielnica, w kruchcie wielka kropielnica wykuta w granicie. W kaplicy ołtarz późnorenesansowy z rzeźbą świętej Anny Samotrzeć z połowy XVI wieku, w predelli obraz Różdżka Jessego malowany na drzewie. Na konsolce późnogotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem po 1510.

Przypisy

Bibliografia

• Franciszek Jaśkowiak, Wydawnictwo poznańskie. Przewodnik, Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa 1967, str. 172.