Kościół św. Michała Archanioła w Witorożu

Kościół św. Michała Archanioła

A/114 z dnia 3.03.1960 i 30.11.1966
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Witoroż
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Michała Archanioła w Witorożu
Wezwanie	św. Michała Archanioła
Historia Data poświęcenia 1739 Poprzednie wyznanie prawosławie
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Drelów Kościół św. Michała Archanioła
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Michała Archanioła
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół św. Michała Archanioła
Położenie na mapie powiatu bialskiego Kościół św. Michała Archanioła
51°55′14,1″N 22°59′23,9″E/51,920583 22,989972

Kościół św. Michała Archanioła – rzymskokatolicki kościół parafialny parafii św. Michała Archanioła w Witorożu, wzniesiony w 1739 jako cerkiew unicka, a w latach 1875–1919 należący do parafii prawosławnej.

Historia

Pierwszą cerkiew unicką wzniesiono w Witorożu w 1605 z fundacji Lwa Sapiehy. W 1739 zastąpiono ją nową świątynią pod wezwaniem Cudu św. Michała Archanioła. W 1875, w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, budynek sakralny odebrano unitom i przekształcono w cerkiew prawosławną. Przy tym wyznaniu budynek pozostawał do 1919, gdy został zrewindykowany na rzecz Kościoła łacińskiego^[1]. Po tym wydarzeniu budynek stał się świątynią parafialną. W 1924 odremontowano dach obiektu, zaś w 1927 – przekształcono wnętrze. W latach II wojny światowej (1940–1945) świątynia ponownie znajdowała się w rękach prawosławnych^[1], należała do parafii w strukturach diecezji chełmsko-podlaskiej^[2]. W 1946 powtórnie przejęty przez katolików kościół został nakryty nowym blaszanym dachem, a w 1965 wzniesiono na nim sygnaturkę. Siedemnaście lat później dokonano kolejnego remontu wnętrza obiektu^[1].

Architektura

Kościół w Witorożu jest budowlą drewnianą o konstrukcji wieńcowej z lisicami, orientowaną, szalowaną. Obiekt wzniesiono na planie prostokąta. Dawna cerkiew jest jednonawowa, z prosto zamkniętym prezbiterium, do którego przylegają skarbczyk i zakrystia, jak również kwadratowym przedsionkiem. Wnętrze świątyni kryje strop, od zachodu w nawie znajduje się chór muzyczny. Na łuku tęczowym w kościele znajduje się XVIII-wieczny krucyfiks^[1].

Elewacja kościoła jest niemal pozbawiona ozdób, z jednym zamkniętym odcinkowo oknem na osi obiektu oraz okapem i ozdobnie oszalowanym szczytem z krzyżem. Taki sam szczyt zdobi również przedsionek budynku. Nad nawą znajduje się neobarokowa sygnaturka. Kościół pokrywają dachy dwuspadowe^[1].

We wnętrzu kościoła znajduje się neobarokowy ołtarz główny z barokowym wizerunkiem maryjnym z XVII w., na który nałożono XVIII-wieczną sukienkę; w zwieńczeniu ołtarza znajduje się ponadto wizerunek Ukrzyżowanego Chrystusa z pocz. XX wieku. Dwa ołtarze boczne w świątyni wykonano w dwudziestoleciu międzywojennym z obrazami Matki Bożej i św. Michała Archanioła z I poł. XIX w. W połowie tego samego stulecia namalowana została kopia obrazu Matki Boskiej Leśniańskiej. Z początku XX wieku pochodzą konfesjonał i ławki. Znacznie starszy jest wykonany w XVIII w. barokowy krzyż procesyjny^[1].

Przypisy