Kościół św. Wincentego à Paulo i klasztor misjonarzy w Śmiłowiczach

Kościół św. Wincentego à Paulo

Касцёл Святога Вінцэнта

Kościół w 1917 roku
Państwo	ZSRR
Republika związkowa	Białoruska SRR
Miejscowość	Śmiłowicze
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Wincentego à Paulo
Historia Data zakończenia budowy 1767–1791 Data poświęcenia 1785 Data zamknięcia 1867 Data zniszczenia lata 30. XX wieku
Położenie na mapie obwodu mińskiego Kościół św. Wincentego à Paulo
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Wincentego à Paulo
53°45′09,04″N 28°00′31,26″E/53,752511 28,008683

Kościół św. Wincentego à Paulo i klasztor misjonarzy w Śmiłowiczach (biał. Касцёл Святога Вінцэнта і кляштар місіянераў) – rzymskokatolicki zespół klasztorny w Śmiłowiczach, w rejonie czerwieńskim, w obwodzie mińskim na Białorusi. Zabytek w stylu baroku wileńskiego zniszczony przez władze radzieckie w latach 30. XX wieku.

Historia

Zespół klasztorny znajdował się na skraju miasteczka Śmiłowicze, przy gościńcu Mińsk-Ihumeń. Jego fundatorka, Marcybella Zawiszanka z Ogińskich, sprowadziła księży ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego à Paulo i umieściła ich przy drewnianym kościele, obiecując pieniądze na budowę murowanych budynków. Prace budowlane przy budowie nowego kościoła i klasztoru trwały w latach 1767–1791. W roku 1774 wybudowano piętrowy, murowany gmach domu misyjnego (klasztoru), a poświęcenie kościoła pod wezwaniem św. Wincentego à Paulo odbyło się w roku 1785. W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793 roku zespół klasztorny znalazł się na terenie Imperium Rosyjskiego. Do 1831 przy klasztorze działała szkoła misjonarska. W 1832 w ramach represji za powstanie listopadowe klasztor został zamknięty przez władze, a kościół przekazany parafii katolickiej. Po powstaniu styczniowym kościół został odebrany katolikom i przekazany prawosławnym. W 1867 roku został poświęcony jako prawosławna cerkiew św. Trójcy, jednak w wyniku braku finansowania szybko popadł w ruinę.

W latach 30. XX wieku budynki kościoła i klasztoru zostały zburzone przez władze radzieckie.

Architektura

Świątynia odgrywała rolę zarówno kościoła przyklasztornego, jak i parafialnego. Posiadała trzy nawy i dwuwieżową fasadę. Wewnątrz znajdowało się 6 iluzjonistycznych ołtarzy z obrazami i rzeźbami.

Zobacz też

• Lista zabytków historii i architektury na Białorusi zniszczonych przez władze ZSRR

Bibliografia

• А.М. Кулагін: Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік. Wyd. 2. Mińsk: Biełaruskaja Encykłapiedyja, 2001, s. 216. ISBN 985-11-0199-0. (biał.).

Linki zewnętrzne

• Kościół św. Wincentego i klasztor Misjonarzy. radzima.org. [dostęp 2021-02-09]. (biał. • ang. • pol. • ros.).