Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynie

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

402/937 z dnia 5.09.1961[1]
kościół pomocniczy
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Olszyna
Adres	ul. Wolności
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Józefa Oblubieńca
Wezwanie	Podwyższenia Krzyża Świętego
Wspomnienie liturgiczne	14 września
Historia Data zakończenia budowy XVI wiek Aktualne przeznaczenie kościół pomocniczy
Dane świątyni Styl neogotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Olszyny Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie powiatu lubańskiego Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie gminy Olszyna Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
51°03′58,02″N 15°22′25,07″E/51,066117 15,373631

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Olszynie.

Widok od strony prezbiterium

Historia

Świątynia była wzmiankowana w 1314. Jest to budowla o cechach późnoromańskich, co uwidacznia się w charakterystycznym ukształtowaniu okien ściany wschodniej prezbiterium^[2]. W obecnym kształcie została wybudowana w XVI wieku, przebudowywana była w 1567 i 1675 i w XVIII wieku. Od 1520 do 1654 kościół zagarnęli protestanci. Został im on odebrany przez Ferdynanda III. W latach 1709–1711 dobudowano do korpusu barokową wieżę dzwonniczą pod którą zloaklizowano kryptę z fundacji barona Abrahama Ernsta von Dobschütza. Do 1936 wieża ta wykorzystywana była wyłącznie przez ewangelików. W latach 1936–1938 świątynię poddano renowacji i zamontowano wówczas nowe organy z warsztatu Berschdorfa z Nysy (obecnie w kaplicy Literackiej archikatedry warszawskiej)^[3].

Architektura

Jest to budowla orientowana, murowana, wzniesiona z kamienia, jednonawowa, posiadająca węższe prezbiterium i wieżę od strony południowej. Nawa nakryta jest polichromowanym stropem kasetonowym, wykonanym w 1614^[4]. Jest na nim przedstawiony Chrystus, kolegium apostolskie i św. Paweł oraz motywy roślinne. Po drugiej stronie, w zachodniej części nawy i w prezbiterium znajdują się sklepienia krzyżowo-żebrowe. Wieżę nakrywa cebulasty dach hełmowy. przyziemiu wieży znajduje się kruchta. W elewacji wieży jest umieszczony portal ozdobiony herbem kolatorów i figurami świętych z lewej i prawej strony.

Wyposażenie

Ołtarz w stylu późnobarokowym pochodzi z przełomu XVIII/XIX wieku. Jednym z cenniejszych zabytków znajdujących się w świątyni jest chrzcielnica^[5].

Przypisy