Kodeks Fejérváry-Mayer

Kodeks Fejervary-Mayer

Kodeks Fejervary-Mayeraztecki dokument prekolumbijski zawierający informacje na temat kalendarza Azteków i związanych z nim uroczystości.

Opis

Kodeks Fejervary-Mayer wchodzi w skład Kodeksów Borgia, pochodzi z okolic Choluli w Meksyku i jest spuścizną kultury nahuatl Puebla-Tlaxcala. Budową, treścią i wyglądem przypomina Kodeks Laud. Unikalną rzeczą jest ilustracja czterech stron kierunków świata, przedstawiona w postaci krzyża z piątą stroną w centrum. Dni kalendarza wyznaczone są zgodnie z kierunkami i każdemu podziałowi towarzyszy para bogów, poświęcone drzewa, ptaki oraz inne postacie wyrażone za pomocą ikon. W środku znajduje się bóg ognia Xiuhtecuhtli. Ilustracja jest też kalendarzem trzynastu miesięcy księżycowych[1].

Kodeks składa się z 17 sekcji. Większość sekcji dotyczy kalendarza. Kilka ostatnich przedstawia linie i kropki oznaczające liczby i związane jest z niezidentyfikowanymi uroczystościami.

Historia

Najstarsze ślady Kodeksu Fejervary-Mayer prowadzą do węgierskiego kolekcjonera Fejérváryego, który sprzedał manuskrypt angielskiemu filantropowi Josephowi Mayerowi (1803-1886). Ten przekazał unikat Muzeum Publicznemu (Public Museum) w Liverpoolu.

Publikacje

Pierwsza publikacja miała miejsce w 1901 roku we wznowionej publikacji dzieła pt. Antiguidades de Mexico autorstwa Edwarda Kinga[2], z komentarzem Eduarda Selera. Publikacja była ufundowana przez księcia Loubat. Kolejną znaczącą edycją było wydanie kodeksu w Grazu w Austrii[3]. Obecnie oryginał znajduje się w Muzeum Publicznym w Liverpoolu (Anglia).

Przypisy

  1. Zob. pierwsze zdjęcie w galerii
  2. Antiguidades de Mexico Edward King, Meksyk, tom III (Berlin, Londyn, Edynburg)
  3. Akademische Druck - u. Verlagsanstalt, 1971. SPE F 1219 C66 1971

Bibliografia

  • Maria Stern: Malowane księgi Dawnych Narodów Meksyku. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 1980.

Media użyte na tej stronie

Dresden codex, page 2.jpg
Kodeks drezdeński, strona 49.
Codex Fejervary-Mayer, page 2.jpg
Kodeks Fejervary-Mayer, strona 2.