Kokcydioidomikoza

Kokcydioidomikoza
Coccidioidomycosis
ilustracja
ICD-10

B38

B38.0

Ostra kokcydioidomikoza płucna

B38.1

Przewlekła kokcydioidomikoza płucna

B38.2

Kokcydioidomikoza płucna, nie określona

B38.3

Kokcydioidomikoza skórna

B38.4

Kokcydioidomikozowe zapalenie opon mózgowych

B38.7

Kokcydioidomikoza rozsiana

B38.8

Inne postacie kokcydioidomikozy

B38.9

Kokcydioidomikoza, nie określona

Kokcydioidomikozagrzybica wywoływana przez Coccidioides immitis lub C. posadasii[1].

Występuje endemicznie głównie w południowo-zachodnich stanach USA, północnym Meksyku i niektórych obszarach Ameryki Południowej, ale notowano zawleczenia choroby do innych krajów.

Etiologia

Coccidioides immitis wykrywa się w zasadowych glebach. Zakażenie następuje zwykle poprzez aspirację konidiów grzyba.

Objawy i przebieg

Kokcydioidomikoza przebiega w 50% bezobjawowo lub jako krótkotrwała infekcja dróg oddechowych. W 7–28 dni po ekspozycji mogą wystąpić objawy grypopodobne (gorączka, kaszel, ból głowy, nocne poty, bóle mięśni)[2], które w większości przypadków wycofują się samoistnie. Czasami na tułowiu i kończynach występuje drobna wysypka plamista lub plamisto-grudkowa.

U 5-10% pacjentów, u których doszło do postaci objawowej, rozwijają się przewlekła postać płucna ze zmianami guzkowatymi i cienkościennymi jamkami.

W kilka tygodni – miesięcy od infekcji pierwotnej u kolejnych 5% pacjentów opisuje się postać rozsianą – szerzenie choroby na kości, stawy, skórę i utkanie podskórne a także ośrodkowy układ nerwowy. U 25% chorych z postacią rozsianą rozwija się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Diagnostyka

Zmiany guzkowe w płucach – preparat histopatologiczny

Grzyba wykrywa się w mikroskopowym badaniu mikologicznym materiału pobranego od chorego (zeskrobiny skórne, plwocina, popłuczyny oskrzelowe, płyn mózgowo-rdzeniowy), badaniu histopatologicznym bądź poprzez hodowlę.

Leczenie[3]

W większości przypadków postępowanie jest wyczekujące, zakażenie ulega samoleczeniu. Pacjenci, u których dochodzi do ostrego rozwoju choroby lub z grupy wysokiego ryzyka (stany obniżenia odporności) wymagają wielomiesięcznej, a nawet wieloletniej farmakoterapii przeciwgrzybiczej (flukonazol, itrakonazol) oraz ewentualnie interwencji chirurgicznej. Amfoterycyna B jest rezerwowana dla najcięższych przypadków oraz leczenia w przebiegu ciąży.

Bibliografia

Przypisy

  1. Walsh TJ, Dixon DM: Spectrum of Mycoses. W: Samuel Baron: Medical microbiology. Galveston, Tex.: University of Texas Medical Branch at Galveston, 1996. ISBN 0-9631172-1-1.
  2. Kenneth J. Ryan, C. L. Ray, John C. Sherris: Sherris medical microbiology: an introduction to infectious diseases. New York: McGraw-Hill, 2004, s. 680–83. ISBN 0-8385-8529-9.
  3. Infectious Diseases Society of America Guidelines: Coccidioidomycosis

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Coccidioidomycosis granulomas on forehead.png
"Characteristic skin granulomata on the forehead. This patient also had a smaller skin lesion on the trunk and had roentgenographic evidence of pulmonary infiltration with hilar gland involvement."
Coccidioidomycosis 01.jpg

Histo-pathological changes in a case of coccidioidomycosis of the lung showing a large fibrocaseous nodule.

Obtained from the CDC Public Health Image Library.

Image credit: