Koksiak

Koksiak
Milicjanci przy koksiaku w czasie stanu wojennego w Polsce (rekonstrukcja)

Koksiak (inaczej koksownik[1][2]) – przenośne palenisko w postaci stalowego kosza do spalania koksu, służące do ogrzania się na wolnym powietrzu.

Znane ze stosowania podczas stanu wojennego w Polsce (1981–1983) przez żołnierzy i milicjantów do ogrzewania się w mrozy na posterunkach ulicznych. W niektórych miastach (np. w Częstochowie) są ustawiane w mroźne dni w okolicach przystanków komunikacji miejskiej i miejsc, gdzie gromadzą się bezdomni[3].

Wbrew pojawiającym się twierdzeniom, określenie koksownik nie jest ani błędne – w znaczeniu „wolnostojącego pieca, w którym pali się koksem” figuruje w aktualnym Słowniku Języka Polskiego PWN[4] – ani nowomodne, ponieważ odnotowywał je już słownik języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego[5] z lat 50. i 60. XX wieku.

Przypisy

  1. ↑ Koksiak. Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2012-03-26].
  2. ↑ Koksiaki. Obcy język polski – M. Malinowski. [dostęp 2014-05-10].
  3. ↑ Łukasz Żołądź: Na ulice wracają koksowniki. [dostęp 2010-12-07].
  4. ↑ koksownik – Słownik języka polskiego PWN, sjp.pwn.pl [dostęp 2017-09-04] (pol.).
  5. ↑ koksownik – Wielki słownik W. Doroszewskiego PWN, sjp.pwn.pl [dostęp 2017-09-04] (pol.).

Bibliografia

  • Zdzisław Zblewski: Leksykon PRL-u, Kraków 2000, s. 75.


Media użyte na tej stronie

02014 33 Jahre nach Ausrufung des Kriegsrechts in Polen, Sanok..JPG
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 4.0
33 rocznica wprowadzenia stanu wojennego w Polsce