Komenda Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto II

Komenda Rejonu Uzupełnień
Łódź Miasto II

Powiatowa Komenda Uzupełnień
Łódź Miasto II
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1927
Rozformowanie1939
Tradycje
RodowódPKU Łódź Miasto II
Dowódcy
Pierwszymjr Eugeniusz Sypniewski
Ostatnippłk Adam Haberling
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
DyslokacjaŁódź
PodległośćDOK IV
SkładPKU typ I
Komendy rejonów uzupełnień OK III

Komenda Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto II (KRU Łódź Miasto II) – organ właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1][2].

Historia komendy

Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr IV została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Łódź II obejmująca część miasta Łodzi. Równocześnie dotychczasowa PKU Łódź Miasto została przemianowana na PKU Łódź Miasto I[3].

PKU Łódź Miasto II funkcjonowała na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy[1], a także „Tymczasowej instrukcji służbowej dla PKU”, wprowadzonej do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[4]

Zadania i organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej. W skład PKU Łódź Miasto II wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[5].

W marcu 1930 roku PKU Łódź Miasto II nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr IV i administrowała częścią miasta Łodzi obejmującą komisariaty Policji Państwowej nr I, IV, VI, VII, X, XII, XIII i XIV[6]. W grudniu tego roku PKU Łódź Miasto II posiadała skład osobowy typu I[7].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[8].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Łódź Miasto II została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto II przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[9], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[10].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie. Komenda prowadziła ewidencję wszystkich oficerów z obszaru miasta Łodzi, powiatu łódzkiego i powiatu brzezińskiego[2].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz oficerów pełniących służbę w PKU i KRU Łódź Miasto II, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.

Komendanci
stopień, imię i nazwiskookres pełnienia funkcjikolejne stanowisko służbowe (dalsze losy)
mjr piech. Eugeniusz SypniewskiVII 1927[11] – IV 1928[12]komendant PKU Łańcut
ppłk piech. Jan BalsewiczIV 1928[12] – XI 1932[13]dyspozycja dowódcy OK IV
mjr piech. Zygmunt Brockhusen1933[14] – III 1934[15]dyspozycja dowódcy OK IV
mjr dypl. kaw. Mieczysław BiernackiVI 1934[16] – 1937kierownik referatu w WBH
ppłk piech. Adam Haberling1938[17] – IX 1939komendant miasta Łuck †19 IX 1939
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[18][19][20]
kierownik I referatu administracji rezerw

i zastępca komendanta

mjr piech. Ludwik SteinbachX 1927[21] – IV 1928[22]kierownik I referatu PKU Chełm
mjr art. Tadeusz HoszardIX 1928 – VIII 1929[23]dyspozycja dowódcy OK IV
mjr piech. Zygmunt BrockhusenIII 1930 – IX 1933komendant PKU
kpt. piech. Andrzej ZiobroIX 1933 – 1934[24]DOK IV
kpt. art. Władysław Kowalczuk1934[25] – 1938kierownik I referatu KRU
kierownik II referatu poborowegopor. kanc. Stefan ZamojskiVII 1927 – IX 1930[26]PKU Łódź Miasto I
kpt. piech. Kazimierz Józef Zwolennikdo 1 VIII 1932[27]PKU Tarnopol
kpt. piech. Andrzej Ziobro15 VII 1932[28] – IX 1933kierownik I referatu
por. piech. Jan Zdanowski[a] vel Klepka[29]od IX 1933[30]
referentpor. kanc. Bronisław Jóźwiakod VII 1927, był w 1928
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[31][b]
kierownik I referatu ewidencjikpt. art. Władysław Kowalczuk1938 – 1939
kierownik II referatu uzupełnieńkpt. adm. (piech.) Władysław Marceli Radziszewski1939†1940 Katyń[33]

Uwagi

  1. Jan Zdanowski vel Klepka ur. 3 lutego 1897 w Żylicach, w rodzinie Franciszka.
  2. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[32].

Przypisy

  1. a b Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  2. a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  3. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  4. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  5. Jarno 2001 ↓, s. 169.
  6. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  7. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  8. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  9. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  10. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 222.
  12. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 397.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 194.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 161.
  17. Jarno 2001 ↓, s. 170.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 222, 224.
  19. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 432, 833.
  20. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XIII, 518.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 301.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 257.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 259.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 263.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 303.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 431.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417.
  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 287.
  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 83, w kwietniu 1933 został przydzielony z 28 pp w celu odbycia praktyki poborowej.
  31. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 852.
  32. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  33. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 518.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Robert Szandrocho: 90 lat terenowych organów administracji wojskowej w Polsce. Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2, 2011. ISBN 978-83-60732-61-8.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK IV.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK III