Komenda Rejonu Uzupełnień Bydgoszcz Miasto

Komenda Rejonu Uzupełnień Bydgoszcz Miasto
Powiatowa Komenda Uzupełnień Bydgoszcz Miasto
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1930
Rozformowanie1939
Tradycje
RodowódPKU Bydgoszcz Miasto
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Bydgoszcz
PodległośćDOK VIII
SkładPKU typ IV
Komendy rejonów uzupełnień OK VIII

Komenda Rejonu Uzupełnień Bydgoszcz Miasto (KRU Bydgoszcz Miasto) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

Jesienią 1930 roku na obszarze Okręgu Korpusu Nr VIII została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Bydgoszcz Miasto, która administrowała miastem Bydgoszcz. Jednocześnie dotychczasowa PKU Bydgoszcz została przemianowana na PKU Bydgoszcz Powiat. Nowo powstała PKU Bydgoszcz Miasto została zaliczona do IV typu składu osobowego PKU[2].

PKU Bydgoszcz Miasto razem z PKU Bydgoszcz Powiat miała swoją siedzibę przy ul. Gen. Bema 17[3].

PKU Bydgoszcz Miasto funkcjonowała na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej oraz rozporządzeń wykonawczych do tejże ustawy[4], a także „Tymczasowej instrukcji służbowej dla PKU”, wprowadzonej do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[2]

Zadania i organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej. W skład PKU Bydgoszcz Miasto wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[5].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[6].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Bydgoszcz Miasto została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Bydgoszcz Miasto przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[7], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[8]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Bydgoszcz Miasto normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[9].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował miasto Bydgoszcz[1].

Komenda prowadziła ewidencję wszystkich oficerów z obszaru miasta Bydgoszczy oraz powiatów: bydgoskiego, wyrzyskiego, szubińskiego, chodzieskiego i sępoleńskiego[1].

KRU Bydgoszcz Miasto była jednostką mobilizującą. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” komendant RU był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji części baonu wartowniczego nr 82 (dowództwo, 1. i 2. kompania oraz pluton karabinów maszynowych). Pozostałe dwie kompanie baonu (3. i 4.) mobilizowała KRU Inowrocław. Pod względem mobilizacji materiałowej KRU Bydgoszcz Miasto przydzielona była do 62 pp. Cały batalion mobilizował się w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Batalion pod względem ewidencyjnym należał do Ośrodka Zapasowego 15 Dywizji Piechoty[10]. Dowódcą zmobilizowanego baonu był mjr piech. rez. Jan Sławiński.

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych pełniących służbę w PKU i KRU Bydgoszcz Miasto, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku (dotychczasowy referat I administracji rezerw został przemianowany na referat I ewidencji, a referat II poborowy na referat II uzupełnień)[11][12][13][14][15][a].

Nazwa stanowiskastopień imię i nazwiskookres pełnienia funkcjiKolejne stanowisko (dalsze losy)
Komendantmjr piech. Ryszard KorzańskiIX 1930[17] – III 1934[18]dyspozycja dowódcy OK VIII
mjr żand. Alfred SkazaIIV 1934 – VII 1935[19]dyspozycja dowódcy OK VIII
mjr piech. Emilian PiaseckiVIII 1935 – 1939[15]
kierownik I referatukpt. piech. / kpt. adm. (piech.) Mieczysław ChudzińskiIX 1930 – 1939
kierownik II referatupor. piech. / kpt. adm. (piech.) Franciszek Nałęcz-Jeleński[b]IX 1930 – 1939†1940 Katyń[27]

Uwagi

  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[16].
  2. ↑ Kpt. adm. (piech.) Franciszek Teofil Czesław Nałęcz-Jeleński[20] ur. 20 lipca 1895 roku w Nowym Sączu, w rodzinie Feliksa i Franciszki z Mierzwińskich. Był członkiem Związku Strzeleckiego i żołnierzem 1 pułku piechoty Legionów Polskich. W 1923 roku pełnił służbę w 42 pp, w charakterze urzędnika wojskowego w XI randze[21]. Z dniem 1 stycznia 1925 roku został mianowany chorążym zawodowym w piechocie, wcielony do 42 pp i w lutym tego roku przydzielony do PKU Białystok na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat białostocki[22]. 3 listopada 1926 roku został mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 68. lokatą w korpusie oficerów piechoty[23]. W lutym 1927 roku został przydzielony do PKU Suwałki na stanowisko referenta[24]. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1938[25]). Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 roku w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[26].

Przypisy

  1. ↑ a b c Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  3. ↑ Księga Adresowa Miasta Bydgoszczy: 1936/37. Bydgoszcz: Jan Miernik, 1936, s. XVI.
  4. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  5. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169.
  6. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  7. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  8. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  9. ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
  10. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 729, 733.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 297.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 511.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 19, 43, 116.
  14. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 42, 114.
  15. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 844.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 303.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 92.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 99, minister spraw wojskowych sprostował nazwisko i kolejność imion z „Franciszek Czesław Teofil Jeleński” na „Franciszek Teofil Czesław Nałęcz-Jeleński”.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1559.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 17 lutego 1925 roku, s. 77.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 399.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 4 lutego 1927 roku, s. 33.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 40.
  26. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 309.
  27. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 235.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
KRU DOK VIII.jpg
Komendy rejonów uzupełnień OK VIII