Komenda Rejonu Uzupełnień Suwałki

Komenda Rejonu Uzupełnień Suwałki
Powiatowa Komenda Uzupełnień Suwałki
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Suwałki
PKU 41 pp w Suwałkach
PKU Suwałki

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Wiktor Henzell

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Suwałki

Podległość

DOGen. „Warszawa”
DOK III

Skład

PKU typ III

Komendy rejonów uzupełnień DOK III
Siedziba komendy

Komenda Rejonu Uzupełnień Suwałki (KRU Suwałki) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Historia komendy

24 czerwca 1919 roku minister spraw wojskowych ustanowił Powiatową Komendę Uzupełnień Suwałki z tymczasową siedzibą w Grodnie, obejmującą powiaty: suwalski, sejneński i augustowski. PKU Suwałki podlegała Dowództwu Okręgu Generalnego „Warszawa”[2].

W czerwcu 1921 roku PKU 41 pp była nadal podporządkowana DOGen. „Warszawa” i obejmowała swoją właściwością powiaty: augustowski, sejneński i suwalski[3].

Z dniem 15 listopada 1921 roku, po wprowadzeniu podziału kraju na dziesięć okręgów korpusów i wprowadzeniu pokojowej organizacji służby poborowej, dotychczasowa PKU 41 pp została przemianowana na Powiatową Komendę Uzupełnień Suwałki i podporządkowana Dowództwu Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. Okręg poborowy obejmował powiaty: suwalski i sejneński, natomiast powiatem augustowskim administrowała nowo powstała PKU Augustów w Sokółce. W każdym powiecie rezydował oficer ewidencyjny. W 1923 roku stanowiska te w obu powiatach nie zostały obsadzone[4][5][6].

Z dniem 1 czerwca 1922 roku została zlikwidowana gospoda inwalidzka przy PKU Suwałki. W tym czasie komenda w dalszym ciągu pozostawała na obszarze podporządkowanym Dowództwu 2 Armii[7].

18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[8], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[9]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[10][11]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[12].

Z dniem 1 stycznia 1925 roku powiat sejneński z siedzibą władz w Sejnach został zniesiony, a wchodzące w jego skład gminy włączone do powiatu suwalskiego[13]. Od tego czasu PKU Suwałki administrowała jedynie powiatem suwalskim[14].

Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[10]. W skład PKU Suwałki wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[10]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[15][16][17].

12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[18].

Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Suwałki normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[19]

Z dniem 1 października 1927 roku została zliwidowana PKU Augustów w Sokółce, a podporządkowany jej powiat augustowski włączony do okręgu poborowego PKU Suwałki[20].

W marcu 1930 roku PKU Suwałki nadal podlegała DOK III w Grodnie i obejmowała swoją właściwością powiaty: suwalski i augustowski[21]. W grudniu tego roku PKU posiadała skład osobowy typ III.

11 listopada 1931 roku ogłoszono nadanie Krzyża Niepodległości st. sierż. Wacławowi Krynickiemu[a] z PKU Suwałki[24][25].

Od 1935 roku PKU Suwałki mieściła się w gmachu Sądu Okręgowego (obecnie Archiwum Państwowe w Suwałkach) przy ul. Tadeusza Kościuszki 69[26].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Suwałki została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Suwałki przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[27], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[28]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Suwałki normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[26].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał dowódcy Okręgu Korpusu Nr III, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: suwalski i augustowski[1].

KRU Suwałki była jednostką mobilizującą. Pod względem mobilizacji materiałowej była przydzielona do 41 pp w Suwałkach. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” komendant Rejonu Uzupełnień był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji kompanii wartowniczej nr 4/31. Wymieniony pododdział miał być zmobilizowany w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim[29][b].

Po ogłoszeniu mobilizacji KRU Suwałki funkcjonowała na podstawie etatu pokojowego. Pod względem ewidencji i uzupełnień miała być przydzielona do Ośrodka Zapasowego 29 DP[31]. KRU Suwałki była jednostką podległą dowódcy Okręgu Korpusu Nr III, a zaopatrywaną przez dowódcę SGO „Narew”[32].

Obsada personalna

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU i KRU Suwałki, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w 1926 i 1938 roku.

Komendanci
Stopień, imię i nazwiskoOkres pełnienia funkcjiKolejne stanowisko (dalsze losy)
ppłk Wiktor Henzellod 15 VII 1919[33]
mjr piech. Józef Włodek18 I 1921[34] – 1922[26]
płk piech. Ignacy Jatowt28 IV 1922[26] – 30 IX 1927[35]stan spoczynku
ppłk piech. Wacław KajIX 1927[36] – I 1931[37]dyspozycja dowódcy OK III
mjr piech. Konrad ŻelaznyIX 1930[38] – 14 XI 1932[39]komendant PKU Katowice
ppłk piech. Witold Zasztowt28 XI 1932[39] – 31 X 1934[40]stan spoczynku
mjr piech. Gustaw CzeczukowiczXI 1934[41] – VII 1935[42]dyspozycja dowódcy OK III
mjr piech. Kazimierz WyzińskiVIII 1935[43] – 1939[44]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[45][6]
I referentpor. piech. Konstanty Potapowicz1923 – VI 1925[46]II referent
mjr piech. Aleksander KomarVII 1925[47] – II 1926kierownik I referatu
II referenturzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Marian Gawućdo 15 I 1925[48]
por. piech. Konstanty PotapowiczVII 1925 – II 1926kierownik II referatu
oficer instrukcyjnypor. piech. Ładysław Edmund Kuśmidrowiczdo I 1924[49]
por. piech. Alfons PiorunowskiI[49] – X 1924[50]
por. piech. Józef Kazimierz Skwarnickiod X 1924[51]
oficer ewidencyjny na powiat sejneńskiwakat
oficer ewidencyjny na powiat suwalskiurzędnik wojsk. XI rangi / por. kanc. Antoni Jędruszak1923 – 1924w VI 1926 przydzielony do Kier. Adm. Koszar Suwałki[52]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[53][54][55][56][57]
kierownik I referatu administracji rezerw

i zastępca komendanta

mjr piech. Aleksander KomarII 1926 – II 1927[58]komendant PKU Kościerzyna
mjr piech. Marian Krańskido XII 1927[59]dyspozycja dowódcy OK X
kpt. piech. Władysław SamojłowiczIV 1928[60] – 31 VII 1933[61]stan spoczynku
kpt. art. Stefan Wypijewski[c]VIII 1933 – VI 1934[64]WIG
kpt. piech. Michał KomorskiVI 1934[65] – po VI 1935kierownik II referatu KRU Równe
kierownik II referatu poborowegopor. piech. Konstanty Potapowicz[d]II 1926 – 30 IX 1933[61]stan spoczynku
por. piech. Mieczysław Ignacy KurelskiX 1933 – VI 1938kierownik II referatu RKU
referentpor. kanc. Władysław IV OstrowskiII 1926 – II 1927[68]referent (etat przejściowy) PKU Wilno Powiat
ppor. / por. piech. Franciszek Nałęcz-JeleńskiII 1927[69] – IX 1930[70]kierownik II referatu PKU Bydgoszcz Miasto
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[44][e]
kierownik I referatu ewidencjikpt. adm. (piech.) Izydor GrabowyIII 1939
kierownik II referatu uzupełnieńkpt. adm. (piech.) Mieczysław Ignacy Kurelski[f]III 1939†1940 Charków[74]

Uwagi

  1. ↑ St. sierż. Wacław Krynicki ps. „Pakuła” „Korwin” urodził się w 1896 roku w Suwałkach. W 1914 roku został wcielony do armii rosyjskiej. W grudniu 1917 roku powrócił do Suwałk i wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Wziął udział w powstaniu sejneńskim. 23 sierpnia 1919 roku w czasie ataku na Sejny dowodził czołowym I plutonem 1. kompanii „szturmowej”. Następnie zgłosił się na ochotnika do 41 Suwalskiego Pułku Piechoty, w szeregach którego walczył na wojnie z bolszewikami, a następnie z Litwinami o Suwalszczyznę. Za wykazane męstwo został odznaczony Krzyżem Walecznych. Do 1939 roku pełnił służbę w PKU Suwałki. W 1928 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[22], a 13 kwietnia 1931 roku Krzyżem Niepodległości. W grudniu 1939 roku został zaprzysiężony i wstąpił do konspiracji PZP-ZWZ-AK. Pełnił funkcję komendanta Rejonu I Suwałki. W kwietniu 1942 roku został aresztowany przez Niemców i po śledztwie osadzony najpierw w więzieniu w Królewcu, a następnie w obozie koncentracyjnym Stutthoff, gdzie zmarł 2 lutego 1943 roku. Był żonaty z Antoniną z Szenderów (1902-1984), damą Orderu Virtuti Militari,z którą miał syna Ryszarda (1923–1944) ps. „Bob”, żołnierza Armii Krajowej[23].
  2. ↑ Zmobilizowana kompania była organicznym pododdziałem baonu wartowniczego nr 31, mobilizowanego przez KRU Grodno[30]
  3. ↑ Kpt. adm. (art.) Stefan Tadeusz Wypijewski (ur. 31 sierpnia 1939) był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Srebrnym Krzyżem Zasługi. W kwietniu 1933 roku został przydzielony z 14 dak w Białymstoku, w celu odbycia praktyki poborowej[62]. W marcu 1939 roku pełnił służbę w WIG na stanowisku kierownika referatu taktycznego[63].
  4. ↑ Konstanty Potapowicz (ur. 9 września 1887) był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty[66]. Zmarł 10 września 1943 w Oflagu VI B Dössel[67].
  5. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[71].
  6. ↑ Kpt. adm. (piech.) Mieczysław Ignacy Kurelski (ur. 28 lipca 1894[72]). Z dniem 1 maja 1933 roku został przydzielony z 41 pp w Suwałkach, w celu odbycia praktyki poborowej[73].

Przypisy

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 72 z 3 lipca 1919 roku, poz. 2372.
  3. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 69 z 23 czerwca 1921 roku, zał. nr 2 do pkt 11.
  4. ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 35.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1480.
  6. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1349.
  7. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 6 czerwca 1922 roku, poz. 346.
  8. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  9. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  10. ↑ a b c Jarno 2001 ↓, s. 169.
  11. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, autor użył sformułowania „wszystkie czynności przygotowawcze do poboru, jak również jego przeprowadzenie przeszły do władz administracyjnych”, co nie odpowiadało podziałowi kompetencji władz wojskowych i cywilnych, określonych we wspomnianych aktach prawa.
  12. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393–394.
  13. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 117, poz. 1052.
  14. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 7-20.
  16. ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, wg autora stanowiska oficerów ewidencyjnych, po krótkotrwałym przydzieleniu ich do władz administracyjnych, zostały zniesione w 1925 roku.
  17. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169, autor także datuje zniesienie stanowisk oficerów ewidencyjnych na rok 1925, co stoi w sprzeczności z ogłoszoną 4 lutego 1926 roku obsadą służby poborowej na stopie pokojowej.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 1-10.
  19. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  20. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  21. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 426.
  23. ↑ Antonina, Wacław i Ryszard Kryniccy. Muzeum im. Marii Konopnickiej na Facebooku, 2017-09-27. [dostęp 2019-10-02].
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 373.
  25. ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
  26. ↑ a b c d Historia WKU Suwałki ↓.
  27. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  28. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  29. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 758.
  30. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 732.
  31. ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 794.
  32. ↑ Zarzycki 1995 ↓, s. 240.
  33. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 81 z 31 lipca 1919 roku, poz. 2846.
  34. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 29 stycznia 1921 roku, s. 176.
  35. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 215.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927 roku, s. 272.
  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 3.
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
  39. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 430.
  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 251.
  41. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159, został przeniesiony ze stanowiska kwatermistrza 5 pp Leg. do PKU Suwałki celem odbycia praktyki poborowej.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  43. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  44. ↑ a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 858.
  45. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1480, 1557, 1559.
  46. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 lipca 1925 roku, s. 352.
  47. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 1 lipca 1925 roku, s. 353.
  48. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 stycznia 1925 roku, s. 19.
  49. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 16 stycznia 1924 roku, s. 17.
  50. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 648.
  51. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 31 października 1924 roku, s. 647.
  52. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 28 czerwca 1926 roku, s. 199.
  53. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 10.
  54. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 127, 142, 153.
  55. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 524.
  56. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 8, 34, 85, 88.
  57. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 26, 41, 88.
  58. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 65.
  59. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 362.
  60. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
  61. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 118.
  62. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 85.
  63. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 291, 496.
  64. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 164.
  65. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 157.
  66. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 79.
  67. ↑ Straty ↓.
  68. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 4 lutego 1927 roku, s. 35.
  69. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 4 lutego 1927 roku, s. 33.
  70. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 297.
  71. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  72. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 93, sprostowano datę urodzenia z „26 lipca 1894 roku” na „28 lipca 1894 roku”.
  73. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 83.
  74. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 280.

Bibliografia

Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Suwałki ul. Kościuszki 69 (2).JPG
Autor:

Adrian Piekarski vel Adrianek2501

Adrian Piekarski vel Adrianek2501.png This illustration was made by Adrian Piekarski (vel Adrianek2501).

Flag of Poland.svg polski: Używając tego zdjęcia zobowiązujesz się dodać przypis o autorze Adrian Piekarski. Nie kopiuj tego zdjęcia nielegalnie ignorując zasady licencji na jakiej go udostępniłem. Mile widziany byłby również email do mnie UserIconMail.svg Adrian Piekarski, kiedy je opublikujesz.

English language.svg english: Please credit this with Adrian Piekarski in the immediate vicinity of the image. Do not copy this image illegally by ignoring the terms of the license below, as it is not in the public domain. An email to UserIconMail.svg Adrian Piekarski would be appreciated too.

, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ta fotografia została przesłana w ramach projektu Wiki Lubi Zabytki będącego częścią inicjatywy Wiki Loves Monuments 2011.
KRU DOK III.jpg
Komendy rejonów uzupełnień DOK III