Komisariat Wewnętrzny Straży Granicznej „Sandomierz”

Komisariat Wewnętrzny Straży Granicznej „Sandomierz”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Sandomierz

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Egzekutywa KG SG (sł.)
Zachodniomałopolski Okręg SG (gosp.)

Komisariat Wewnętrzny Straży Granicznej „Sandomierz” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1]. Rozkazem nr 6 z 22 kwietnia 1939 roku w sprawach zmian organizacyjnych oraz działania Egzekutywy Komendy Głównej Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma utworzył komisariat wewnętrzny Straży Granicznej „Sandomierz”[2]. Rozkazem tym do komisariatu wewnętrznego „Sandomierz” przydzielił placówkę II linii „Rzeszów”, którą wydzielił z Komendy Obwodu „Jasło” i przemianował ją na posterunek wywiadowczy. Jednocześnie utworzył posterunki wywiadowcze w Tarnowie i Lublinie[3]. Etat komisariatu: 1 oficer, 18 szeregowych, 1 samochód, 9 kbk, 9 pistoletów[2]. Rozkazem nr 12 z 14 lipca 1939 roku w sprawie reorganizacji placówek II linii [...] komendant Straży Granicznej gen. bryg. Walerian Czuma przemianował posterunek wywiadowczy „Rzeszów” „Tarnów” i „Lublin” na placówki II linii[4].

Struktura organizacyjna

  • komendant komisariatu
  • personel kancelaryjny
  • kartoteka
  • laboratorium techniczne
  • zmienna liczba placówek II linii i posterunków

Służba wywiadowcza

Teren działania:

  • na północy – styk z terenem działania Egzekutywy Komendy Głównej Straży Granicznej (rejon Warszawy), według linii rozgraniczenia Końskie (wyłącznie), Jastrząb (wyłącznie)-Puławy (wył.)-Lubartów (wył.)-Włodawa (wył.);
  • na zachód – styk z terenami Komisariatu wewnętrznego Łódź i Zachodnio- Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej Kraków-Włoszczowa (wyłącznie), Skalmierz (wyłącznie), Bochnia (wyłącznie);
  • południe – styk z terenami działania Zachodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej Kraków i Wschodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej Lwów – Tarnów (włącznie), Rzeszów (wł.), Przeworsk (wł.);
  • południowy wschód-linia Monasterz-Zamość (wł.), Lubomia (wył.).

Funkcjonariusze komisariatu

Komendanci
  • komisarz Julian Rosiński (20 VI 1939[5] -)

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).