Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2019

Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci 2019

Share the Joy

Viki Gabor podczas sesji zdjęciowej na ściance sponsorskiej zawierającej oficjalne logo i slogan 17. Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci.
Informacje ogólne
Finał	24 listopada 2019
Miejsce	Arena Gliwice, Gliwice (Polska)
Nadawca	Telewizja Polska (TVP)
Prowadzący	Ida Nowakowska Aleksander Sikora Roksana Węgiel
Informacje dodatkowe
Reżyser	Konrad Smuga[1] Szymon Łosiewicz
Producent	Leszek Ratajczak (TVP)
Kierownik wykonawczy	Jon Ola Sand (EBU)
Scenografia	Giorgios Stylianu Matsis
Choreografia	Agustin Egurrola
Występ otwarcia	Parada flag 19 uczestniczących państw.
Występ interwałowy	Roksana Węgiel – „Anyone I Want To Be”[2] Wszyscy uczestnicy – „Share the Joy”[3]
Uczestnicy
Powrót	Hiszpania
Rezygnacja	Izrael  Azerbejdżan
Łącznie	19 reprezentacji
Mapa uczestników      Kraje uczestniczące w konkursie      Kraje, uczestniczące w przeszłości, ale nie w 2019
Głosowanie
Każdy kraj przyznaje po 1–8, 10 oraz 12 punktów dla dziesięciu najlepiej ocenionych piosenek w głosowaniu jurorskim, widzowie z całego świata wybierają od 3 do 5 piosenek na które chcą zagłosować, punkty są liczone przez ordynację proporcjonalną.
Zwycięzca	Polska
Reprezentant	Viki Gabor
Piosenka	„Superhero”
Tekst i muzyka	Patryk Kumór, Lanberry, Dominic Buczkowski-Wojtaszek
Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci
◄ 2018 2020 ►

17. Konkurs Piosenki Eurowizji dla Dzieci odbył się 24 listopada 2019 w Arenie Gliwice. Organizatorem była Europejska Unia Nadawców we współpracy z Telewizją Polską.

W konkursie wzięli udział reprezentanci z 19 państw^[4]. Zwyciężyła Viki Gabor, reprezentantka Polski z piosenką „Superhero”.

Lokalizacja

Miejsce organizacji konkursu

(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de

Gliwice

Położenie Gliwic w Polsce.

10 grudnia 2018 ogłoszono, że konkurs odbędzie się w Polsce^[5]. 6 marca 2019 poinformowano, że zostanie rozegrany na terenie Areny Gliwice^[6]. Arena Gliwice to hala widowiskowo-sportowa, zapewnia ponad 17 tys. miejsc siedzących i stojących w Arenie Głównej^[2]. Jest jedną z największych hal widowiskowo-sportowych w kraju^[3].

Uroczysta ceremonia otwarcia konkursu odbyła się 18 listopada w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach.

Proces wyboru miejsca organizacji

Arena Gliwice, miejsce organizacji konkursu.

Dzięki wygranej w konkursie w 2018 Roksany Węgiel, reprezentantki Polski, TVP miała pierwszeństwo do aplikowania do roli gospodarza następnego finału. Chęć przygotowania widowiska w kraju wyrazili wówczas prezes TVP Jacek Kurski^[7] i prezydent RP Andrzej Duda^[8].

Przed zgłoszeniem Polski dwa inne kraje zgłosiły zamiar organizacji tego wydarzenia. Oferty te pochodziły z Armenii (AMPTV) i Kazachstanu (Khabar Agency)^[9][10]. Gdyby kazachska propozycja została przyjęta, kazachski nadawca poinformował, że przesunie konkurs na październik 2019 ze względu na możliwe niekorzystne warunki pogodowe w stolicy kraju, Astanie, która została zaproponowana jako miasto-gospodarz^[10]. Byłby to również pierwszy raz, kiedy członek stowarzyszony został wybrany do organizacji sztandarowego wydarzenia EBU. Aby jednak tak się stało, należałoby zmienić ogólne zasady konkursu, ponieważ podobnie jak w Konkursie Piosenki Eurowizji, wydarzenie nie może się odbyć w stowarzyszonym państwie członkowskim EBU^[11].

23 listopada 2018 Jon Ola Sand, kierownik wykonawczy konkursu z ramienia Europejskiej Unii Nadawców (EBU), poinformował podczas konferencji prasowej 16. Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci, że organizacja rozważa możliwość organizacji kolejnego finału przez państwo, które wygra w 2018. 10 grudnia ogłoszono Polskę jako gospodarza konkursu w 2019^[5].

Po finale konkursu w 2018 Jacek Kurski w wywiadzie dla Wirtualnych Mediów stwierdził, że konkurs prawdopodobnie nie odbędzie się w Warszawie z powodu braku w mieście odpowiedniej hali do organizacji widowiska^[7]. Powtórzył te słowa również 13 grudnia w wywiadzie dla Radia Zet^[12], dodając, że konkurs może być zorganizowany w: Gdańsku, Gliwicach, Katowicach, Krakowie, Łodzi czy Szczecinie. Wymienił też kryteria, na podstawie których będzie wybrany gospodarz: budżet miasta i dostępność odpowiedniej bazy hotelowej oraz hali widowiskowej do wynajmu na miesiąc przed rozegraniem finału^[12].

     Kandydatura zwycięska

     Kandydatura brana pod uwagę w fazie finalnej

17 stycznia 2019 Noel Curran, dyrektor generalny EBU, ogłosił, że konkurs odbędzie się w Krakowie^[15]. Następnego dnia TVP wydało oświadczenie, że nie doszło jeszcze do wyboru miasta^[16]. Ostatecznie ogłoszono, że konkurs odbędzie się w Gliwicach^[6].

Przebieg konkursu

Projekt graficzny konkursu i sceny

Pod koniec kwietnia pojawiły się spekulacje medialne, jakoby hasło przewodnie konkursu brzmiało Share the Joy^[17] (tłum. Podziel się radością), co kilka tygodni później zostało potwierdzone za pośrednictwem oficjalnych kanałów społecznościowych dotyczących Konkursu Piosenki Eurowizji dla Dzieci^[1].

Scena konkursowa zaprojektowana przez cypryjskiego projektanta, Giorgiosa Stylianou-Matsisa, z logiem konkursu w tle.

13 maja na konferencji prasowej dotyczącej Konkursu Piosenki Eurowizji 2019 zaprezentowano logotyp konkursu^[18], przedstawiający jaskrawy latawiec, który – jak tłumaczyli organizatorzy – symbolizuje „wolność, światło i radosne chwile”^[19].

30 września organizatorzy udostępnili projekt sceny konkursowej, której pomysłodawcą jest Jorgos Stylianu-Matsis^[20]. Instalacja zawierała światła LED na środku sceny oraz na wybiegach przy publiczności^[20].

Prowadzący

22 sierpnia ogłoszono, że finał konkursu poprowadzą Ida Nowakowska, Aleksander Sikora i Roksana Węgiel, zwyciężczyni konkursu w 2018^[21]. 24 września podano, że ceremonię otwarcia konkursu poprowadzi Mateusz Szymkowiak, a za przebieg konferencji prasowych odpowiadać będzie Agata Konarska^[22].

Motyw muzyczny

9 października ogłoszono stworzenie utworu muzycznego, będącego zarazem motywem przewodnim konkursu, za który odpowiadać będzie Gromee, producent muzyczny i reprezentant Polski w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji^[23]. Utwór „Share the Joy” został premierowy wykonany 18 listopada podczas ceremonii oficjalnego otwarcia konkursu, podczas którego wykonali ją Roksana Węgiel wraz ze wszystkimi uczestnikami konkursu. Numer ponownie zaprezentowano w trakcie niedzielnego koncertu finałowego.

20 listopada premierę miała piosenka promocyjna konkursu „Życie to gra”, którą zaśpiewali: Ula Kowalska, Nela Zawadzka, Milena Grigoryan, Antek Scardina i Paweł Szymański^[24].

Kontrowersje

Tatjana Meżenciewa i Denbieriel Oorżak w trakcie prób do występu

Utrata przytomności reprezentanta Rosji

Podczas pierwszych prób reprezentant Rosji Denbieriel Oorżak stracił przytomność na scenie konkursowej w Gliwicach^[25] i został przewieziony do szpitala^[26]. Jeden z wolontariuszy oznajmił, że był świadkiem, że rosyjska delegacja nakazała reprezentantom Rosji nie kontaktować się z reprezentantką Ukrainy, Sofiją Iwanko, a także wywierającej presji przez szefa rosyjskiej delegacji na chłopcu i dziewczynce, co w opinii wolontariusza mogło doprowadzić do utraty przytomności^[27]. Kilka godzin po incydencie poinformowano, że do zdarzenia doszło przez zły stan zdrowia chłopca^[28]. Partnerka sceniczna, Tatjana Meżenciewa, także potwierdziła informacje zawarte w oświadczeniu na swoim oficjalnym profilu na Instagramie^[29][30]. 22 listopada duet odbył kolejne próby sceniczne do występu^[31], a w weekend zaprezentował się podczas koncertów konkursowych.

Kraje uczestniczące

18 lipca Europejska Unia Nadawców ogłosiła listę państw uczestniczących w konkursie^[32]. W finale wzięli udział reprezentanci z 19 państw, w tym z Hiszpanii, która powróciła na konkurs po 13 latach^[33]. Z udziału w konkursie wycofały się telewizje z Azerbejdżanu oraz Izraela.

Finał

18 listopada EBU udostępniła kolejność startową występów w finale. Wcześniej, w trakcie ceremonii otwarcia konkursu, wylosowany został pierwszy i ostatni występ oraz numer startowy kraju-gospodarza (Polski).

L.p[34]	Państwo[35]	Wykonawca	Utwór	Język	Miejsce	Punkty
1	Australia	Jordan Anthony[36]	„We Will Rise”[37]	angielski	8	121
2	Francja	Carla[38]	„Bim Bam Toi”[38]	francuski[a]	5	169
3	Rosja	Tatjana Mieżencewa i Denbieriel Oorżak[39]	„A Time for Us”[39]	rosyjski, angielski	13	72
4	Macedonia Północna	Mila Moskow[40]	„Fire”[41]	macedoński, angielski	6	150
5	Hiszpania	Melani García[42]	„Marte”	hiszpański	3	212
6	Gruzja	Giorgi Rostiaszwili[43]	„We Need Love”[44]	gruziński, angielski	14	69
7	Białoruś	Liza Misnikova[45]	„Pepelny (Ashen)” (Пепельный)[45]	angielski, rosyjski	11	92
8	Malta	Eliana Gomez Blanco[46]	„We Are More”[47]	maltański, angielski	19	29
9	Walia	Erin Mai[48]	„Calon yn curo”[49]	walijski	18	35
10	Kazachstan	Erżan Maksim[50]	„Armanyńnan qalma” (Арманыңнан қалма)[51]	kazachski, angielski	2	227
11	Polska	Viki Gabor[52]	„Superhero”	polski, angielski	1	278
12	Irlandia	Anna Kearney[53]	„Banshee”[53]	irlandzki	12	73
13	Ukraina	Sophia Ivanko[54]	„The Spirit of Music”[54]	ukraiński, angielski	15	59
14	Holandia	Matheu Hinzen[55]	„Dans met jou”[55]	holenderski, angielski	4	186
15	Armenia	Karina Ignatjan[56]	„Colours of Your Dream”[56]	ormiański, angielski	9	115
16	Portugalia	Joana Almeida[57]	„Vem comigo (Come with Me)”[58]	portugalski, angielski	16	43
17	Włochy	Marta Viola[59]	„La voce della terra”[59]	włoski, angielski	7	129
18	Albania	Isea Çili[60]	„Mikja ime Fëmijëria”[60]	albański	17	36
19	Serbia	Darija Vračević[61]	„Podigni glas (Raise Your voice)”[61]	serbski, angielski	10	109

Wyniki

Wyniki jurorów i internautów
Miejsce	Jurorzy	Punkty	Internauci	Punkty
1	Kazachstan	148	Polska	166
2	Polska	112	Hiszpania	104
3	Hiszpania	108	Francja	84
4	Holandia	105	Holandia	81
5	Macedonia Północna	100	Kazachstan	79
6	Francja	85	Włochy	64
7	Australia	82	Serbia	63
8	Armenia	70	Rosja	57
9	Włochy	65	Macedonia Północna	50
10	Serbia	46	Białoruś	48
11	Białoruś	44	Armenia	45
12	Irlandia	39	Portugalia	43
13	Gruzja	37	Australia	39
14	Ukraina	28	Irlandia	34
15	Rosja	15	Gruzja	32
16	Walia	9	Ukraina	31
17	Albania	7	Albania	29
18	Malta	2	Malta	27
19	Portugalia	0	Walia	26

Głosowanie

Uczestnicy	Suma punktów	Punkty od telewidzów	Punkty od jury
Australia	121	39			12		1	8	4	8		8	10	1	10	6	5		2		7
Francja	169	84	10			1	5		6	6	10	2	1	5		10	1	7	8	5	8
Rosja	72	57										3					10	2
Macedonia Północna	150	50	4	1	7		2	10	5	12	2		7	10	7	7	3	10	4	7	2
Hiszpania	212	104	1	8		10			7	4	7	7	8	8	6	5		8	12	12	5
Gruzja	69	32	5				3			1	8		5				8			3	4
Białoruś	92	48	6	3			6			3			2	7		1	6		10
Malta	29	27									1										1
Walia	35	26						3											6
Kazachstan	227	79	7	2	8	5	8	12	12	7	12		12	2	12	12	4	6	7	8	12
Polska	278	166		10	1	7	12	4	10	10	6	12		4	8	8		5	3	2	10
Irlandia	73	34		4	6	2	3				5	10			3	2		3	1
Ukraina	59	31	3						8			6					7			1	3
Holandia	186	81	12	12	4	4	10	5		5			6	6	2		12	12	5	10
Armenia	115	45	8	5	10	6	7	7	3	2		5	3		4			4		6
Portugalia	43	43
Włochy	129	64	2	7	2	8		6	2		3	1	4	12	5	4	2	1			6
Albania	36	29			5			2
Serbia	109	63		6	3	12	4	1	1		4	4		3	1	3				4

Głosowanie online

Podczas finału konkursu ogłoszono, że przez cały okres otwartego głosowania online oddano ponad 3,7 miliona głosów ważnych^[62].

Wyniki głosowania online
Państwo	Głosy	Punkty
Polska	~567,895	166
Hiszpania	~355,789	104
Francja	~287,368	84
Holandia	~277,105	81
Kazachstan	~270,263	79
Włochy	~218,947	64
Serbia	~216,000	63
Rosja	~195,000	57
Macedonia Północna	~171,053	50
Białoruś	~164,211	48
Armenia	~153,947	45
Portugalia	~147,105	43
Australia	~133,000	39
Irlandia	~116,421	34
Gruzja	~109,474	32
Ukraina	~106,053	31
Albania	~99,211	29
Malta	~92,368	27
Walia	~88,947	26
Razem	~3,770,000	1,102

Pozostałe kraje

Aby nadawca publiczny z danego kraju mógł wziąć udział w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci, musi być aktywnym członkiem Europejskiej Unii Nadawców. Nie wiadomo, czy EBU zaprasza do uczestnictwa wszystkich 56 aktywnych członków stowarzyszenia, tak jak ma to miejsce w przypadku Konkursu Piosenki Eurowizji.

Aktywni członkowie Europejskiej Unii Nadawców

•  Bułgaria – 11 września 2018 Byłgarska nacionałna telewizija (BNT) oświadczyła, że nie ma w planach powrotu na konkurs^[63]. 8 czerwca poinformowano, że BNT ma ogromne długi i są blisko bankructwa, przez co zmiana zdania była praktycznie niemożliwa^[64]. W późniejszym terminie ogłoszono listę uczestników na której nie pojawiła się Bułgaria.
•  Czarnogóra – 2 czerwca Radiotelevizija Crne Gore (RTCG) potwierdziła, że nie powróci do konkursu przez problemy budżetowe^[65].
• Czechy – 19 czerwca Česká televize ogłosiła, że Czechy nie zadebiutują w konkursie w 2019 roku z powodu skupienia się na Konkursie Piosenki Eurowizji^[66].
• Finlandia – 10 czerwca nadawca Yle poinformował, że nie zadebiutuje w konkursie w 2019. Powodem jest niechęć do umieszczania dzieci w konkursach dla dorosłych oraz brak programów, dzięki którym można by było wybrać potencjalnego reprezentanta^[67].
•  Łotwa – 14 czerwca stacja Latvijas Televīzija potwierdziła, że nie powróci do konkursu w tej edycji z powodu skupienia się na Konkursie Piosenki Eurowizji 2020 oraz Chórze Roku Eurowizji 2019^[68].
•  Norwegia – 11 kwietnia stacja NRK potwierdziła, że nie powróci do konkursu w tej edycji, ponieważ ich zasady nie pasują do tego typu konkursów, ale NRK będzie obserwować konkurs dokładniej niż wcześniej.
• Niemcy – 10 maja stacja KiKA, dziecięcy kanał telewizyjny ARD i ZDF, poinformował, że Niemcy nie zadebiutują w 2019, mimo że program stacji to uwzględniał^[69]. 22 listopada poinformowano, że niemiecka delegacja przybyła do Polski, by obserwować konkurs i jego przebieg^[70].
• Szkocja – 29 czerwca BBC Alba potwierdziło, że nie zadebiutuje w 2019 z powodu udziału w Chórze Roku Eurowizji 2019, jednak potwierdzono, że odbyły się rozmowy dotyczące uczestnictwa, które mogłyby pozwolić Szkocji uczestniczyć w 2020 roku^[71].
• Słowacja – rzecznik Rozhlas a televízia Slovenska (RTVS) oświadczył, że obecnie stacja nadzoruje i ocenia możliwość debiutu w Konkursie Piosenki Eurowizji dla Dzieci w przyszłości^[72][73], mimo wszystko kilka dni później poinformowano, że te informacje były plotkami i potwierdzono, że Słowacja nie ma w planach debiutu w konkursie^[74].
•  Słowenia – 3 czerwca Radiotelevizija Slovenija potwierdziła, że nie powrócą do konkursu w 2019 z powodu kosztów udziału^[75].
•  Wielka Brytania – 8 kwietnia sieć ITV potwierdziła, że kraj nie powróci do konkursu w 2019, z powodu niskiego zainteresowania konkursem w 2006^[76]. Jednak w konkursie brała udział Walia – część Wielkiej Brytanii.

Sekretarze, nadawcy publiczni i komentatorzy

Sekretarze

Komentatorzy

Kraje uczestniczące w konkursie

Kraje nieuczestniczące w konkursie

• Litwa – Artur Orzech (TVP Wilno)^[103]
• Wielka Brytania – Ewan Spence (Fun Kids)^[104]

Oglądalność

18 grudnia 2019 roku EBU ogłosiło, że oglądalność konkursu była druga co do ilości w historii wszystkich 17 edycji konkursu. Wyżej znalazła się tylko edycja organizowana w 2005 roku^[105].

•  Hiszpania – 1,5 mln^[106]
•  Holandia – 252 tys.^[107]
•  Francja – 979 tys.^[108]
•  Polska – 5,5 mln^[109]
•  Portugalia – 350 tys.^[110]
•  Rosja – 2,2 mln^[105]
•  Walia – 20 tys.^[111]
•  Włochy – 42 tys.^[112]

Uwagi

Przypisy