Konon (Arămescu-Donici)

Konon
Conon
Metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego
Ilustracja
Kraj działania

Rumunia

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1837 (?)
Urzici-Arămeşti

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1922
Bukareszt

Metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego
Okres sprawowania

1912–1919

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rumuński Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

ok. 1857

Prezbiterat

ok. 1857

Chirotonia biskupia

7 lipca 1895

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 lipca 1895

Konsekrator

Józef (Naniescu)

Konon, nazwisko świeckie Arămescu-Donici (ur. prawdopodobnie 2 lutego 1837 w Urzici-Arămeşti, zm. 7 sierpnia 1922 w Bukareszcie) – rumuński biskup prawosławny, w latach 1912–1919 metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego, jego data urodzenia nie jest pewna. Ukończył seminarium duchowne przy monasterze Neamţ w 1857. W tymże klasztorze został postrzyżony na mnicha i przyjął święcenia kapłańskie. Po ukończeniu seminarium kontynuował naukę teologii na Uniwersytecie w Czerniowcach, gdzie uzyskał stopień doktora teologii[1]. Wyjechał następnie do Jass, gdzie podjął pracę w różnych szkołach, m.in. w miejscowym seminarium duchownym[2]. Otrzymał godność archimandryty i sprawował obowiązki kaznodziei w soborze katedralnym w Jassach[2].

7 lipca 1895 metropolita Mołdawii Józef wyświęcił go na biskupa pomocniczego metropolii mołdawskiej z tytułem biskupa Băcău. W 1902 został ordynariuszem eparchii Huşi[1].

W 1912 został zwierzchnikiem Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego z tytułem metropolity-zwierzchnika[1]. W 1914 z jego inicjatywy wydana została rumuńska Biblia Synodalna[2]. Podczas I wojny światowej, po zajęciu Bukaresztu przez Niemcy, pozostał w stolicy. Starał się otaczać opieką rannych żołnierzy i jeńców rumuńskich, uratował przed konfiskatą dzwony z bukareszteńskich cerkwi, stale wspominał również w modlitwach rumuńską rodzinę królewską. Nie został aresztowany, jednak zgodził się pod naciskiem okupantów wydać posłanie do wojsk rumuńskich, w którym wzywał do zaprzestania walki przeciwko Państwom Centralnym. Rząd rumuński uznał go za zdrajcę, zaś hierarchowie, którzy działali poza terytorium zajętym przez Niemcy, zerwali z nim kontakty. Konon powrócił do zarządzania Kościołem rumuńskim po wycofaniu się Rumunii z wojny na mocy traktatu bukareszteńskiego[1].

Po zakończeniu I wojny światowej nowy rząd Rumunii usunął z życia publicznego wszystkie osoby uznawane za niepewne. Urzędy złożyć musieli niektórzy hierarchowie prawosławni. Wśród nich był także metropolita Konon, oskarżony o „antyrumuńską postawę” i współpracę z Niemcami podczas I wojny światowej. Z urzędu odszedł 1 stycznia 1919. Został pochowany w monasterze Cernica[1].

Przypisy

Media użyte na tej stronie

1910 - Conon Aramescu Donici - episcopul Huşilor.PNG
Conon Aramescu Donici - episcopul Huşilor, România, 1910