Konrad Mackiewicz

Konrad Mackiewicz

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1944 Wilno
Data śmierci	30 października 2012
Przebieg służby
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL, Siły Zbrojne RP
Późniejsza praca	nauczyciel akademicki, inżynier
Odznaczenia

Konrad Mackiewicz (ur. 26 listopada 1944 w Wilnie, zm. 30 października 2012) – pułkownik, doktor inżynier specjalizujący się w uzbrojeniu lotniczym^[1], nauczyciel Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Lotniczych.

Życiorys

Konrad Mackiewicz (w środku) podczas pogrzebu Lecha i Marii Kaczyńskich 18 kwietnia 2010.

Nagrobek rodziny Mackiewiczów na warszawskich Powązkach

Syn Lidii z domu Piszczako (30 stycznia 1916 – 18 maja 2004^[2]) i Czesława Mackiewiczów (1910 – 16 lutego 1976^[3])^[4]. Po II wojnie światowej jego rodzina została przymusowo wysiedlona z Wileńszczyzny. Czesław Mackiewicz nosił pseudonim konspiracyjny „Szczygieł”, działał w Organizacji Wojskowej „Wilki”, walczył w Okręgu Wilno Armii Krajowej, IV Brygadzie Partyzanckiej AK^[5]. Jeden z jego braci walczył w szeregach II Korpusu gen. Władysława Andersa pod Monte Cassino, zaś drugi, Witold (1913-1940) był ofiarą zbrodni katyńskiej zamordowanym w Charkowie (razem z nim przetrzymywany był i następnie zamordowany mąż siostry matki Konrada Mackiewicza, ppor. Jan Mackiewicz^[6][7]; inny brat, Mieczysław został także aresztowany, lecz następnie zwolniony z obozu w Ostaszkowie z uwagi na zbyt niski stopień wojskowy^[8]). W 1945 rodzina Mackiewiczów przeniosła się z Wileńszczyzny na Ziemie Odzyskane i osiadła w Człuchowie^[9]. W 1949 Czesław Mackiewicz wyrokiem sądu został skazany na karę pięciu lat więzienia za działalność w AK (karę anulowano w wyniku amnestii), po czym utracił zatrudnienie w nadleśnictwie i rodzina przeniosła się do położonego nieopodal Złotowa, gdzie zamieszkiwali do 1951 (w tym czasie Lidia Mackiewicz pracowała jako nauczycielka)^[10].

Konrad Mackiewicz miał rodzeństwo, w tym siostry bliźniaczki, Elżbietę (zmarła po porodzie), Marię. W 1951 ich rodzice zdecydowali o rocznym wyjeździe do sanatorium w Rabce (wpierw wyjechała tam matka z Marią i Konrad, a w 1953 dołączył do nich ojciec i zamieszkali tam na stałe)^[11].

Konrad Mackiewicz ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Warszawie z tytułem inżyniera. Uzyskał stopień doktora. Został wykładowcą w Technicznej Oficerskiej Szkole Wojsk Lotniczych w Oleśnicy. W 1972 został przeniesiony do Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych w Warszawie. Po odejściu ze służby wojskowej pracował nadal w ITWL jako pracownik cywilny. Pod jego kierunkiem w Zakładzie Uzbrojenia Lotniczego ITWL została skonstruowana rodzina rakietowych celów powietrznych (imitujących faktyczne cele w trakcie szkoleń ogniowych), zajmował się systemami celowniczo-nawigacyjnymi samolotów myśliwsko-bombowych, jego wiedza była wykorzystywana przez komisje badające wypadki w lotnictwie wojskowym^[12].

Był rodzinnym kronikarzem^[13]. 10 kwietnia 2010 jego siostra Maria Kaczyńska, żona prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego i pierwsza dama Polski, zginęła w katastrofie wojskowego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Po śmierci Marii Kaczyńskiej Konrad Mackiewicz dokonał jej identyfikacji w Moskwie^[14][15][16].

Zmarł 30 października 2012^[17][18] w wieku 67 lat^[19]. 7 listopada 2012 został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[20] (kwatera 69-5-32)^[21].

Jego żoną była Teresa Konopka-Sikorska, z domu Krogulec, siatkarka, reprezentantka Polski, brązowa medalistka mistrzostw świata z 1956^[22].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (4 lipca 1997, postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, „za wybitne zasługi dla umacniania obronności kraju”)^[23]

Przypisy

Bibliografia

• Anna Poppek: Obrączki. Opowieść o rodzinie Marii i Lecha Kaczyńskich. Warszawa: G+J Gruner+Jahr Polska, 2010, s. 139-141. ISBN 978-83-623-43-08-9.
• Barbara Stanisławczyk: Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2011. ISBN 978-83-7510-814-9.