Konstantin Fiedin
Imię i nazwisko | Konstantin Aleksandrowicz Fiedin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | proza socrealistyczna, liryka |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
|
Konstantin Aleksandrowicz Fiedin (ros. Константин Александрович Федин; ur. 12 lutego?/ 24 lutego 1892 w Saratowie, zm. 15 lipca 1977 w Moskwie) – rosyjski pisarz, autor utworów o problemach wrażliwej i samotnej jednostki, uwikłanej w sprzeczności współczesnego świata[1], Bohater Pracy Socjalistycznej (1967). W latach 1959-1977 przewodniczący Związku Pisarzy ZSRR. W 1921 roku dołączył do grupy literackiej o nazwie Bracia Serafiońscy.
Życiorys
Urodził się 12 lutego?/ 24 lutego 1892 roku w Saratowie w rodzinie właściciela sklepu papierniczego. Od dzieciństwa interesował się pisarstwem. Nie chcąc iść w ślady ojca, parę razy uciekł z domu, chociaż w 1911 roku wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Handlu. W 1914 roku został wysłany do Cesarstwa Niemieckiego by podszkolić swój język niemiecki. W początkowej fazie I wojny światowej, dalej znajdował się na terenie cesarstwa i jako jeniec miał prawo mieszkać i pracować w różnych miastach (był m.in. aktorem).
Powróciwszy do Rosji pod koniec 1918 roku, trafił do Syzrania w guberni symbirskiej (obecnie obwód samarski). W lutym 1919 roku zorganizował i był redaktorem gazety "Otkliki", współpracował też z czasopismami: „Izwiestija Syzranskich Sowietow”, „Ałyj put'”, „Syzranskij kommunar”. W Syzraniu napisał pierwsze opowiadania: Sczastje i Diadia Kisiel - drugi utwór dostał nagrodę w Moskwie w konkursie „ROSTA” i został dostrzeżony przez Maksima Gorkiego.
Miasto Syzrań dał pisarzowi obszerny materiał na kolejne utwory. W powieści Miasta i lata stary Syzrań odzwierciedlony jest w wymyślonym przejezdnym mieście Siemidoł. Napisane w 1921 roku opowiadanie Sad również jest naszpikowane wrażeniami z miasta. Wydarzenia z powieści Niezwykłe lato rozgrywają się na rzece Wołga w 1919 roku.
W 1921 roku był członkiem grupy Bracia Serafiońscy w Piotrogrodzie (przemianowanym niedługo na Leningrad). Wrażenia z zagranicy i program tej grupy, zwłaszcza aktualna dla tych czasów polemika na temat inteligentów w rewolucji, określiły w głównej mierze charakter pierwszej i najbardziej znanej powieści Fiedina Miasta i lata. Pisarz żył w Leningradzie na prospekcie Wołodarskiego 33 do roku 1937, potem przeniósł się do Moskwy.
W 1927 roku wziął udział w stworzeniu grupowej powieści Bolszyje pożary, publikowanej w gazecie "Ogoniok".
W latach 1933–1935 pracował nad pierwszą w historii literatury radzieckiej powieścią polityczną Pochiszczenije Jewropy. W powieści Sanatorium „Arktur” wykorzystał motyw „czarodziejskiej góry” Tomasza Manna w celach propagandowych, czy przeciwstawić ze sobą „zdrowy” ZSRR ze „zgniłym” Zachodem[2].
W 1958 roku został mianowany członkiem Akademii Nauk ZSRR, a w 1959 przewodniczącym Związku Pisarzy ZSRR (do 1977 roku). W 1958 został akademikiem Akademii Nauk ZSRR. Od 1962 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR od 6 do 9 kadencji.
Karierę literacką zakończył klasyką literatury radzieckiej – trylogią Pierwsze porywy (1945), Niezwykłe lato (1947) i Ognisko (1961).
Zmarł 15 lipca 1977 roku, został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].
Odznaczenia i nagrody
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (23 lutego 1967)
- Order Lenina (czterokrotnie)
- Order Rewolucji Październikowej
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie - 31 stycznia 1939 i 25 lutego 1952)
- Nagroda Stalinowska (1949)
Wybrana twórczość
Powieści
- 1922–1924 – Miasta i lata[4] (ros. Города и годы) – polskie tłumaczenie Jan Barski
- 1928 – Bracia[5] (ros. Братья)
- 1934–1935 - Pochiszczenije Jewropy (ros. Похищение Европы)
- 1940 – Sanatorium "Arktur"[6] (ros. Санаторий „Арктур“)
- 1945 – Pierwsze porywy[7] (ros. Первые радости)
- 1947 – Niezwykłe lato[8] (ros. Необыкновенное лето)
- 1961 – Ognisko[9] (ros. Костёр)
Opowiadania[10]
- 1921 – Sad (ros. Сад)
- 1925:
- Transvaal (ros. Трансвааль)
- Poranek w Wiaźnym (ros. Утро в Вяжном)
- Mużyki (ros. Мужики)
- 1930 – Starzec (ros. Старик)
- 1937:
- Byłem aktorem (ros. Я был актером)
- Cisza[11] (ros. Тишина)
- Koniec świata
- Opowiadanie w formie listów
- Sczast'je (ros. Счастье)
- Diadia Kisiel (ros. Дядя Кисель)
- Norwieżcy (ros. Норвежцы)
- Mieloczy (ros. Мелочи)
- Anna Timofiewna (ros. Анна Тимофевна)
- Rasskaz ob odnom utrie (ros. Рассказ об одном утре)
- Narowczatskaja chronika (ros. Наровчатская хроника)
Dramaty
- 1942 – Ispytanije czuwstw (ros. Испытание чувств)
Wspomnienia
- 1941–1968 - Gor'kij sriedi nas (ros. Горький среди нас)
- 1957 – Pisatiel, iskusstwo, wriemia (ros. Писатель, искусство, время)
Przypisy
- ↑ Fiedin Konstantin - Zapytaj.onet.pl, portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-08] (pol.).
- ↑ Казак В. Лексикон русской литературы XX века = Lexikon der russischen Literatur ab 1917 / [пер. с нем.]. — М.: РИК «Культура», 1996. — XVIII, 491, [1] с. — 5000 экз. — ISBN 5-8334-0019-8.. — С. 435.
- ↑ Новодевичье кладбище. Федин Константин Александрович (1892-1977)
- ↑ Miasta i lata • Fiedin Konstantin • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl, www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ „Bracia: powieść” Konstanty Fiedin - w.bibliotece.pl, w.bibliotece.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ Sanatorium "Arktur" • Fiedin Konstantin • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl, www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Pierwsze porywy • Fiedin Konstantin • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl, www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Niezwykłe lato • Fiedin Konstantin • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl, www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Ognisko • Fiedin Konstantin • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl, www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Koniec świata i inne opowiadania • Fiedin Konstantin • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl, www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Róża wiatrów: Opowiadania o miłości • Tołstoj Aleksiej Nikołajewicz, Leonow Leonid, Erenburg Ilia, Gorki Maksim (Gorkij Maksym, Górski Maksym) (właśc. Pieszkow Aleksiej), Fied..., www.biblionetka.pl [dostęp 2017-11-18] .
Bibliografia
- Biografia Fiedina w Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej. [dostęp 2013-12-06]. (ros.).
- Konstantin Aleksandrovich Fedin, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2013-12-06] (ang.).
- Biografia Fiedina w Encyklopedii Pisarzy Radzieckich. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).
- Krótka biografia Fiedina na portalu Spartacus Educational. [dostęp 2013-12-06]. (ang.).
- Informacje na stronie warheroes.ru (jęz. ros.)
- ISNI: 0000 0001 0856 217X
- VIAF: 29533778
- LCCN: n50001089
- GND: 118686399
- LIBRIS: 86lnnp7s1p32n1l
- BnF: 11902471z
- SUDOC: 026860740
- NKC: jn19990210201
- DBNL: fedi001
- BNE: XX1074813
- NTA: 070057761
- Open Library: OL693025A
- PLWABN: 9810561562205606
- NUKAT: n00045979
- J9U: 987007463318305171
- CONOR: 22049891
- KRNLK: KAC201730227
- WorldCat: lccn-n50001089
Media użyte na tej stronie
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Stalin Prize Medal
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Preprinted (original) stamp of Russia from the one-sided postcard/postal stationery, 15 kopecks, 1992. 100th anniversary of the Soviet writer K.A. Fedin. Print run is 450 thousand postcards.
Soviet writer Konstantin Fedin
Autor: SerSem, Licencja: CC BY-SA 4.0
Могила писателя Константина Федина на Новодевичьем кладбище Москвы.