Konstanty Sacewicz

Konstanty Sacewicz
Ilustracja
1977
Data urodzenia21 maja 1912
Data śmierci14 marca 1994
Pastor zboru KZCh w Sosnowcu
Okres sprawowania1953-1994
Prezes Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego
Okres sprawowania1975-1981
WyznanieKościoły Chrystusowe
KościółKościół Zborów Chrystusowych

Konstanty Sacewicz (ur. 21 maja 1912, zm. 14 marca 1994) – polski duchowny protestancki, czołowy przywódca Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych Wyznania Ewangelicznego w Polsce (ZKCh), a następnie duchowny Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL (ZKE), prezes Rady (zwierzchnik) ZKE w latach 1975-1981, u schyłku życia duchowny Kościoła Zborów Chrystusowych.

Młodość

Wychował się w Kobryniu w ówczesnym województwie poleskim. Nawrócenie przeżył w wieku 12 lat za sprawą działalności misyjnej swojego starszego brata Jerzego Sacewicza i 16 lipca 1933 przyjął świadomy chrzest przez zanurzenie. Od 1937 mieszkał w Sosnowcu, dokąd przeprowadził się do pracy w jednej z tamtejszych fabryk (późniejsza huta „Milowice”). Tam też włączył się do pracy tamtejszego zboru baptystycznego przy ul. Orlej, nie przyjmując jednak formalnego członkostwa we wspólnocie.

W czasie II wojny światowej, Sacewiczowie pozostali w Sosnowcu, gdzie pomimo zakazu władz okupacyjnych, organizowali od stycznia 1941, tajne nabożeństwa w języku polskim, w swoim mieszkaniu przy ul. Jasnej (obecnie ul. Kazimierza Warneńczyka).

Działalność w okresie Polski Ludowej

Po wojnie był liderem Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych Wyznania Ewangelicznego w Polsce (ZKCh) w Sosnowcu i razem z wiernymi organizował odbudowę życia religijnego na tym terenie. 20 września 1950 Sacewicz został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, podczas kuracji w Kudowie Zdroju. Było to efektem szeroko zakrojonej akcji wymierzonej w działaczy większości Kościołów ewangelikalnych w Polsce[1]. Aresztowano wówczas wszystkich członków Rady Naczelnej ZKCh w tym między innymi prezesa Jerzego Sacewicza, brata Konstantego oraz wiceprezesa Bolesława Winnika i skarbnika Mikołaja Korniluka[2]. W ramach akcji starano się wykazać szpiegowską i antypaństwową działalność członków Kościoła. W więzieniu Konstanty Sacewicz przebywał przez 6 miesięcy. W tym okresie ciężar odpowiedzialności za Zbór w Sosnowcu wzięła na siebie jego żona, Ksenia Sacewiczowa[1]. Jednocześnie władzę w Kościele pod nieobecność prezesa ZKCh Jerzego Sacewicza przejął Paweł Bajeński, który po wyjściu z więzienia doprowadził do zwołania konferencji braterskiej w Inowrocławiu, gdzie wybrano następnie nowy zarząd Kościoła. Nowym prezesem został Paweł Bajeński, a sekretarzem Konstanty Sacewicz[3]. Następnie doszło do włączenia ZKCh w struktury Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL. W 1975, decyzją VIII Synodu Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego Konstanty Sacewicz został prezesem Rady ZKE, zastępując na tym stanowisku Stanisława Krakiewicza[4]. Sacewicz funkcję prezesa piastował przez dwie kadencje do 1981[5].

Schyłek życia

Po rozpadzie ZKE był duchownym Kościoła Zborów Chrystusowych[6].

Sytuacja rodzinna

Był bratem Jerzego Sacewicza. 12 maja 1935 ożenił się z Ksenią Kraczyną. Miał adoptowanego w latach 40. XX wieku syna Henryka Rother-Sacewicza[7].

Przypisy

  1. ↑ a b Henryk Rother-Sacewicz: "Rys historyczny zboru w Sosnowcu" (pol.). protestanci.org. [dostęp 2014-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-17)].
  2. ↑ Historia (pol.). kzch.chs.pl. [dostęp 2014-03-17].
  3. ↑ Nina Hury. Z dziejów Wspólnoty Kościołów Chrystusowych. „Słowo i Życie”. Nr 2, 2011. 
  4. ↑ Kościół Zborów Chrystusowych w Sosnowcu - rys historyczny (pol.). slowoizycie.pl. [dostęp 2014-03-16].
  5. ↑ Henryk Ryszard Tomaszewski: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny 1947-1987. Warszawa: Kompas II, 2009, s. 339. ISBN 978-83-925744-5-3.
  6. ↑ Tadeusz J. Zieliński, Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ChAT, 2013, s. 348. ISBN 978-83-60273-30-2.
  7. ↑ Sylwetka ks. Henryka Rother-Sacewicza na witrynie tygodnika „Niedziela” (dostęp: 7-09-2014).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

K. Sacewicz (1977).jpg
Konstanty Sacewicz, prezes ZKE