Konstantyn II (król Szkocji)
Konstantyn II (gael.: Causantín mac Áeda) (przed 879 – 952) – król Alby (Szkocji) w latach 900 - 943. Syn Aedha. Był jednym z najdłużej panujących królów Szkocji, dłużej od niego panował tylko Wilhelm I Lew.
Walki z wikingami
Był wielkim wrogiem wikingów. Gdy Anglia została przez nich najechana i bronił się już tylko Wessex, Konstantyn wyruszył ze swą armią przeciw wspólnemu wrogowi. Kronika biskupa Cellacha (1 kronika Szkocji) wspomina to tak:
Spotkał się na wzgórzu Blief i wezwał armię ze Scone po otrzymaniu błogosławieństwa, ruszył do walki z północnymi najeźdźcami
W 914 wysłał swą armię do Irlandii by pokonać niepokornego Ivresa.
Anglia
Miał wielu wrogów wśród południowych sąsiadów i zdobył wiele angielskich miast, m,in. Chester, Sunderland, a także zdobył Bernicię, zaś jego syn Eochaid wkroczył tryumfalnie do Manchesteru.
Koniec panowania
Został zmuszony do abdykacji przez swego kuzyna Malkolma I, nie próbował odzyskać tronu. Po śmierci został pochowany na wyspie Iona. Tron zdołał odzyskać jego syn Indulf w 954.
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
