Koreańska Centralna Telewizja

Koreańska Centralna Telewizja
조선중앙텔레비죤
Chosŏn Chung’ang T’ellebijyon
Ilustracja
Rozpoczęcie nadawania

1953-09-01T00:00:00.001 1 września 1953(dts)

Format obrazu

16:9 (HDTV, 1080i)

Właściciel

Koreański Centralny Komitet Nadawczy

Kraj nadawania

 Korea Północna

Język

koreański

Siedziba

Pjongjang

Poprzednia nazwa

Pyongyang Broadcasting Network (1 września 1953 – 1961)
Central Broadcasting Television System (1961 – 3 stycznia 1973)


Koreańska Centralna Telewizja (KCTV, kor. 조선중앙텔레비죤, trans. McCune’a-ReischaueraChosŏn Chung’ang T’ellebijyon) – państwowa telewizja w Korei Północnej z siedzibą w stolicy kraju – Pjongjangu. Swój program nadaje z wieży telewizyjnej w Pjongjangu (dzielnica Moranbong). Dostępny jest również w lokalnym intranecie w rządowym serwisie Manbang oraz poprzez przekaz satelitarny.

Stacja ma monopol informacyjny w kraju i jest odbierana za pomocą około 1,2 mln odbiorników telewizyjnych na 23 mln mieszkańców. Koreańska Centralna Telewizja nadaje program od poniedziałku do soboty w godzinach 14:30–23:00 czasu koreańskiego oraz w niedziele i główne święta państwowe w godzinach 8:00–23:00. Jest to jedyna stacja telewizyjna z Korei Północnej dostępna online w internecie.

Historia

Koreańska Centralna Telewizja została założona 1 września 1953 roku po wojnie koreańskiej pod nazwą Pyongyang Broadcasting Network (PBN). Okres przygotowań do stałego nadawania programu trwał blisko 8 lat. Dopiero 1 września 1961 roku nastąpił „wielki test” przy wsparciu władz. Wydarzeniu nadano rangę państwową, a za twórcę sukcesu uznano wodza, Kim Ir-Sena[1].

W 1961 roku nazwę zmieniono na Central Broadcasting Television System. 3 marca 1963 roku stacja uruchomiła nadawanie programów codziennie, oprócz weekendów. Przez pierwsze miesiące program trwał dwie godziny, od 19:00 do 21:00 czasu lokalnego. Z czasem poszerzono go do czterech godzin, aby 1 października 1970 roku osiągnąć sześciogodzinną transmisję z 5 Kongresu Partii Pracy Korei[1].

3 stycznia 1973 stacja otrzymała obecną nazwę, Korean Central Television (KCTV), a 1 lipca 1974 roku rozpoczęto kolorowe emisje testowe, żeby móc przygotować się na transmisję 5. Igrzysk Azjatyckich, które odbyły się 2 miesiące później. Od 1975 stacja nadaje również w weekendy, a od 1 września 1977 rozpoczęła stałe emisje w kolorze. W 1999 roku, kiedy to obchodzono 50. rocznicę powstania Partii Pracy Korei, uruchomiono przekaz satelitarny, który odbywa się przez satelitę Thaicom 3.

We wrześniu 2012 chińska telewizja państwowa poinformowała o przekazaniu KCTV 5 milionów juanów celem pomocy w zakupie nowego wyposażenia i przygotowania się na transmisję cyfrową.[2]

Od 4 grudnia 2017 roku stacja nadaje w formacie 16:9 i rozdzielczości HDTV[3]. Celem podkreślenia zmiany, odświeżono oprawę graficzną stacji oraz unowocześniono planszę testową, niezmienianą od 1980 roku.

Dostępność

W kraju

Od 1 lipca 1974 roku KCTV nadawało w kolorze w systemie SECAM w rozdzielczości 576i - tak jak w ogromnej większości krajów bloku wschodniego. Został on jednak wyparty przez PAL około lat 90-tych, a satelitarną emisję poprzez satelitę Thaicom 3 rozpoczęto w 54-tą rocznicę założenia Partii Pracy Korei. Stacja jest dostępna w Pjongjangu jak i innych, większych miastach Korei Północnej.

W 2012 roku KCTV rozpoczęło testowe nadawanie w europejskim standardzie DVB-T2 (w porównaniu do Korei Południowej używającej amerykańskiego standardu ATSC, Japonii używającej swojego własnego standardu ISDB-T oraz Chin, używających również swojego standardu - DTMB).[4]

Poza krajem

1 sierpnia 2010 roku kanał był dostępny za pośrednictwem satelity Thaicom 5[5], aż do 25 lutego 2020 roku, dzięki czemu posiadając odpowiedni sprzęt odbiór sygnału był możliwy na terenach Europy, południowo-wschodniej Azji, Bliskiego Wschodu, Afryki i Australazji.

W 2013 roku brytyjski nadawca Channel 4 udostępniał archiwa programów informacyjnych z KCTV wraz z angielskimi napisami jako część serii "North Korea Uncovered".[6]

Od marca 2019 roku sygnał kanału jest również rozprzestrzeniany w Korei Południowej poprzez satelitę Koreasat 5A, żeby umożliwić dalsze monitorowanie kanału przez południowo-koreańskich dziennikarzy. Decyzja została podjęta ze względu na uruchomienie sieci komórkowej w standardzie 5G, używających częstotliwości podobnych do tych używanych przez KCTV, uniemożliwiając poprawny odbiór sygnału.

18 stycznia 2020 roku KCTV rozpoczął nadawanie na satelicie ChinaSat 12 ze względu na problemy techniczne satelity Thaicom 5, które zaczęły się pojawiać w grudniu 2019.[7]

Obecnie dostępne są transmisję telewizji na żywo w internecie:

Przypisy

  1. a b Małgorzata Dwornik, Koreańska Centralna Telewizja. Historia TV z Korei Północnej, „Reporterzy.info”, 27 maja 2019.
  2. Martyn Williams, China modernized North Korea's TV news, North Korea Tech - 노스코리아테크, 1 października 2012 [dostęp 2021-09-13] (ang.).
  3. Martyn Williams, North Korea’s KCTV goes widescreen, stereo in big upgrade, North Korea Tech – 노스코리아테크, 5 grudnia 2017 [dostęp 2020-01-22] (ang.).
  4. blog of mobile » Blog Archive » 北朝鮮で4局が地上デジタル放送を実施中、ASUS ZenFone Go TVで確認 [dostęp 2022-08-09] (jap.).
  5. Martyn Williams, KCTV moving on Thaicom-5, North Korea Tech - 노스코리아테크, 19 października 2010 [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  6. Martyn Williams, UK's Channel 4 showing North Korea's evening TV news, North Korea Tech - 노스코리아테크, 18 października 2013 [dostęp 2022-08-09] (ang.).
  7. Martyn Williams, KCTV appears on Chinese satellite, North Korea Tech - 노스코리아테크, 4 lutego 2020 [dostęp 2022-08-09] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie