Kostrzewa nibydalmacka

Kostrzewa nibydalmacka
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządliliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rządwiechlinowce
Rodzinawiechlinowate
Rodzajkostrzewa
Gatunekkostrzewa nibydalmacka
Nazwa systematyczna
Festuca pseudodalmatica Krajina
Acta Bot. Bohem. 8: 61 (1929)

Kostrzewa nibydalmacka (Festuca pseudodalmatica Lam.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje od Europy środkowej na zachodzie po umiarkowaną część Azji na wschodzie[3]. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadkim; rośnie tylko w Bramie Krakowskiej i na Wyżynie Miechowskiej[4].

Morfologia

Łodyga
Źdźbło do 60 cm długości.
Liście
Dłuższe niż połowa długości źdźbła, szorstkie, owoszczone, o grubości 0,4-0,8 mm. W przekroju poprzecznym pięć wiązek przewodzących oraz pięć pasm sklerenchymy zbudowanych z 2-10 warstw komórek.
Kwiaty
Zebrane w 4-8-kwiatowe, sinozielone, owoszczone kłoski o długości 6,5-8 mm, te z kolei zebrane w luźną wiechę o długości 5-11 cm. Plewy nagie. Plewki dolne szydlastolancetowate, z ością o długości ⅓-½ długości plewki[4].
Owoc
Ziarniak.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach kserotermicznych. Kwitnie w maju i czerwcu.

Zagrożenia i ochrona

Roślina umieszczona w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin w grupie gatunków krytycznie zagrożonych (CR)[4]. Tę samą kategorię posiada na polskiej czerwonej liście[5].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-03-16] (ang.).
  3. Festuca pseudodalmatica na eMonocot [dostęp 2016-03-16]
  4. a b c Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.