Kotelnica (Tatry)

Podpisane szczyty i przełęcze grani Kotelnicy

Kotelnica nad Czarnym Stawem Polskim

Kotelnica (słow. Kotolnica, niem. Kesselgrat, węg. Katlanos-gerinc)^[1] – odcinek grani głównej Tatr Wysokich od Gładkiego Wierchu (2065 m) do Czarnej Ławki (1968 m). Przez grań przebiega granica polsko-słowacka. Po stronie polskiej grań opada do Doliny Pięciu Stawów Polskich, natomiast po stronie słowackiej do Doliny Koprowej (głównie do jej odnogi – Dolinki Kobylej)^[2].

W grani wyróżnia się kilka garbów oddzielonych od siebie niewielkimi przełączkami. W kierunku od Gładkiego Wierchu do Czarnej Ławki są to^[3][1]:

• Gładka Ławka (Hladká lávka, 1965 m,
• Gładka Kotelnica (Hladká Kotolnica, 1990 m),
• Wyżnia Kotelnicowa Ławka (Kotelnicowa Przehyba, Vyšná kotolnicová lávka, Kotolnicová priehyba, 1975 m),
• Wielka Kotelnica (Veľká Kotolnica, 1987 m),
• Pośrednia Kotelnicowa Ławka (Przednia Kotelnicowa Ławka, Prostredná / Predná kotolnicová lávka, 1965 m),
• Pośrednia Kotelnica (Prostredná Kotolnica, 1980 m),
• Niżnia Kotelnicowa Ławka (Nižná kotolnicová lávka, 1955 m),
• Mała Kotelnica (Malá Kotolnica, 1974 m),
• Niżnia Czarna Ławka (Zadnia Czarna Ławka, Nižná / Zadná Čierna lávka, 1950 m),
• Czarna Kotelnica (Čierna Kotolnica, 1963 m).

Poniżej Gładkiej Kotelnicy, a powyżej Czarnego Stawu Polskiego znajduje się Czarny Piarg, spod Wyżniej Kotelnicowej Ławki do Czarnego Stawu opada Usypisty Żleb^[4].

Kotelnica według części źródeł stanowi fragment Liptowskich Murów, grani oddzielającej Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Dolinki Kobylej, odgałęzienia Doliny Koprowej. Pierwsze znane przejście turystyczne:

• latem – Teodor Eichenwald, Ferdynand Rabowski, Jan Bachleda Tajber, Wojciech Tylka Suleja, 5 sierpnia 1902 r. (z Gładkiej Przełęczy przez Gładki Wierch do Czarnej Ławki),
• zimą – Adam Karpiński, Wilhelm Smoluchowski, 8 kwietnia 1925 r.^[3]

Nazwa Kotelnica pierwotnie oznaczała zapewne kotlinę u stóp grani, została zaś przesunięta na grzbiet wskutek nieporozumienia^[5].

Przypisy