Kreatywna księgowość

Kreatywna księgowość (ang. creative accounting) – rejestrowanie, ewidencjonowanie, przetwarzanie i prezentowanie zdarzeń gospodarczych z wykorzystaniem obowiązujących przepisów i właściwie interpretowanych zasad rachunkowości w sposób, który nie jest bezpośrednio w tych przepisach wskazany, a który jest wynikiem zastosowania pomysłowego, twórczego i niestandardowego podejścia do tych przepisów i zasad[1].

Rachunkowość kreatywna oznacza działania zgodne z szeroko rozumianym prawem (tj. karnym, cywilnym, gospodarczym, a w szczególności „bilansowym”) i w konsekwencji sama w sobie nie jest pojęciem wartościującym[2].

Agresywna księgowość

Agresywna księgowość (rachunkowość) to świadome, zamierzone i celowe prowadzenie rejestracji, ewidencji, przetwarzanie i prezentacja zdarzeń gospodarczych w sposób sprzeczny z przepisami lub przy niewłaściwie i tendencyjnie interpretowanych przepisach oraz zasadach rachunkowości, które może zaszkodzić użytkownikom informacji księgowych poprzez przedstawienie innej (lepszej lub gorszej) niż rzeczywista sytuacji ekonomicznej jednostki.

Ocena zjawiska

Określenie zyskało popularność w związku z ujawnionymi przypadkami nieprawidłowości księgowych, które wystąpiły w niektórych korporacjach międzynarodowych[3].

Należy zauważyć, że termin kreatywna księgowość nie jest określeniem wartościującym i nie jest jednoznaczny ze zjawiskiem łamania przepisów prawa[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Piotr Gut, Kreatywna księgowość a fałszowanie sprawozdań finansowych, Aldona Kamela-Sowińska, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 2006, s. 2, ISBN 83-7483-365-3, OCLC 76327088.
  2. ↑ Artur Hołda, Anna Staszel, „Pozytywne aspekty rachunkowości kreatywnej”, [w:] „Sprawozdawczość i rewizja finansowa. Uwarunkowania ekonomiczne, społeczne i regulacyjne”, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków, 2015,s. 132-143., 2015, ISBN 978-83-7252-710-3.
  3. ↑ P. Korzeniowski: ENRON – czyli historia powstania definicji kreatywnej księgowości. FinanceNews. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  4. ↑ Grzegorz Gołębiowski, Agnieszka Tłaczała: Analiza finansowa w teorii i w praktyce. Warszawa: Difin, 2009, s. 161. ISBN 978-83-7641-134-7.

Bibliografia

  • Piotr Gut: Kreatywna księgowość a fałszowanie sprawozdań finansowych. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 2006. ISBN 83-7483-365-3.
  • Małgorzata Białas-Szymańska. Cienka linia między kreatywną rachunkowością a oszustwem finansowym. „Monitor Rachunkowości i Finansów”. 1, 2008. 
  • Artur Hołda, Anna Staszel, „Pozytywne aspekty rachunkowości kreatywnej”, [w:] „Sprawozdawczość i rewizja finansowa: uwarunkowania ekonomiczne, społeczne i regulacyjne”, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków, 2015,s. 132-143.
  • Artur Hołda, Anna Staszel, „Definitions, Perception and Functioning of Creative Accounting in the Theory and Practice of Different Languages, Countries and Parts of the World”, [w:] „China-USA Business Review”, vol. 15, no. 5, s. 205–225, ISSN 1537-1514, DOI: 10.17265/1537-1514/2016.05.001