Kristina Orbakaitė

Kristina Orbakaitė
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1971
Moskwa, ZSRR

Zawód

aktorka, piosenkarka

Strona internetowa

Kristina Orbakaitė (ros. Кристина Эдмундовна Орбакайте, trl. Kristina Edmundowna Orbakajte, ur. 25 maja 1971 w Moskwie) – rosyjska piosenkarka[1] i aktorka. Córka litewskiego artysty cyrkowego Mykolasa Orbakasa oraz rosyjskiej piosenkarki Ałły Pugaczowej[2].

Życiorys

Kristina Orbakaitė urodziła się 25 maja 1971 w Moskwie. Większość swojego dzieciństwa spędziła w nadmorskiej miejscowości Święta, stanowiącej dzielnicę Połągi w domu rodziców ojca oraz w Moskwie w domu rodziców matki. W 1978 roku para rozwiodła się. Została zabrana do Moskwy przez jej matkę, słynną piosenkarkę Ałłę Pugaczową, a także mieszkała u dziadków ze strony matki.

W wieku 7 lat zadebiutowała w sowieckim programie dla dzieci Wiesiełyje Notki (Wesołe nutki) z piosenką Sołnyszko smiejotsia (Słonko się śmieje)[3]. W 1983 zagrała rolę Leny Biessołcewej w filmie Straszydło[4].

Jako młoda kobieta pojawiła w filmach Wiwat, Gardemariny!, Gardemariny 3, Błagotworitelnyj bał oraz Granice. W 1992 roku wystąpiła w wakacyjnym programie z utworem Pogoworim. Piosenka stała się hitem i rozpoczęła swoją karierę muzyczną jako piosenkarka popowa. W 1994 roku wydała swój pierwszy debiutancki album „Wiernost”.

Po sukcesie w filmach oraz w muzyce, postanowiła spróbować swoich sił w teatrze. W 1995 roku zagrała rolę Helen Keller w adaptacji Williama Gibsona Cudotwórczyni na scenie Moskiewskiego Teatru Artystycznego. Za tę rolę otrzymała nagrodę od rosyjskiego ministerstwa kultury jako najlepsza aktorka teatralna.

W 1996 roku wydała swój drugi album „Zero godzin, zero minut”, a dwa lata później trzeci solowy album „Ty”. Pojawiła się także w filmach Doroga, dorogoj, dorogaja oraz Fara.

W 2000 roku została zwyciężczynią podczas gali World Music Awards w Monte Carlo w Monako na najlepszą rosyjską piosenkarkę[5]. W tym samym roku ukazał się jej czwarty album „Maj”, a rok później zagrała w filmie Żenskoje sczastje (Szczęście kobiece).

W 2002 roku wydała swój piąty album „Wierz w cuda”, a także pojawiła się w serialu telewizyjnym Moskiewska Saga w roli Wiery. W tym samym roku podczas gali World Music Awards w Monte Carlo po raz kolejny została najlepszą rosyjską piosenkarką i tym samym zapewniła sobie drugie zwycięstwo.

W 2003 roku wydała swój szósty album „Przelotny ptak”, a dwa lata później ósmy album „My Life”. W tym samym roku została zwyciężczynią nagrody muzycznej MuzTV Music Award w kategorii na najlepszą piosenkarkę.

W latach 2007-2011 zagrała rolę Mariny Gołubiowej w trylogii filmów Miłość – zawiłość u boku Goszy Kucenko. W 2008 roku wydała kolejny ósmy album „Słyszysz, to ja”.

W kwietniu 2013 roku wydała dziewiąty album „Maski”, a także rozpoczęła trasę koncertową po krajach bałtyckich. W tym samym roku została odznaczona tytułem Honorowej Artystki Federacji Rosyjskiej przez prezydenta Rosji Władimira Putina.

Kariera

Debiut piosenkarki nastąpił w 1992, kiedy zaśpiewała piosenkę Pogoworim (Pogadajmy)[3]. Dwa lata później wydała pierwszy album „Wiernost'”. W 2002 dostała nagrodę w World Music Awards jako najlepsza rosyjska artystka[3] oraz MuzTV Music Award w latach 2005–2006 jako najlepsza piosenkarka w Rosji.

Kristina Orbakaitė jest żoną rosyjskiego biznesmena Michaiła Ziemcowa, z poprzednich związków ma dwóch synów: Nikitę i Deniego. 30 marca 2012 roku urodziła córkę Klaudię[3].

Dyskografia

  • 2013 – Maski (Маски)
  • 2011 – Encore Kiss (Поцелуй на бис)
  • 2008 – Słyszysz, to ja... (Слышишь.. это я)
  • 2005 – My Life
  • 2003 – Przelotny ptak (Перелётная птица)
  • 2002 – Ocean miłości (Океан Любви)
  • 2002 – Wierz w cuda (Верь В Чудеса)
  • 2001 – Remixes
  • 2001 – The Best
  • 2000 – Maj (Май)
  • 1999 – Tej kobiecie, która... (Той Женщине, Которая...)
  • 1998 – Ty (Ты)
  • 1996 – Zero godzin, zero minut (Ноль Часов, Ноль Минут)
  • 1994 – Wierność (Верность)

Filmografia

  • 2011: Miłość – zawiłość 3, jako Marina Gołubiowa
  • 2008: Miłość – zawiłość 2, jako Marina Gołubiowa
  • 2007: Miłość – zawiłość, jako Marina Gołubiowa
  • 2007: Zagowor, jako caryca
  • 2004: Moskiewska Saga, jako Wiera Gordaja
  • 2000: Istinnyje proiszestwija, jako dziewczyna
  • 1999: Fara, jako nieznajoma
  • 1997: Staryje piesni o gławnom 2, jako piosenkarka
  • 1994: Granice, jako Katja
  • 1993: Błagotworitelnyj bał, jako Szirli
  • 1983: Straszydło, jako Lena

Przypisy

  1. ↑ Erkin Touzmohamed. Music Publishing Sector Slowly Emerging in Russia. „Billboard”. 108 (46), s. 58, 16 listopada 1996. Nielsen Business Media. ISSN 0006-2510. [dostęp 2010-09-23]. 
  2. ↑ Andrew Horton, Michael Brashinsky: The zero hour: glasnost and Soviet cinema in transition. Princeton University Press, 1992, s. 71. ISBN 978-0-691-01920-8. [dostęp 2010-09-23].
  3. ↑ a b c d Кристина Эдмундовна Орбакайте. anektodar.ru. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ros.).
  4. ↑ Anna M. Lawton: The Red screen: politics, society, art in Soviet cinema. Psychology Press, 1992, s. 287–288. ISBN 978-0-415-07819-1. [dostęp 2014-02-15].
  5. ↑ The World Music Awards. web.archive.org. [dostęp 2014-02-15].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Kristina Orbakaite.jpg
Autor: IMaxTrend, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kristina Orbakaite