Kristjan Ilves
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Elva Suusaklubi | |||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Kristjan Ilves (ur. 10 czerwca 1996 w Tartu) – estoński dwuboista klasyczny i skoczek narciarski, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów w kombinacji norweskiej, zwycięzca Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 2011 roku podczas mistrzostw świata juniorów w Otepää. Zajął tam 48. miejsce w sprincie. W 2012 roku wystartował w kombinacji na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, gdzie zajął siódme miejsce. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Libercu, gdzie zdobył brązowy medal w sprincie. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty w 2015 roku oraz rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 2 lutego 2013 roku w Soczi, gdzie zajął 41. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty zdobył 5 stycznia 2014 roku w Czajkowskim, zajmując 30. miejsce. W klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 zajął ostatecznie 80. miejsce. Po raz pierwszy na podium zawodów pucharowych stanął 4 lutego 2018 roku w Hakubie, kończąc rywalizację na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Jana Schmida z Norwegii i Japończyka Akito Watabe. W 2013 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, zajmując między innymi jedenaste miejsce w sztafecie. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Falun był dziesiąty w sztafecie i jedenasty sprincie drużynowym, a indywidualnie plasował w czwartej dziesiątce. W międzyczasie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie na dużej skoczni zajął 34. miejsce, a na normalnym obiekcie uplasował się na 41. pozycji.
W 2017 roku został zwycięzcą klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix[1]. Ilves został pierwszym Estończykiem w historii, który wygrał ten cykl.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
41. | 12 lutego | 2014 | Soczi | Gundersen HS106/10 km | 23:50,2 | +3:33,6 | Eric Frenzel |
34. | 18 lutego | 2014 | Soczi | Gundersen HS140/10 km | 22:45,5 | +2:44,0 | Jørgen Gråbak |
16. | 14 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS109/10 km | 24:51,4 | +2:11,9 | Eric Frenzel |
28. | 20 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS140/10 km | 23:52,5 | +3:15,8 | Johannes Rydzek |
9. | 15 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Gundersen HS140/10 km | 27:13,3 | +1:00,2 | Jørgen Graabak |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
48. | 22 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Gundersen HS106/10 km | 29:13,2 | +4:55,2 | Jason Lamy Chappuis |
11. | 24 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Sztafeta HS106/4x5 km[2] | 57:34,0 | +5:18,2 | Francja |
39. | 28 lutego | 2013 | Val di Fiemme | Gundersen HS134/10 km | 27:22,8 | +5:09,5 | Eric Frenzel |
40. | 20 lutego | 2015 | Falun | Gundersen HS100/10 km | 26:38,9 | +3:36,1 | Johannes Rydzek |
10. | 22 lutego | 2015 | Falun | Sztafeta HS100/4x5 km[3] | 44:20,7 | +5:25,8 | Niemcy |
38. | 26 lutego | 2015 | Falun | Gundersen HS134/10 km | 22:45,8 | +3:21,8 | Bernhard Gruber |
11. | 28 lutego | 2015 | Falun | Sprint drużynowy HS134/2x7,5 km[4] | 38:31,6 | +3:36,5 | Francja |
23. | 24 lutego | 2017 | Lahti | Gundersen HS100/10 km | 26:19,6 | +1:48,7 | Johannes Rydzek |
9. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Sztafeta HS100/4x5 km[5] | 47:57,3 | +3:39,7 | Niemcy |
27. | 1 marca | 2017 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 26:41,6 | +3:31,2 | Johannes Rydzek |
12. | 3 marca | 2017 | Lahti | Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[6] | 28:45,8 | +1:51,1 | Niemcy |
DNS | 22 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS130/10 km | 23:43,0 | - | Eric Frenzel |
43. | 28 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS109/10 km | 25:01,3 | +4:07,1 | Jarl Magnus Riiber |
19. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Gundersen HS106/10 km | 23:01,2 | +1:46,3 | Jarl Magnus Riiber |
11. | 4 marca | 2021 | Oberstdorf | Gundersen HS137/10 km | 23:11,1 | +2:36,2 | Johannes Lamparter |
8. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[7] | 29:29,7 | +4:30,6 | Austria |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
48. | 29 stycznia | 2011 | Otepää | Sprint HS100/5 km | 12:44,5 | +3:52,7 | Marjan Jelenko |
10. | 23 stycznia | 2013 | Liberec | Gundersen HS100/10 km | 24:51,0 | +1:20,6 | Manuel Faißt |
3. | 25 stycznia | 2013 | Liberec | Sprint HS100/5 km | 11:49,4 | +25,2 | Manuel Faißt |
8. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Sztafeta HS100/4x5 km[8] | 47:46,9 | +2:59,2 | Niemcy |
16. | 30 stycznia | 2014 | Val di Fiemme | Gundersen HS106/10 km | 29:47,1 | +2:25,6 | Philipp Orter |
7. | 1 lutego | 2014 | Val di Fiemme | Gundersen HS106/5 km | 13:44,2 | +53,4 | Philipp Orter |
12. | 4 lutego | 2015 | Ałmaty | Gundersen HS100/10 km | 25:54,2 | +1:21,7 | Jarl Magnus Riiber |
3. | 6 lutego | 2015 | Ałmaty | Gundersen HS100/5 km | 12:21,8 | +48,3 | Jarl Magnus Riiber |
7. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Gundersen HS100/10 km | 28:02,1 | +3:06,6 | Bernhard Flaschberger |
3. | 25 lutego | 2016 | Râșnov | Gundersen HS100/5 km | 11:01,5 | +5,4 | Tomáš Portyk |
10. | 26 lutego | 2016 | Râșnov | Sztafeta HS100/4x5 km[9] | 48:41,4 | +8:49,1 | Austria |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2012/2013: niesklasyfikowany
- sezon 2013/2014: 80.
- sezon 2014/2015: 66.
- sezon 2015/2016: 54.
- sezon 2016/2017: 42.
- sezon 2017/2018: 19.
- sezon 2018/2019: 54.
- sezon 2019/2020: 31.
- sezon 2020/2021: 17.
- sezon 2021/2022: 5.
- sezon 2022/2023:
Miejsca na podium
Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 4 lutego 2018 | Hakuba | Gundersen HS131/10 km | 25:36,5 | 2. | +6,6 | Jan Schmid |
2. | 15 stycznia 2022 | Klingenthal | Gundersen HS140/10 km | 25:18,5 | 2. | +0,3 | Johannes Lamparter |
3. | 16 stycznia 2022 | Klingenthal | Gundersen HS140/10 km | 25:01,6 | 2. | +8,4 | Johannes Lamparter |
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2010/2011: niesklasyfikowany
- sezon 2011/2012: niesklasyfikowany
- sezon 2012/2013: 68.
- sezon 2013/2014: 29.
- sezon 2014/2015: nie brał udziału
- sezon 2015/2016: 70.
- sezon 2016/2017: 9.
- sezon 2017/2018: 36.
Miejsca na podium chronologicznie
Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 21 stycznia 2017 | Otepää | Gundersen HS100/10 km | 22:06,8 | 1. | - | - |
2. | 22 stycznia 2017 | Otepää | Gundersen HS100/10 km | 22:39,5 | 3. | +1,1 | Martin Fritz |
3. | 11 lutego 2017 | Eisenerz | Gundersen HS109/10 km | 24:33,4 | 1. | - | - |
4. | 12 lutego 2017 | Eisenerz | Gundersen HS109/10 km | 24:19,8 | 1. | - | - |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- 2012: niesklasyfikowany
- 2013: niesklasyfikowany
- 2014: 42.
- 2015: 27.
- 2016: 20.
- 2017: 1. (5.)[10]
- 2018: (23.)[11]
- 2019: (34.)[12]
- 2021: (17.)[13]
- 2022: (15.)[14]
Miejsca na podium chronologicznie
Jak dotąd Ilves nie stawał na podium indywidualnych zawodów LGP.
Przypisy
- ↑ Planica, Kristjan Ilves wins the 2017 SGP, Planica [dostęp 2020-06-06] (ang.).
- ↑ Skład drużyny: Kail Piho, Han-Hendrik Piho, Karl-August Tiirmaa, Kristjan Ilves
- ↑ Skład drużyny: Kail Piho, Kristjan Ilves, Karl-August Tiirmaa, Han-Hendrik Piho
- ↑ Skład drużyny: Kristjan Ilves, Kail Piho
- ↑ Skład drużyny: Kail Piho, Karl-August Tiirmaa, Han-Hendrik Piho, Kristjan Ilves
- ↑ Skład drużyny: Kristjan Ilves, Han-Hendrik Piho
- ↑ Skład drużyny: Andreas Ilves, Kristjan Ilves
- ↑ Skład drużyny: Kristjan Ilves, Rauno Loit, Karl Mustjõgi, Han-Hendrik Piho
- ↑ Skład drużyny: Andreas Ilves, Klaus Mark Kolpakov, Ivo-Niklas Hermanson, Kristjan Ilves
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Autor: Granada, Licencja: CC BY-SA 3.0
FIS Worldcup Nordic Combined Ramsau 2016. Bild zeigt Kristjan Ilves (EST)