Krystyn Strzelecki

Krystyn Strzelecki

Krzyżan, Zawał

major rezerwy
Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1921 Warszawa
Data śmierci	16 marca 2008
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Parasol”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Grób Krystyna Strzeleckiego na cmentarzu Powązkowskim

Krystyn Józef Strzelecki pseudonim „Krzyżan” i „Zawał” (ur. 9 stycznia 1921 w Warszawie, zm. 16 marca 2008) – polski chirurg, major rezerwy WP, wyróżniony medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

Syn Cezariusza i Anny z d. Klochowicz. W 1938 r. ukończył Gimnazjum i Liceum im. A. Mickiewicza, po czym rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. 1 września 1939 r. otrzymał przydział do szpitala polowego nr 901 w DOK Brześć. Od 1941 r. kontynuował studia. Dyplom lekarza uzyskał w 1946 r. w Poznaniu, a specjalizację chirurgiczną w 1956^[1].

II wojna światowa

Podczas II wojny światowej działał w konspiracji, w szeregach batalionu „Parasol”, jako dowódca 2. drużyny w II plutonie. Na początku 1944 roku jako student IV roku medycyny wraz z narzeczoną Lidią Kowalczyk ps. „Akne” wszedł w skład tzw. sekcji instruktorskiej plutonu, która kształciła żołnierzy. Elew Szkoły Podchorążych Sanitarnych.

Uczestnik:

• akcji Wilanów (dowódca grupy „Ubezpieczenie II”),
• akcji Fruhwirth,
• akcji Braun (obserwator).

Podczas powstania warszawskiego 15 sierpnia poślubił Lidią Strzelecką ps. „Akne”^[2]. Jako lekarz niósł pomoc rannym w walkach na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie, gdzie sam doznał poważnej rany – 19 września na Czerniakowie. Rannego Krystyna przeniesiono do budynku, w którym wybuchł pożar. Uratowany został przez swoją żonę – rozbroiła ona Niemca, który zapędził się na „ziemię niczyją” i zmusiła go do niesienia rannego. Udało się jej dotrzeć do Wisły i umieścić „Zawała” na jednej z ostatnich łodzi odpływających na prawy brzeg, gdzie było już Wojsko Polskie. Obawiając się jednak, by ranny nie wypadł z łodzi, w pełnym umundurowaniu wskoczyła do wody i płynęła, asekurując męża.

Po wojnie pracował jako chirurg. Miał córkę Sylwię^[3].

Pochowany 26 marca 2008 r. na Starych Powązkach w Warszawie (kw. 29-6-25)^[4].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)^[3]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (1983, wraz z matką Anną i siostrami Aliną Marią i Barbarą)^[1]

Przypisy

Bibliografia

• nekrologi "Gazeta Wyborcza" 21 i 22-23 marca 2008 r.
• Artykuł Oddział Do Zadań Specjalnych Kedywu KG AK. wilk.wpk.p.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-09)].
• Charakterystyka wybranych członków Parasola. 208wdhiz.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-14)].
• Piotr Stachiewicz – "Parasol. Dzieje oddziału do zadań specjalnych"

Linki zewnętrzne

• Polscy Sprawiedliwi – Przywracanie Pamięci. sprawiedliwi.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-11)].