Krystyna Czuba

Krystyna Czuba
Data i miejsce urodzenia21 kwietnia 1937
Piotrków Trybunalski
Senator IV kadencji
Okresod 20 października 1997
do 18 października 2001
Przynależność politycznaAkcja Wyborcza Solidarność
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Krystyna Bożena Czuba (ur. 21 kwietnia 1937 w Piotrkowie Trybunalskim) – polska polityk, nauczyciel akademicki, profesor nauk teologicznych, medioznawca, publicystka, senator IV kadencji.

Życiorys

Absolwentka geografii na Uniwersytecie Łódzkim, na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie uzyskała stopień naukowy doktora, a w 2004 na UKSW stopień naukowy doktora habilitowanego nauk teologicznych. W 2009 otrzymała tytuł naukowy profesora[1]. Kierowała Katedrą Pedagogiki Mediów na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wykłada na tej uczelni (od 1995) i w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu[2], gdzie także zasiadła w radzie naukowej[3]. Wcześniej była wykładowczynią m.in. Gdańskiego Instytutu Teologicznego.

W 1993 pełniła funkcję rzecznika prasowego i doradcy ministra edukacji narodowej. Należała do zespołu programowego Akcji Wyborczej Solidarność. W czasie przygotowań do referendum konstytucyjnego w 1997 opracowała broszurę Projekt nowej konstytucji przeciw Polsce, ku dechrystianizacji i rozbiorowi Polski, w której głosiła tezy, iż proponowany projekt odrzuca cywilizację łacińską i opiera się o zasady cywilizacji bizantyjsko-turańskiej, promuje ateizm, pozwoli na odbieranie dzieci rodzicom, doprowadzi do zadłużenia i upadku gospodarki[4]. Później była senatorem IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, wybranym w województwie łomżyńskim[5]. W kwietniu 2001 przystąpiła do Przymierza Prawicy[6] i w tym samym roku bez powodzenia ubiegała się o reelekcję z ramienia Bloku Senat 2001 (z rekomendacji PiS[7]). Od 2005 do 2007 pełniła funkcję doradcy prezesa Rady Ministrów, Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego.

Od 2006 do 2010 zasiadała w radzie programowej TVP Polonia. Blisko współpracuje z Radiem Maryja. Publikuje m.in. w „Naszym Dzienniku” i „Mojej Rodzinie”.

Odznaczenia

W 2009, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej, dydaktycznej i społecznej, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].

Publikacje

  • Ojczyzna w nauczaniu Jana Pawła II, Warmińskie Wyd. Diecezjalne, Olsztyn 1990
  • Są takie kobiety, Soli Deo, Warszawa 1995, ​ISBN 83-903359-6-4​
  • Media i władza, Ad Astra, Warszawa 1995, ​ISBN 83-901684-5-6​
  • Spróbuj pomyśleć, Soli Deo, Warszawa 1997, ​ISBN 83-905518-8-8​
  • Idea Europy kultur w nauczaniu Jana Pawła II, Soli Deo, Warszawa 2003, ​ISBN 83-88202-20-0​
  • Katolickie podstawy etyki dziennikarskiej, Wyd. Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej, Toruń 2007, ​ISBN 978-83-89124-24-1​
  • Służyć to dzielić się nadzieją : polski zakonnik w armii amerykańskiej, Wyd. Sióstr Loretanek, Warszawa 2008, ​ISBN 978-83-7257-348-3​

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 2009 r. nr 20, poz. 245
  2. ↑ Profesorowie wykładający w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. wsksim.edu.pl. [dostęp 2013-12-30].
  3. ↑ Rada naukowa. wsksim.edu.pl. [dostęp 2013-12-30].
  4. ↑ Krzysztof Burnetko, Grzegorz Press. Jako to z konstytucją było. „Polityka”. 21, s. 36–38, 26 maja 2007. [dostęp 2012-04-07]. 
  5. ↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2012-04-07].
  6. ↑ Krystyna Czuba członkiem Przymierza Prawicy. wp.pl, 26 kwietnia 2001. [dostęp 2013-09-14].
  7. ↑ 98 czasowo bezpartyjnych. rp.pl, 28 lipca 2001. [dostęp 2012-04-07].
  8. ↑ M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 326

Bibliografia