Krzysztof Maria Szwermicki

Krzysztof Maria Szwermicki
Józef Szwermicki
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

8 września 1814
Warnupiany

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1894
Irkuck

Miejsce pochówku?
Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja mohylewska

Prezbiterat

24 grudnia 1837

Odznaczenia
Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Krzysztof Maria Szwermicki (Szwernicki) właśc. Józef Szwernicki[1] MIC (ur. 27 sierpnia?/ 8 września 1814 w Warnupianach[2], zm. 14 listopada?/ 26 listopada 1894 w Irkucku) – polski duchowny katolicki, marianin, zesłaniec, proboszcz parafii katolickiej w Irkucku.

Młodość

Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Był synem Adama i Katarzyny z d. Wojciechowskiej[1]. Po ukończeniu szkoły elementarnej w Mariampolu, w 1824 rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Łacińskiej[1], gimnazjum prowadzonym przez zakon marianów.

Uczestnik powstania listopadowego jako żołnierz pułku ułanów, dwukrotnie ranny (w bitwach pod Stoczkiem i Nową Wsią). Koniec powstania zastał go w szpitalu w Puławach, gdzie leczył się z odniesionych ran. Po wyzdrowieniu wstąpił do zakonu marianów, w którym ukończył szkołę średnią. Wtedy też przybrał zakonne imię Krzysztof Maria. 24 grudnia 1837 został wyświęcony na kapłana w Sejnach przez biskupa augustowskiego Pawła Straszyńskiego[1]. Po święceniach wyjechał do Warszawy, gdzie pracował z głuchymi i pomagał w tworzeniu Instytutu Głuchoniemych. Po powrocie do Mariampola założył tam podobną placówkę.

Więzienie i katorga

W 1844 został przełożonym klasztoru w Mariampolu, który stał się ważnym ośrodkiem ruchu narodowego. Zakonnicy zaangażowali się w sprowadzanie zakazanej literatury patriotycznej z Prus i Francji. W 1846 Szwernicki został aresztowany i przewieziony do warszawskiej Cytadeli, pod zarzutem rozpowszechniania zakazanych książek. W Cytadeli więziono go przez pięć lat i poddano okrutnemu śledztwu. 28 sierpnia 1850 r. wyrokiem sądu wojskowego został skazany na bezterminową katorgę na Syberii. Wyrok ten został później zamieniony na zamieszkanie w Guberni irkuckiej pod dozorem policyjnym, bez pozbawiania skazanego praw cywilnych i kapłańskich. 14 maja 1852 dotarł do Irkucka, gdzie miał pełnić posługę duchową w miejscowym kościele.

Proboszcz parafii irkuckiej

Po śmierci miejscowego proboszcza ks. Hacickiego, w 1856 stanął na czele parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Irkucku, która była w tym czasie największą parafią katolicką na świecie (od Arktyki do granicy z Chinami). Mimo zgody władz rosyjskich na powrót do ojczyzny, Szwernicki zdecydował się pozostać w Irkucku i prowadzić działalność duszpasterską wśród polskich zesłańców. W 1859, za zgodą generał-gubernatora Nikołaja Murawiowa udał się w podróż po Syberii, aby zapewnić posługę duchową dla żołnierzy wyznania katolickiego. Owocem tej podróży był dziennik, w którym Szwernicki opisał swoje przeżycia[3] 27 listopada 1866 ks. Szwernicki udzielił ostatniej posługi skazanym na śmierć uczestnikom powstania zabajkalskiego[4].

Po zniszczeniu starego drewnianego kościoła w Irkucku (spłonął w pożarze miasta w czerwcu 1879) Szwernicki zaangażował się w budowę nowej świątyni i nowej plebanii, które zostały otwarte w 1885. W tym samym roku arcybiskup mohylewski Aleksander Gintowt-Dziewałtowski przyjął jego dymisję z uwagi na zły stan zdrowia. Z uwagi na to, iż jego następca nie dotarł do Irkucka, Szwernicki w 1886 ponownie podjął obowiązki proboszcza. Pracę duchownego docenił w szczególny sposób papież Leon XIII, który w 1888 nazwał Szwernickiego "apostołem Syberii", a na 50 rocznicę kapłaństwa podarował mu złoty kielich i mszał okuty w złoto[5].

W styczniu 1894 duchowny padł ofiarą napaści we własnym domu i został dotkliwie pobity przez bandytów. Nie odzyskał już zdrowia i zmarł w listopadzie t.r. Pochowany 3 grudnia 1894 w kościele irkuckim.

Przez władze rosyjskie został uhonorowany orderem św. Stanisława III klasy (1870) i orderem św. Anny III klasy (1879).

Przypisy

  1. a b c d Eugeniusz Niebielski: Szwermicki, Krzysztof Maria. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. WarszawaKraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia UmiejętnościInstytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 481.
  2. Biogram na Irkipedii
  3. Fragment dziennika Szwernickiego ukazał się w prasie polskiej – zob. Wyjątki z podróży, odbytej przez ks. Szwernickiego w krajach amurskich, w prowincji Irkuckiej i gubernji Irkuckiej dla spełnienia posług duchownych katolikom, od 26 Marca 1859 do 15 stycznia 1860, "Pamiętnik Religijno-Moralny", Warszawa 1861. Serya druga. T. VII. Nr. 2–6.
  4. Marek Gałęzowski, Ostatni bój nad Bajkałem. [dostęp 2015-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  5. The History of the Marians

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Szwernicki.jpg
Krzysztof Szwernicki
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.