Krzysztof Zamorski (historyk)

Krzysztof Zamorski

Data i miejsce urodzenia	20 października 1952 Wańkowa
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: demografia historyczna metodologia historii
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej
Okres spraw.	1993–2003
Poprzednik	Jan Pirożyński
Następca	Zdzisław Pietrzyk
Odznaczenia

Krzysztof Zamorski (ur. 20 października 1952 w Wańkowej) – polski historyk, profesor nauk historycznych. W latach 1993-2003 dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej.

Życiorys

Syn Ludwika i Krystyny z d. Barancewicz. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Brzozowie z 1971^[1]. W 1992 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie rozprawy: Transformacja demograficzna w Galicji na tle przemian ludnościowych innych obszarów Europy Środkowej w drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku. Tytuł profesorski uzyskał w październiku 2010. Specjalizuje się w teorii i metodologii historii, historii społeczno-gospodarczej oraz demografii historycznej.

W latach 1993-2003 był dyrektorem Biblioteki Jagiellońskiej. Jako dyrektor BJ kierował jej automatyzacją oraz rozbudową. Był współautorem memoriału (styczeń 1998) w sprawie walki z zagrożeniem, jakie niesie kwaśny papier dla zbiorów archiwalnych i bibliotecznych, w następstwie którego uruchomiono w Polsce kliniki zdrowego papieru. Kieruje Katedrą Antropologii Historycznej i Teorii Historii w Instytucie Historii UJ. Od 1997 współredaktor z prof. Maciejem Salamonem czasopisma Historyka. Wraz z prof. Andrzejem Chwalbą jako przewodniczącym komitetu organizacyjnego współorganizował szereg ważnych spotkań historyków polskich i zagranicznych. Był szefem biura organizacyjnego XVII Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich w Krakowie w roku 2004, tę samą funkcję pełnił organizując I, II i III Kongres Zagranicznych Badaczy Dziejów Polski w latach 2007, 2012 oraz 2017. Jest członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego, a w latach 2012-2021 pełnił funkcję prezesa krakowskiego oddziału tej organizacji.

Do jego zainteresowań badawczych należą: teoria historii, demografia historyczna, historia społeczna i gospodarcza nowożytności.

Odznaczenia

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1999)^[2] i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2022)^[3]. Jest kawalerem francuskich palm akademickich (odznaczenie w 1996 roku).

Dzieła

• 1987: Folwark i wieś : gospodarka dworska i społeczność chłopska Tenczynka w latach,1705-1845
• 1989: Informator statystyczny do dziejów społeczno-gospodarczych Galicji : ludność Galicji w latach 1857 - 1910
• 1991: Transformacja demograficzna w Galicji na tle przemian ludnościowych innych obszarów Europy Środkowej w drugiej połowie XIX i na początku XX w[ieku]
• 2005: Historyk i historia. Studia dedykowane pamięci prof. Mirosława Francicia [red. razem z Adamem Walaszkiem]
• 2008: Dziwna rzeczywistość : wprowadzenie do ontologii historii
• 2009: Oral History.Challenges of Dialogue, John Benjamins Publishing, Amsterdam/Philadelphia (red., wspólnie z Martą Kurkowską-Budzan )
• 2020: Przez profesjonalizację do międzynarodowej ekumeny historyków. Historiografia polska na międzynarodowych kongresach nauk historycznych w latach 1898-1938
• 2021: The Polish-Lithuanian Commonwealth. History, Memory, Legacy, Routledge, New York-London, [red. razem z Andrzejem Chwalbą]

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Zamorski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-10-16] .