Krzysztof Zbaraski

Krzysztof Zbaraski
Ilustracja
Herb
Zbaraski
Rodzina

Zbarascy herbu własnego

Data urodzenia

1579

Data i miejsce śmierci

6 marca 1627
Końskowola

Ojciec

Janusz Zbaraski

Matka

Anna Czetwertyńska

Rodzeństwo

Jerzy Zbaraski

Krzysztof Zbaraski herbu własnego (ur. w 1579 roku[1] – zm. 6 marca 1627 roku w Końskowoli[2]) – koniuszy koronny w latach 1610–1627, starosta krzemieniecki w latach 1608-1627[3], ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w latach 1622–1624[4], starosta wiślicki od 1617 roku, starosta bolesławski od 1615 roku, starosta solecki od 1615 roku[5], starosta tryliski[6], książę.

Życiorys

Był synem Janusza Zbaraskiego i Anny Czetwertyńskiej, bratem Jerzego Zbaraskiego. Nie ożenił się i nie miał dzieci. Był przedostatnim z rodziny Zbaraskich.

Po początkowych studiach w kraju, wraz z bratem wyjechali w 1591 roku w podróż zagraniczną. Odwiedzili Niemcy, Włochy i Francję. Studiowali w Padwie w latach 1592-1593. Do kraju powrócili na przełomie 1594 i 1595 roku. W latach 1602-1605 Krzysztof ponownie przebywał we Włoszech, gdzie odbył gruntowne studia pod okiem słynnego Galileusza[7].

Był koniuszym wielkim koronnym, członkiem komisji do spraw kozackich i taryf cenowych, starostą wiślickim, hrubieszowskim. Za długi Tęczyńskich przejął klucz końskowolski.

Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1620 roku i sejm 1621 roku[8], sejm 1624, 1625 i sejm nadzwyczajny 1626 roku[9].

Był też wysyłany w misje zagraniczne. Do legendy przeszło jego poselstwo do Konstantynopola (1622–1624), a to ze względu na fantastyczny przepych towarzyszący jego orszakowi, w dużej mierze własnego sumptu. Misja przeprowadziła m.in. wykup polskich jeńców, w tym Stanisława Koniecpolskiego. Poselstwo to zostało opisane przez jednego z uczestników Samuela Twardowskiego w poemacie: Przeważna legacyja, Jaśnie Oświeconego Książęcia Krzysztofa Zbaraskiego.. Był też fundatorem kolegium jezuickiego w Winnicy.


Pochowany w kaplicy Zbaraskich przy krakowskim kościele dominikanów pw. św. Trójcy.

Przypisy

  1. Zbigniew Anusik, Kasztelan krakowski Jerzy ks. Zbaraski (1574–1631). Szkic do portretu antyregalisty, w: Przegląd Nauk Historycznych 2010, R. IX, nr 1, s. 57.
  2. Nagrobek Krzysztofa Zbaraskiego w Krakowie.
  3. Urzędnicy wołyńscy XIV-XVIII w". Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 187.
  4. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 139.
  5. Zbigniew Anusik, Kasztelan krakowski Jerzy ks. Zbaraski (1574–1631). Szkic do portretu antyregalisty, w: Przegląd Nauk Historycznych 2010, R. IX, nr 1, s. 64.
  6. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy”. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 217.
  7. Zbigniew Anusik, Kasztelan krakowski Jerzy ks. Zbaraski (1574–1631). Szkic do portretu antyregalisty, w: Przegląd Nauk Historycznych 2010, R. IX, nr 1, s. 57-58.
  8. Jerzy Pietrzak, Po Cecorze i podczas wojny chocimskiej. Sejmy z lat 1620 i 1621, Wrocław 1983, s. 170.
  9. Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 94.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL COA Zbaraski.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Zbaraski