Krzywa Wieża w Pizie

Krzywa Wieża w Pizie
Torre pendente di Pisa
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Piza

Styl architektoniczny

romański

Architekt

Bonanno Pisano

Wysokość całkowita

54,98 m

Rozpoczęcie budowy

1173

Ukończenie budowy

1372

Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krzywa Wieża w Pizie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Krzywa Wieża w Pizie”
Ziemia43°43′23″N 10°23′47″E/43,723056 10,396389
Strona internetowa

Krzywa Wieża w Pizie (wł. Torre pendente di Pisa) – jedna z najbardziej znanych budowli świata, odwiedzana rocznie przez około 10 milionów turystów; symbol miasta Pizy. W istocie jest dzwonnicą (kampanilą) katedralną i należy do kompleksu zabudowań w stylu romańskim na Campo dei Miracoli, wpisanych w 1987 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].

Historia

Wkrótce po rozpoczęciu budowy w 1174 r. wieża zaczęła odchylać się od pionu, co próbowano korygować w czasie budowy (np. wydłużając kolumny po jednej stronie wieży). Wieżę budowano w 3 etapach. Cała budowa trwała 199 lat. Mimo niebezpieczeństwa, jeszcze w 1350 r. dodano ostatnie piętro, w którym umieszczono dzwony. W XIX wieku zaczęto podejmować pierwsze próby powstrzymania przechylania się wieży, co przyniosło jednak przeciwny skutek.

Wieża jest zbudowana z białego marmuru, liczy osiem kondygnacji. Jej masę ocenia się na 14 tysięcy ton. Została zaprojektowana przez Guglielmo i Bonanno Pisano.

W 1990 r. wieżę zamknięto dla zwiedzających i powołano specjalny komitet, który miał wybrać najlepszy sposób zabezpieczenia przed dalszym odchylaniem się wieży. Od 2001 r. wieża jest ponownie otwarta dla turystów.

Obecnie wieża ma wysokość 54,98 m, odchyliła się zaś od pionu o około 5 m (średnio o 1 mm rocznie). Od 1911 r. pomiary te są co roku aktualizowane.

Dzięki odchyleniu wieży od pionu, Galileusz mógł wykorzystać ją w roku 1600 do zademonstrowania niezależności czasu spadania ciał od ich masy (zob. eksperyment Galileusza ze spadkiem swobodnym ciał). Należy jednak zaznaczyć, że eksperyment z wykorzystywaniem krzywej wieży przez uczonego uważany jest przez wielu naukowców za mit z powodu braku wiarygodnych źródeł.

Zakończenie konserwacji Krzywej Wieży

W kwietniu 2011 r. po 20 latach zakończono prace konserwatorskie w Krzywej Wieży. Przez ostatnie lata konserwatorzy usuwali z jej murów grubą warstwę zanieczyszczeń i smogu oraz ślady niszczycielskiej działalności zwiedzających. Specjaliści zebrali wszystkie kawałki marmuru, które odpadły i umieścili je z powrotem we właściwych miejscach murów wieży. Wieżę ocalił zespół ekspertów pod kierunkiem profesora geotechniki z Politechniki w Turynie Michele Jamiolkowskiego. Zastosowana przez specjalistów metoda polegała na wzmocnieniu fundamentów i niedopuszczeniu do dalszego przechyłu. Zespół profesora Michele Jamiołkowskiego dał Krzywej Wieży gwarancję na 300 lat[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. UNESCO World Heritage Centre: Piazza del Duomo, Pisa (ang.). whc.unesco.org. [dostęp 2016-12-15].
  2. Radio ZET: Krzywa Wieża w Pizie jak nowa. [dostęp 2011-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].

Media użyte na tej stronie