Kseroform

Kseroform

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2,4,6-tribromofenolan bizmutu(III) Inne nazwy i oznaczenia dawn. trójbromofenolan bizmutawy FP II: Bismuthum tribromophenylicum Xeroformum, Xeroformium, Xeroform numer WE: 225-958-9
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C18H6BiBr9O3
Masa molowa	1198,35 g/mol
Wygląd	żółty, ciężki, bardzo miałki proszek o charakterystycznym zapachu lub bezwonny
Identyfikacja
Numer CAS	5175-83-7
PubChem	78852
SMILES C1=C(C=C(C(=C1Br)[O-])Br)Br.C1=C(C=C(C(=C1Br)[O-])Br)Br.C1=C(C=C(C(=C1Br)[O-])Br)Br.[Bi+3]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.

Kseroform (2,4,6-tribromofenolan bizmutu(III)) – organiczny związek chemiczny, sól bizmutu i 2,4,6-tribromofenolu. Żółty, ciężki, bardzo miałki proszek o charakterystycznym zapachu lub bez zapachu. Odkryty przez niemieckiego lekarza i higienistę Ferdynanda Hueppego(niem.) w 1893 roku. Jest nierozpuszczalny w wodzie oraz alkoholu etylowym. Środek leczniczy o działaniu odkażającym, silnie wysuszającym i ściągającym (stosowany na sączące rany, świeże skaleczenia, drobne krwawienia, owrzodzenia i oparzenia). Jest składową mazidła Wiśniewskiego.

Posiada podobne zastosowanie do dermatolu, jednak jest bardziej efektywny. Dawniej bardzo popularny w Polsce – stosowany był jako zasypka na rany oraz stanowił surowiec farmaceutyczny w recepturze aptecznej jeszcze do połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Nadal popularny i szeroko stosowany w innych krajach Europy (Niemcy, kraje byłego ZSRR).

Preparaty

• Bismutum tribromphenylicum (Bismuthum tribromophenylicum) surowiec farmaceutyczny / Caelo Caesar & Loretz GmbH (Niemcy) ; Fagron a.s. Olomouc (Czechy)
• Bismuth Tribromophenate (Xeroform) surowiec farmaceutyczny / City Chemical LLC ; West Haven (USA)

Bibliografia

• Farmakopea Polska II – 1937 (monografia szczegółowa: opis substancji, nomenklatura, s. 173–174)
• Deutsches Arzneibuch 6 (DAB 6) – 1926 (monografia szczegółowa: opis substancji, nomenklatura, s. 110)
• Leksykon Leków, Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński, PZWL 1991
• Farmakologia, Podstawy farmakoterapii, Piotr Kubikowski, Wojciech Kostowski, PZWL 1979
• Poradnik Terapeutyczny, red. Piotr Kubikowski, wyd. II – PZWL 1969, wyd. III – PZWL 1975
• „Xeroform” w Heilkunde Lexikon.de (niem.)
• Mały Słownik Chemiczny – J.Chodkowski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967