Kurowo (województwo zachodniopomorskie)

Kurowo
— wieś —
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	koszaliński
Gmina	Bobolice
Liczba ludności	333
Strefa numeracyjna	94
Tablice rejestracyjne	ZKO
SIMC	0304272
Położenie na mapie gminy Bobolice Kurowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kurowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kurowo
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego Kurowo
54°02′13″N 16°34′39″E/54,036944 16,577500

Kurowo (niem. Curow, Kurow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice. W pobliżu miejscowości przepływa rzeka Radew.

Architektura

Zabytki chronione prawnie w Kurowie to:

Neogotycki kościół z II połowy XIX w.

• neogotycki kościół pod wezwaniem Bożego Ciała wybudowany w II połowie XIX w. należący do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bobolicach,

Istniejący obecnie kościół zbudowany został w XIX wieku, na miejscu wcześniejszej budowli, zapewne z okresu średniowiecza. Najwcześniej wspomniany w aktach wizytacyjnych z XVI wieku. Po przyjęciu przez Pomorze luteranizmu, kościół stał się własnością luteran. W 1653 r. pastorem w Kurowie był Laurentis Hamel z Koszalina. W kościele zatrudniony był również organista, który w XVIII w. mieszkał w domu należącym do wioski. Formy budowli średniowiecznej są nieznane. W poł. XIX w. budowlę tę rozebrano i na jej miejscu, w centrum wrzecionowatego nawisa wsi zbudowano nowy, neogotycki kościół^[1].

• cmentarz kościelny.

Historia

W dolinie rzeki Radew w bliskiej odległości od miejscowości napotkano ślady osadnictwa z okresu IX - XII w. Wykazały to odkrycia archeologiczne przeprowadzone na terenie Gminy Bobolice. Z zachowanych informacji wynika, iż sama miejscowość została założona w okresie średniowiecza. Prawdopodobnie istniała już w XIII wieku, o czym informuje dokument z 1288 r. W tym okresie wchodziła w skład dóbr biskupów kamieńskich do okręgu zamkowego w Bobolicach i pozostawała ich własnością do połowy XVII w. Była wsią kościelną, jedną z większych na tym terenie. W XVIII wieku we wsi gospodarowało 15 chłopów, czterech osadników i trzech dzierżawców, zamieszkałych wraz z rodzinami w 35 domach. We wsi istniał, zapewne od czasów średniowiecza, kościół parafialny, do którego należało wiele okolicznych wsi, m.in. Cybulino, Górawino, Ubiedrze. Do koś­cioła, pozostającego pod patronatem króla, należały znane dobra, z których część należności pobierał król, a część właściciele majątku w Cybulinie. W XIX w. we wsi powstał majątek ziemski, który pod koniec tamtego stulecia należał do rodziny Lehmannów z Koszalina. Wówczas i na początku XX wieku miała miejsce znaczna rozbudowa Kurowa, wraz ze wzniesieniem nowego, neogotyckiego kościoła^[1].

Przypisy