Kurt Atterberg

Kurt Atterberg
Ilustracja
Kurt Atterberg
Imię i nazwisko

Kurt Magnus Atterberg

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1887
Göteborg

Pochodzenie

szwedzkie

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1974
Sztokholm

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, krytyk

Odznaczenia
Komandor Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Krzyż Komandorski Orderu Lwa Finlandii Krzyż Komandorski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Kawaler I Klasy Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Kawaler 1. Stopnia Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Kawalerski I klasy Orderu Białej Róży Finlandii Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Zasługi Orła Niemieckiego (III Rzesza)

Kurt Magnus Atterberg (ur. 12 grudnia 1887 w Göteborgu, zm. 15 lutego 1974 w Sztokholmie[1][2]) – szwedzki kompozytor i dyrygent.

Życiorys

Z zawodu inżynier[1][2], od 1912 do 1968 roku był pracownikiem szwedzkiego urzędu patentowego[2]. Muzycznie pozostał w dużej mierze samoukiem[2]. W latach 1910–1911 uczył się kompozycji u Andreasa Halléna w sztokholmskim konserwatorium[1][2]. Między 1911 a 1913 rokiem przebywał w Niemczech, ucząc się dyrygentury u Maxa von Schillingsa[1].

W latach 1916–1922 był kapelmistrzem Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie[2]. W latach 1919–1957 jako krytyk muzyczny współpracował z czasopismem Stockholms-Tidningen[1][2][3]. W latach 1924–1947 pełnił funkcję przewodniczącego związku kompozytorów szwedzkich, następnie od 1947 roku był jego honorowym prezesem[1]. Od 1935 roku członek szwedzkiej rady kultury[1]. Sekretarz generalny Conseil Permanent pour la Coopération Internationale des Compositeurs (1935–1938) oraz sekretarz Królewskiej Akademii Muzycznej (1940–1953)[1].

Odznaczenia

Twórczość

Twórczość muzyczna Atterberga osadzona była w tradycji szwedzkiego romantyzmu i odwoływała się do muzyki ludowej[1]. Prowadząc ożywioną działalność jako kompozytor, Atterberg występował poza granicami Szwecji, przyczyniając się do popularyzacji muzyki szwedzkiej za granicą[1].

Skomponował m.in. pięć oper, 3 balety, 9 symfonii, 5 koncertów[2][3]. VI symfonia zwyciężyła w 1928 roku w ogłoszonym przez Columbia Graphophone Company konkursie muzycznym dla uczczenia 100. rocznicy śmierci Franza Schuberta, zaś kompozytor otrzymał za nią nagrodę w wysokości 2000 funtów[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 87. ISBN 83-224-0113-2.
  2. ↑ a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 30. ISBN 0-674-37299-9.
  3. ↑ a b c The Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 35. ISBN 978-0-19-957854-2.
  4. ↑ Sveriges Statskalender, Uppsala: Almqvist & Wiksell boktryckeri AB, 1955, s. 58 [dostęp 2020-05-09] (szw.).
  5. ↑ a b c d e f g h Sveriges Statskalender, Uppsala: Almqvist & Wiksell boktryckeri AB, 1955, s. 846 [dostęp 2020-05-09] (szw.).
  6. ↑ a b c d e f g h i j Hvem Är Hvem, Sztokholm: Bockförlaget Hvem Är Hvem AB, 1962, s. 74 [dostęp 2020-05-09] (szw.).

Media użyte na tej stronie

Order of the Dannebrog R1.svg
Autor: Skjoldbro, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Danebrog Knight 1st Degree
FIN Order of the White Rose Knight 1st Class BAR.png
Baretka Orderu Białej Róży - Rycerz I klasy
Kurt Atterberg.jpg
Swedish composer Kurt Atterberg.
SWE Royal Order of the Polar Star (1748-1975) - Commander BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Komandora Królewskiego Orderu Gwiazdy Polarnej (1748-1975)
DEU Deutsche Adlerorden 1 BAR.svg
Baretka: Order Orła Niemieckiego (Deutsche Adlerorden); niższe klasy – III Rzesza.
Order Sint Olaf 4 kl.png
Baretka Orderu św. Olafa 4 kl.
AUT Honour for Services to the Republic of Austria - 7th Class BAR.png
Baretka Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii 7. Klasy
FIN Order of the Lion of Finland 3Class BAR.png
Baretka Orderu Lwa Finlandii III klasy