Kurt Beck

Kurt Beck
Ilustracja
© Raimond Spekking / CC BY-SA 4.0 (via Wikimedia Commons)
Data i miejsce urodzenia5 lutego 1949
Bad Bergzabern
Premier Nadrenii-Palatynatu
Okresod 1994
do 2013
Przynależność politycznaSocjaldemokratyczna Partia Niemiec
PoprzednikRudolf Scharping
NastępcaMalu Dreyer
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Kurt Beck (ur. 5 lutego 1949 w Bad Bergzabern) – niemiecki polityk, działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec i jej przewodniczący w latach 2006–2008, od 1994 do 2013 premier Nadrenii-Palatynatu, przewodniczący Fundacji im. Friedricha Eberta.

Życiorys

W latach 1963–1966 kształcił się w zawodzie elektromechanika, później uczył się w szkole wieczorowej. Odbył służbę wojskową, po czym pracował jako technik elektronik w rodzinnej miejscowości, działał także w radach pracowniczych.

W 1972 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W latach 1973–1994 był radnym powiatu Südliche Weinstraße. Od 1989 do 1994 pełnił funkcję burmistrza gminy Steinfeld. Od 1979 wybierany do landtagu kraju związkowego Nadrenia-Palatynat. W parlamencie tym zasiadał do 2013. Pełnił różne funkcje w strukturach partii i frakcji deputowanych, którą kierował w latach 1991–1993. W 1993 stanął na czele SPD w swoim kraju związkowym, przewodniczył tym strukturom nieprzerwanie do 2012[1].

W październiku 1994 zastąpił Rudolfa Scharpinga na stanowisku premiera Nadrenii-Palatynatu. Reelekcję na ten urząd uzyskiwał po wyborach w 1996, 2001, 2006 i 2011. W kadencji 2000–2001 był jednocześnie przewodniczącym Bundesratu. Od 2003 do 2006 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego SPD. W kwietniu 2006 czasowo stanął na czele socjaldemokratów, gdy z funkcji tej z powodów zdrowotnych ustąpił Matthias Platzeck. W następnym miesiącu został wybrany na przewodniczącego swojego ugrupowania[2]. Zrezygnował z kierowania partią 7 września 2008, gdy SPD jako swojego kandydata na kanclerza wskazała Franka-Waltera Steinmeiera (utożsamianego z przeciwnym skrzydłem ugrupowania)[3]. We wrześniu 2012 zapowiedział odejście z funkcji premiera Nadrenii-Palatynatu, rekomendując na swoją następczynię Malu Dreyer[4]. Zakończył urzędowanie w styczniu 2013[5]. Wcześniej w 2012 stanął na czele Fundacji im. Friedricha Eberta, którą kierował do 2020.

Odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec i Legią Honorową II klasy[5], wyróżniony tytułem honorowego obywatela województwa opolskiego[6].

Przypisy

  1. Kurt Beck verabschiedet sich als SPD-Landeschef (niem.). haz.de, 10 listopada 2012. [dostęp 2016-11-24].
  2. Chronologie (niem.). sozialdemokratie-rlp.de. [dostęp 2016-11-24].
  3. Offiziell: Steinmeier SPD-Kanzlerkandidat – Beck tritt zurück (niem.). reuters.com, 7 września 2008. [dostęp 2016-11-24].
  4. Beck zieht den letzten Trumpf (niem.). stuttgarter-zeitung, 28 września 2012. [dostęp 2016-11-24].
  5. a b In Mainz endet eine Ära (niem.). maz-online.de, 15 stycznia 2013. [dostęp 2016-11-24].
  6. Honorowi Obywatele Województwa Opolskiego. umwo.opole.pl. [dostęp 2016-11-24].

Bibliografia

  • Kurt Beck (niem.). fes.de. [dostęp 2016-11-24].

Media użyte na tej stronie

GER Bundesverdienstkreuz 7 Grosskreuz.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Wielki.
Bundesrat Logo.svg
Logo of the Bundesrat of the Federal Republic of Germany.
Kurt Beck - Deutschlandfest Bonn 2011-3237.jpg
© Raimond Spekking / CC BY-SA 4.0 (via Wikimedia Commons)
Deutschlandfest 2011 in Bonn: Kurt Beck, Ministerpräsident, auf dem Stand seines Bundeslandes Rheinland-Pfalz.