Kurt Meyer

Kurt Meyer
Kurt Adolph Wilhelm Meyer
Panzermeyer
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 101III-Ludwig-006-19 / Ludwig / CC-BY-SA 3.0

Kurt Meyer, 1943
SS-Brigadeführer SS-Brigadeführer
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1910
Jerxheim

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1961
Hagen

Przebieg służby
Siły zbrojne

Flag of the Schutzstaffel.svg Waffen-SS

Jednostki

12 Dywizja Pancerna SS „Hitlerjugend”

Stanowiska

dowódca 12 Dywizji Pancernej SS „Hitlerjugend”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Czarna odznaka za rany (III Rzesza)

Kurt Adolph Wilhelm „Panzermeyer” Meyer[1] (ur. 23 grudnia 1910 w Jerxheim; zm. 23 grudnia 1961 w Hagen), generał Waffen-SS, dowodząc 12 Dywizją Pancerną SS był w wieku 33 lat najmłodszym dowódcą na szczeblu dywizji w całej niemieckiej armii.

Życiorys

Na świat przyszedł jako syn robotnika 23 grudnia 1910 roku w Jerxheim. Ukończywszy szkołę podstawową, pracował jako górnik, by następnie wstąpić do Meklemburskiej Policji Krajowej. Od początku sympatyzował z nazistami (był członkiem NSDAP o numerze 316714), wstąpił do SS i otrzymał legitymację członkowską o numerze 17559. Od tej chwili szybko się wspinał po szczeblach kariery: w 1932 roku został SS-Untersturmführerem, następnego roku SS-Obersturmführerem, a w 1937 roku SS-Hauptsturmführerem. Trzy lata przed ostatnim awansem Meyer wstąpił do 1 Dywizji Pancernej SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler”. Po kampaniach w Polsce i we Francji czekała go kolejna promocja do stopnia SS-Sturmbannführera, a następnie przyznanie dowództwa nad batalionem rozpoznawczym podczas kampanii w Grecji. Właśnie podczas walk na Bałkanach Meyerowi po zakończonym powodzeniem ataku na silnie bronioną Przełęcz Klissura przyznano 15 maja 1941 roku Krzyż Rycerski. Za zasługi podczas walk o Charków odznaczono go Liśćmi Dębu do Krzyża Rycerskiego oraz awansowano na stopień SS-Obersturmbannführera. Kolejny awans, tym razem na stopień SS-Standartenführera, czekał go w lipcu 1943 roku, kiedy to mianowano go dowódcą nowo utworzonego 25 Pułku Grenadierów Pancernych SS wchodzącego w skład 12 Dywizji Grenadierów Pancernych SS Hitlerjugend.

Dywizja wzięła udział w walkach w Normandii. Szczególnie ciężkie boje toczyła przeciw Kanadyjczykom o Caen. Jej wyróżniającym się oficerem był Kurt Meyer. Po śmierci Fritza Witta objął nad nią dowództwo, a 1 sierpnia 1944 roku awansowano go w wieku 33 lat na stopień SS-Oberführera i jeszcze tego samego miesiąca przyznano Miecze do Krzyża Rycerskiego. 1 września był już SS-Brigadeführerem. Meyer nigdy nie odbył szkolenia, ani nie miał doświadczenia pozwalającego mu na dowodzenie w walce 20 000 żołnierzy oraz ponad 200 czołgami, lecz posiadał zarówno zmysł taktyczny, jak i nieustępliwość fanatyka.

6 września 1944 roku Meyer wzięty został do niewoli w okolicach Amiens. W grudniu 1945 roku został osądzony jako pierwszy niemiecki zbrodniarz wojenny i uznany za winnego zamordowania[2] 8 czerwca 1944 roku 45 kanadyjskich jeńców wojennych. Skazano go na karę śmierci, którą zamieniono później na dożywocie[2]. Został zwolniony z więzienia w 1954 roku[2]. Po wyjściu na wolność został członkiem organizacji byłych esesmanów HIAG, w której udzielał się aktywnie aż do śmierci 23 grudnia 1961 roku. W 1951 roku wydał swoje wspomnienia w książce pod tytułem Grenadiere (Grenadierzy). Zmarł na atak serca[3].

Syn Meyera, Kurt junior jest autorem książki poświęconej ojcu pt. Geweint wird, wenn der Kopf ab ist. Krytycznie opisuje w niej Meyera jako człowieka uwiązanego w swojej wojennej przeszłości i nazistowskiej ideologii, którego jedną z pierwszych czynności po zwolnieniu z więzienia i powrocie do domu było powieszenie na ścianie salonu portretu Adolfa Hitlera.

Proces w grudniu 1945

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b Meyer, Kurt Adolph Wilhelm "Panzermeyer"., WW2 Gravestone [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  2. a b c Meyer, Kurt (genannt „Panzermeyer“) (niem.). [dostęp 2019-12-05].
  3. Patrick Brode: Casual slaughters and accidental judgements. Canadian war crimes prosecutions, 1944–1948. Toronto, Buffalo: University of Toronto Press, 1997, s. 214, seria: Mazal Holocaust Collection.; Osgoode Society for Canadian Legal History. ISBN 0-8020-4204-X.Sprawdź autora:1.
  4. a b c d e f g Meyer, Kurt (Waffen-SS) - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-30].

Bibliografia

  • Rupert Butler, SS-Leibstandarte Historia 1. Dywizji Waffen SS 1933-1945, Michał Kompanowski (tłum.), Warszawa: Bellona, 2015, ISBN 978-83-11-13672-4, OCLC 932174769.
  • Gordon Williamson, Malcolm McGregor German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2) Wyd. Osprey Publishing, Oksford 2006, s. 17–18, ISBN 1-84176-597-X

Media użyte na tej stronie

DEU EK 1 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
MeyerTrial.jpg

Kurt Meyer at trial for war crimes in Aurich, Germany, December 1945.

Photo by Royal Army (UK).
Bundesarchiv Bild 101III-Ludwig-006-19, Kurt Meyer.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 101III-Ludwig-006-19 / Ludwig / CC-BY-SA 3.0
DEU Ostmedaille BAR.svg
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
DEU Wound Badge 1939 Black BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany (Verwundetenabzeichen) – Czarna (1939; typ 2.) – III Rzesza.
SS-Brigadeführer Collar Rank.svg
Autor: Mintz l, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches of “SS-Brigadefuehrer”.
DEU DK Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
DEU EK Ritter oak BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (III Rzesza).
DEU EK 2 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).