Kwas zoledronowy

Kwas zoledronowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C5H10N2O7P2

Masa molowa

272,09 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

118072-93-8

PubChem

68740

DrugBank

APRD01294

Podobne związki
Pochodne sole

zoledroniany

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

M05BA08, M05BB08

Kwas zoledronowyfosforoorganiczny związek chemiczny z grupy bisfosfonianów. Jest stosowany jako lek w terapii osteoporozy u kobiet po menopauzie oraz u mężczyzn, u których występuje zwiększone ryzyko złamań kości. Jest też stosowany w celu zapobiegania powikłaniom kostnym u dorosłych pacjentów z zaawansowanym procesem nowotworowym z zajęciem kości.

Preparaty i dawkowanie

W leczeniu osteoporozy

Standardowa dawka kwasu zoledronowego to 5 mg we wlewie dożylnym podawana raz do roku. Postępowanie takie wykazuje znaczące korzyści w porównaniu do placebo, zmniejszając liczbę złamań kręgosłupa i poprawiając gęstość kości w obserwacji 3-letniej; może również zapobiegać nawracającym złamaniom u pacjentów po złamaniu kości biodrowej.

Preparat: Aclasta (Novartis)[1]

W zapobieganiu powikłaniom kostnym podczas choroby nowotworowej

Standardowa dawka kwasu zoledronowego to 4 mg we wlewie dożylnym podawana raz na 3–4 tygodnie. Zapobiega to powikłaniom, takim jak złamania patologiczne, złamania kompresyjne kręgów, hiperkalcemia wywołana chorobą nowotworową.

Preparaty: Zometa (Novartis), Zomikos (Vipharm)[2]

W leczeniu chorób nowotworowych z przerzutami

Kwas zoledronowy jest stosowany w leczeniu przerzutów do kości, a badania w Washington University School of Medicine w St. Louise wskazują, że może być skuteczny również w zapobieganiu przerzutom[3].

Preparat: Zometa (Novartis)

Efekty uboczne

Działania uboczne obejmują zmęczenie, niedokrwistość, bóle mięśniowe, gorączkę, obrzęk stóp i kończyn dolnych. Objawy grypopodobne są częste po pierwszej infuzji kwasu zoledronowego, jednak nie występują po kolejnych podaniach leku.

Kwas zoledronowy jest szybko usuwany z ustroju przez nerki. Dlatego też jego podawanie jest niewskazane u pacjentów z upośledzoną funkcją nerek lub chorobą nerek.

Rzadkim powikłaniem, które obserwuje się szczególnie u pacjentów onkologicznych leczonych bisfosfonianami, jest martwica kości szczęki. Powikłanie to obserwowane jest szczególnie u pacjentów ze szpiczakiem mnogim, u których wykonana była ekstrakcja zęba.

W trakcie leczenia lekami z grupy bisfosfonianów należy regularnie odbywać kontrole stomatologiczne. Jeśli istnieje konieczność zabiegu stomatologicznego – należy o tym powiadomić lekarza prowadzącego leczenie lekiem z grupy bisfosfonianów.

Przeciwwskazania

Przypisy

  1. Aclasta. [w:] EPAR – Product Information [on-line]. [dostęp 2014-07-04].
  2. Zomikos, charakterystyka produktu leczniczego. Urząd Rejestracji Leków. [dostęp 2014-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  3. Stare leki, nowe zastosowania. www.alivia.org.pl. [dostęp 2015-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-06)].

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.