La Immaculada de Soult

La Immaculada de Soult
Ilustracja
AutorBartolomé Esteban Murillo
Data powstania1678
Mediumolej na płótnie
Wymiary274 × 190 cm
Miejsce przechowywania
MiejscowośćMadryt
LokalizacjaMuseo del Prado

La Immaculada de Soult, znana też jako Immaculatabarokowy obraz hiszpańskiego artysty Murilla Jest przechowywany w Madryckim muzeum Prado.

Obraz został namalowany na prywatne zamówienie. Jest jedną z wielu wersji tematu Niepokalanego Poczęcia Maryi, które dotychczas przedstawiano jako spotkanie rodziców Maryi przy Złotej Bramie. Były też inne potrzeby namalowania tego dzieła. Od XIV propagowany był kult Niepokalanego Poczęcia oraz z powodu reformacji. Kult Maryjny był zagrożony, gdyż Luteranie nie uznawali jej kultu.

Opis

Obraz przedstawia Niepokalane Poczęcie Maryi, choć myli się go często z Wniebowzięciem. Artysta w tym obrazie odszedł od dotychczasowego przedstawiania dogmatu jako spotkania jej rodziców przy Złotej Bramie. Ukazał to w mistyczno - duchowy sposób. Maryja depcze węża, czyli pokonuje grzech pierworodny, od którego była wolna. U jej stóp znajdują się anioły przedstawione jako putta. Jeden z nich trzyma palmę męczeńską - symbol współcierpienia Maryi z Jezusem Chrystusem podczas jego śmierci. Drugi trzyma kwiaty: róże i lilie, symbole wolności od grzechu.

Technika i sposób ujęcia

Obraz został namalowany techniką typową dla Murillaolejem na płótnie. Został tu użyty lekki światłocień oraz ciepły koloryt. Subtelną urodę młodzieńczej Maryi artysta podkreślił delikatnym, malarskim ujęciem.Uzyskał też efekt, iż wydaje się, że Maryja jest większa niż w rzeczywistości. Dzieje się tak, dlatego że koloryt sukni jest zbliżony do kolorytu chmury na której stoi.

Bibliografia

  • 100 najsłynniejszych obrazów świata. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010. ISBN 978-83-01-16502-4.

Media użyte na tej stronie

Murillo immaculate conception.jpg
En la mayoría de las Inmaculadas de Bartolomé Esteban Murillo, de las que llegó a pintar unas veinticuatro, la Virgen María aparece vestida con una túnica blanca y un manto de color azul, con sus manos cruzadas sobre el pecho, y al mismo tiempo con una luna creciente a sus pies y con la vista puesta en el Cielo. Esta obra le fue encargada a Murillo por Justino de Neve (1625-1685), que era un canónigo de la catedral de Sevilla, con destino al Hospital de los Venerables de la ciudad de Sevilla, ya que en España se había extendido extraordinariamente desde el siglo XVI la devoción por la Inmaculada Concepción de María, siendo además dicho país el principal defensor del misterio y el que luchó con mayor insistencia hasta que se convirtió en uno de los dogmas de la Fe católica, aunque ello no ocurriría oficialmente hasta el año 1854. A lo largo de su vida, Murillo pintó unas dos docenas de Inmaculadas que en la actualidad se encuentran repartidas por todo el mundo, aunque cuatro de ellas se conservan en el Museo del Prado y otras tantas en el Museo de Bellas Artes de Sevilla, la ciudad natal del pintor.