Lampa oscyloskopowa

Powyższy obrazek ilustruje budowę lampy oscyloskopowej:

     1. Elektrody odchylające

     2. Działo elektronowe

     3. Wiązka elektronów

     4. Cewka skupiająca

     5. Pokryta luminoforem wewnętrzna strona lampy

Lampa oscyloskopowa (z łac. oscillare kiwać się i gr. skopein, patrzeć) to lampa obrazowa charakteryzująca się elektrostatycznym odchylaniem wiązki elektronów. Elektrony emitowane przez katodę formowane są w wąską wiązkę w dziale elektronowym (katoda też jest częścią działa elektronowego). Wiązka elektronów wytworzona przez podgrzany drucik – katodę – wysłana zostaje w kierunku ekranu, ilość elektronów – jasność plamki – reguluje potencjał cylindra Wehnelta, natomiast ostrość – potencjały anod przyspieszających, zwiększających jednocześnie prędkość elektronów. Nieodchylona wiązka trafia dokładnie w środek ekranu i rysuje tam świecący punkt. Do odchylenia wiązki tak, aby mogła trafić w każdy punkt ekranu, służą dwie pary płytek odchylających – jedna dla kierunku pionowego, druga dla poziomego.

Zaletą lamp oscyloskopowych jest prosta konstrukcja urządzenia – niewymagająca skomplikowanych układów dodatkowych, jak w przypadku lamp kineskopowych, oraz bardzo szybka praca – płytki odchylające mają niewielką pojemność i nie wymagają dużych energii nawet przy częstotliwościach rzędu setek MHz.

Wadą lamp oscyloskopowych jest niewielki kąt odchylania strumienia – wynosi on zaledwie kilka – kilkanaście stopni, co powoduje, że lampy są albo długie, albo mają niewielki ekran. Największe osiągalne w praktyce przekątne ekranu to kilkanaście centymetrów.

Lampy oscyloskopowe były też wykonywane jako dwustrumieniowe – były to w zasadzie dwie niezależne lampy w jednej bańce ze wspólnym ekranem. Szczególnym przypadkiem lamp oscyloskopowych były lampy pamiętające. Zawierały w sobie dodatkową elektrodę, która zbierała ładunek i mogła go długo (kilkanaście godzin i więcej) przechowywać oddziałując na bieg strumienia elektronów. Wykorzystywane były do fotografowania pojedynczych szybkich przebiegów, oraz jako pamięć wczesnych maszyn cyfrowych.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

CRT oscilloscope.png
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Peo~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

Illustration showing the interior of a cathode-ray tube for use in an oscilloscope. Numbers in the picture indicate:

  1. Placche di deflessione
  2. Cannone a elettroni
  3. Fascio di elettroni
  4. Messa a fuoco della bobina
  5. Parte interna dello schermo rivestita con fosforo

This image was rendered using the Persistence of Vision Raytracer (see http://www.povray.org/). See image:CRT_color.png for the scene description used for rendering this image.

Created by Søren Peo Pedersen