Lars Bystøl

Lars Bystøl
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1978 Voss, Norwegia
Klub	IL Eldar
Debiut w PŚ	11 marca 2001 w Oslo (dyskwalifikacja)
Pierwsze punkty w PŚ	19 stycznia 2002 w Zakopanem (24. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 marca 2005 w Lillehammer (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	4 stycznia 2006 w Innsbrucku
Rekord życiowy	216,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Turyn 2006 normalna brąz Turyn 2006 duża brąz Turyn 2006 duża druż. Mistrzostwa świata brąz Val di Fiemme 2003 duża druż. brąz Oberstdorf 2005 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach złoto Tauplitz 2006 drużynowo Puchar Kontynentalny 3. miejsce 2007/2008

Lars Bystøl (ur. 4 grudnia 1978 w Voss) – norweski skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata i złoty medalista mistrzostw świata w lotach.

Kariera

Bystøl podczas PŚ w Zakopanem w 2003

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Lars Bystøl pojawił się w sezonie 1998/1999 Pucharu Kontynentalnego. Po trzech sezonach startów nie osiągnął większych sukcesów. Najlepszy wynik osiągnął w sezonie 1999/2000, kiedy zajął 85. miejsce w klasyfikacji generalnej. Następnie zadebiutował w Pucharze Świata w skokach narciarskich. Miało to miejsce 19 stycznia 2002 roku w Zakopanem, gdzie zajął 24. miejsce. W sezonie 2001/2002 punktował jeszcze dwukrotnie, jednak nie poprawił wyniku osiągniętego na Wielkiej Krokwi i w klasyfikacji tego sezonu zajął 65. miejsce. W lutym 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie indywidualnie plasował się poza czołową trzydziestką, a wraz z kolegami zajął dziewiąte miejsce w konkursie drużynowym.

W sezonach 2002/2003 i 2003/2004 pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, jednak na podium nie stanął. W klasyfikacji generalnej zajmował odpowiednio 26. i 21 miejsce. W 2003 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie indywidualnie był dwunasty na normalnej skoczni. Na tych samych mistrzostwach wspólnie z Tommym Ingebrigtsenem, Sigurdem Pettersenem i Bjørnem Einarem Romørenem wywalczył brązowy medal. Z kolei w 2004 roku zajął dziesiątce miejsce w 52. edycji Turnieju Czterech Skoczni.

Pierwszy raz na podium zawodów Pucharu Świata stanął w sezonie 2004/2005. Miało to miejsce 11 marca 2005 roku w Lillehammer, gdzie był trzeci, ustępując tylko Finowi Mattiemu Hautamäkiemu oraz swemu rodakowi Sigurdowi Pettersenowi. W pozostałych konkursach cyklu dziewięciokrotnie plasował się czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zajął dziesiątce miejsce. Był ponadto czwarty w dziewiątej edycji Turnieju Nordyckiego. W ostatnich zawodach sezonu, 20 marca 2005 roku w Planicy ustanowił rekord życiowy skacząc 216,5 metra^[1]. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie lepiej zaprezentował się w konkursach na dużym obiekcie. W konkursie drużynowym razem z Romørenem, Pettersenem i Roarem Ljøkelsøyem zdobył kolejny brązowy medal. W konkursie indywidualnym zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantem Czech, Jakubem Jandą. Na normalnej skoczni indywidualnie był dziewiąty, a w drużynie dwunasty.

Olimpijski sezon 2005/2006 był w wykonaniu Bystøla nierówny. Dobre występy przeplatał słabszymi. W trzecich zawodach cyklu, 3 grudnia 2005 roku w Lillehammer zajął trzecie miejsce. Wyprzedzili go tylko Andreas Küttel ze Szwajcarii i Jakub Janda. Następnego dnia był drugi za Czechem. Miesiąc później, 4 stycznia 2006 roku w Innsbrucku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. W pozostałych konkursach 54. Turnieju Czterech Skoczni zajął 28. miejsce w Oberstdorfie, 20. w Garmisch-Partenkirchen oraz 26. miejsce w Bischofshofen. Dało mu to w efekcie szesnastą pozycję w klasyfikacji końcowej. Kilka dni później wystąpił na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz, podczas których razem z Ljøkelsøyem, Romørenem i Pettersenem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie odniósł największy sukces w swojej karierze. W konkursie indywidualnym na normalnej skoczni po pierwszej serii skoków zajmował szóste miejsce i tracił do prowadzącego Dmitrija Wasiljewa z Rosji cztery punkty. W drugiej kolejce osiągnął 103,5 m, co było drugą odległością konkursu. Dzięki temu awansował na pierwsze miejsce, wyprzedzając Hautamäkiego o 1 punkt i Ljøkelsøy'a o 2 punkty. Na dużej skoczni w drugiej serii awansował z piątej pozycji na trzecią. Zdobył brązowy medal, przegrywając tylko z dwoma Austriakami: Thomasem Morgensternem i Andreasem Koflerem. Ponadto w konkursie drużynowym Norwegowie z Bystølem w składzie zdobyli kolejny brązowy medal. Po powrocie do rywalizacji pucharowej nie stawał już na podium i w klasyfikacji generalnej zajął 13. miejsce.

W sezonie 2006/2007 uzyskiwał bardzo słabe wyniki. W trzynastu startach tylko trzykrotnie zdobywał punkty, za każdym razem zajmując 28. miejsce. Z dorobkiem 9 punktów zajął 76. pozycję w klasyfikacji generalnej. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Sapporo na przełomie lutego i marca 2007 roku. W kolejnym sezonie w zawodach Pucharu Świata pojawił się tylko sześć razy, najlepszy wynik uzyskując 4 marca 2008 roku w Kuopio, gdzie był siódmy. W klasyfikacji generalnej zajął 37. miejsce. Częściej startował w sezonie 2007/2008 Pucharu Kontynentalnego, gdzie czterokrotnie stawał na podium, z czego trzy konkursy wygrał. W efekcie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu.

W styczniu 2009 roku został zdyskwalifikowany na 4 miesiące przez Norweską Komisję Antydopingową za używanie środków zawierających pochodne konopi indyjskich^[2]. Jeszcze zanim powrócił do międzynarodowej rywalizacji, we wrześniu 2009 roku postanowił zakończyć sportową karierę^[3].

Na arenie krajowej Lars Bystøl wywalczył złoty medal na normalnej skoczni w 2005 roku, srebrne na dużej w latach 2004 i 2006 oraz brązowe: w 2003 roku na dużej, a w latach 2002 i 2006 na normalnej skoczni.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2002 Salt Lake City/Park City	–	31. miejsce (K-90), 38. miejsce (K-120)
2006 Turyn/Pragelato	–	złoty medal (K-95),brązowy medal (K-125)

Drużynowo

2002 Salt Lake City/Park City	–	9. miejsce[a]
2006 Turyn/Pragelato	–	brązowy medal[b]

Starty L. Bystøla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	10 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-90	—	indywid.	88,5 m	86,5 m	215,0 pkt	54,0 pkt	Simon Ammann
38.	13 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	—	indywid.	113,0 m	—	99,4 pkt	182,0 pkt	Simon Ammann
9.	14 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	—	druż.[a]	111,5 m	102,5 m	790,8 pkt (174,7 pkt)	173,3 pkt	Niemcy
1.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	101,5 m	103,5 m	266,5 pkt	—
3.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	127,5 m	131,5 m	250,7 pkt	26,2 pkt	Thomas Morgenstern
3.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.[b]	126 m	135,5 m	950,1 pkt (254,2 pkt)	33,9 pkt	Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	12. miejsce (K-95)
2005 Oberstdorf	–	9. miejsce (K-90), 4. miejsce (K-120)

Drużynowo

2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	brązowy medal[c]
2005 Oberstdorf	–	12. miejsce (K-90)[d], brązowy medal (K-120)[e]

Starty L. Bystøla na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
3.	23 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	—	druż.[c]	124,5 m	128,0 m	991,9 pkt (254,0 pkt)	54,7 pkt	Finlandia
12.	28 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	—	indywid.	98,0 m	97,0 m	240,5 pkt	39,5 pkt	Adam Małysz
9.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	indywid.	94,5 m	91,5 m	245,0 pkt	11,0 pkt	Rok Benkovič
12.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	druż.[d]	95,0 m	—	373,5 pkt (126,5 pkt)	597,0 pkt	Austria
4.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	137,5 m	143,0 m	300,4 pkt	12,8 pkt	Janne Ahonen
3.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[e]	136,0 m	131,5 m	1113,5 pkt (281,5 pkt)	23,8 pkt	Austria

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Drużynowo

2006 Tauplitz

–

złoty medal[f]

Starty L. Bystøla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	druż.[f]	200,5 m		180,0 m		1497,9 pkt (363,6 pkt)	—

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 marca	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	132,0 m	128,5 m	270,4 pkt	3.	10,9 pkt	Matti Hautamäki
2.	3 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	137,5 m	134,0 m	291,7 pkt	3.	4,5 pkt	Andreas Küttel
3.	4 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	130,5 m	129,0 m	269,1 pkt	2.	16,5 pkt	Jakub Janda
4.	6 stycznia	2006	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	127,0 m	129,5 m	264,7 pkt	1.	—

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2000/2001
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24	27	-	-	30	42	37	-	12
Sezon 2002/2003
																											punkty
-	-	38	24	-	-	-	-	32	23	20	17	19	17	8	34	54	14	22	15	7	5	39	-	-	34	27	226
Sezon 2003/2004
																							punkty
-	-	-	-	-	21	11	8	13	13	19	12	19	4	53	46	q	34	11	15	16	25	q	263
Sezon 2004/2005
																												punkty
-	-	7	15	6	9	11	8	17	25	40	26	-	15	13	12	12	7	5	5	11	-	10	7	3	7	21	18	613
Sezon 2005/2006
																						punkty
9	25	3	2	12	13	12	28	20	1	26	-	-	18	12	18	14	10	21	13	30	17	495
Sezon 2006/2007
																								punkty
44	34	28	41	42	-	-	q	40	31	28	-	-	-	-	28	37	-	-	59	39	-	-	-	9
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	26	20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	7	9	36	-	-	99
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

2003
				punkty
-	-	21	6	50
2004
							punkty
49	50	-	-	-	-	-	0
2005
								punkty
-	-	-	-	-	-	15	16	31
2006
										punkty
20	-	8	5	25	-	-	-	-	-	94
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com (ang.)

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)

Złoty medal	1924: Jacob Tullin Thams 1928: Alf Andersen 1932: Birger Ruud 1936: Birger Ruud 1948: Petter Hugsted 1952: Arnfinn Bergmann 1956: Antti Hyvärinen 1960: Helmut Recknagel 1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Yukio Kasaya 1976: Hans-Georg Aschenbach 1980: Toni Innauer 1984: Jens Weißflog 1988: Matti Nykänen 1992: Ernst Vettori 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Simon Ammann 2006: Lars Bystøl 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Andreas Wellinger
Srebrny medal	1924: Narve Bonna 1928: Sigmund Ruud 1932: Hans Beck 1936: Sven Eriksson 1948: Birger Ruud 1952: Torbjørn Falkanger 1956: Aulis Kallakorpi 1960: Niilo Halonen 1964: Toralf Engan 1968: Reinhold Bachler 1972: Akitsugu Konno 1976: Jochen Danneberg 1980: Manfred Deckert i Hirokazu Yagi 1984: Matti Nykänen 1988: Pavel Ploc 1992: Martin Höllwarth 1994: Lasse Ottesen 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Sven Hannawald 2006: Matti Hautamäki 2010: Adam Małysz 2014: Peter Prevc 2018: Johann André Forfang
Brązowy medal	1924: Anders Haugen 1928: Rudolf Burkert 1932: Kåre Walberg 1936: Reidar Andersen 1948: Thorleif Schjelderup 1952: Karl Holmström 1956: Harry Glaß 1960: Otto Leodolter 1964: Torgeir Brandtzæg 1968: Baldur Preiml 1972: Seiji Aochi 1976: Karl Schnabl 1980: brak 1984: Jari Puikkonen 1988: Jiří Malec 1992: Toni Nieminen 1994: Dieter Thoma 1998: Andreas Widhölzl 2002: Adam Małysz 2006: Roar Ljøkelsøy 2010: Gregor Schlierenzauer 2014: Anders Bardal 2018: Robert Johansson

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)

Złoty medal	1964: Toralf Engan 1968: Władimir Biełousow 1972: Wojciech Fortuna 1976: Karl Schnabl 1980: Jouko Törmänen 1984: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1992: Toni Nieminen 1994: Jens Weißflog 1998: Kazuyoshi Funaki 2002: Simon Ammann 2006: Thomas Morgenstern 2010: Simon Ammann 2014: Kamil Stoch 2018: Kamil Stoch
Srebrny medal	1964: Veikko Kankkonen 1968: Jiří Raška 1972: Walter Steiner 1976: Toni Innauer 1980: Hubert Neuper 1984: Jens Weißflog 1988: Erik Johnsen 1992: Martin Höllwarth 1994: Espen Bredesen 1998: Jani Soininen 2002: Adam Małysz 2006: Andreas Kofler 2010: Adam Małysz 2014: Noriaki Kasai 2018: Andreas Wellinger
Brązowy medal	1964: Torgeir Brandtzæg 1968: Lars Grini 1972: Rainer Schmidt 1976: Henry Glaß 1980: Jari Puikkonen 1984: Pavel Ploc 1988: Matjaž Debelak 1992: Heinz Kuttin 1994: Andreas Goldberger 1998: Masahiko Harada 2002: Matti Hautamäki 2006: Lars Bystøl 2010: Gregor Schlierenzauer 2014: Peter Prevc 2018: Robert Johansson

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)

Złoty medal	1988: Finlandia Nikkola Nykänen Ylipulli Puikkonen 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson
Srebrny medal	1988: Jugosławia Ulaga Zupan Debelak Tepeš 1992: Austria Kuttin Vettori Höllwarth Felder 1994: Japonia Nishikata Okabe Kasai Harada 1998: Niemcy Hannawald Schmitt Jäkle Thoma 2002: Finlandia Hautamäki Lindström Jussilainen Ahonen 2006: Finlandia Kiuru Happonen Ahonen Hautamäki 2010: Niemcy Neumayer Wank Schmitt Uhrmann 2014: Austria Hayböck Morgenstern Diethart Schlierenzauer 2018: Niemcy Geiger Leyhe Freitag Wellinger
Brązowy medal	1988: Norwegia Eidhammer Kjørum Fidjestøl Johnsen 1992: Czechosłowacja Goder Jež Sakala Parma 1994: Austria Kuttin Moser Horngacher Goldberger 1998: Austria Schwarzenberger Höllwarth Horngacher Widhölzl 2002: Słowenia Fras Peterka Kranjec Žonta 2006: Norwegia Bystøl Romøren Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2010: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2014: Japonia Shimizu Takeuchi Itō Kasai 2018: Polska Kot Hula Kubacki Stoch

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)

Złoty medal	1982: Norwegia Sætre Bergerud Bremseth Hansson 1985: Finlandia Ylipulli Kokkonen Nykänen Puikkonen 1987: Finlandia Nykänen Nikkola Ylipulli Suorsa 1989: Finlandia Nikkola Puikkonen Nykänen Laakkonen 1991: Austria Kuttin Vettori Horngacher Felder 1993: Norwegia Myrbakken Brendryen Berg Bredesen 1995: Finlandia Soininen Ahonen Laitinen Nikkola 1997: Finlandia Nikkola Soininen Laitinen Ahonen 1999: Niemcy Hannawald Duffner Thoma Schmitt 2001: Niemcy Hannawald Uhrmann Herr Schmitt 2003: Finlandia Ahonen Kiuru Lappi Hautamäki 2005: Austria Loitzl Widhölzl Morgenstern Höllwarth 2007: Austria Loitzl Schlierenzauer Kofler Morgenstern 2009: Austria Loitzl Koch Morgenstern Schlierenzauer 2011: Austria Schlierenzauer Koch Kofler Morgenstern 2013: Austria Loitzl Fettner Morgenstern Schlierenzauer 2015: Norwegia Bardal Jacobsen Fannemel Velta 2017: Polska Żyła Kubacki Kot Stoch 2019: Niemcy Geiger Freitag Leyhe Eisenbichler 2021: Niemcy Paschke Freund Eisenbichler Geiger
Srebrny medal	1982: Austria Walner Neuper Kogler Felder 1985: Austria Felder Kogler Stranner Vettori 1987: Norwegia Eidhammer Stjernen Fidjestøl Opaas 1989: Norwegia Johansen Bråthen Fidjestøl Kjørum 1991: Finlandia Nikkola Ylipulli Hakala Laakkonen 1993: Czechy i Słowacja Jež Parma Sakala Švagerko 1995: Niemcy Weißflog Siegmund Jäkle Thoma 1997: Japonia Funaki Okabe Harada Saitō 1999: Japonia Kasai Miyahira Harada Funaki 2001: Finlandia Jussilainen Soininen Kantee Ahonen 2003: Japonia Funaki Higashi Miyahira Kasai 2005: Finlandia Jussilainen Kiuru Hautamäki Ahonen 2007: Norwegia Hilde Bardal Jacobsen Ljøkelsøy 2009: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2011: Norwegia Jacobsen Evensen Bardal Hilde 2013: Niemcy Wank Freund Neumayer Freitag 2015: Austria Kraft Hayböck Poppinger Schlierenzauer 2017: Norwegia Fannemel Forfang Tande Stjernen 2019: Austria Aschenwald Hayböck Huber Kraft 2021: Austria Aschenwald Hörl Huber Kraft
Brązowy medal	1982: Finlandia Korhonen Puikonen Kokkonen Nykänen 1985: NRD Sauerbrey Deckert Ostwald Weißflog 1987: Austria Vettori Schallert Neuländtner Felder 1989: Czechosłowacja Parma Švagerko Dluhoš Ploc 1991: Niemcy Hunger Kiesewetter Thoma Weißflog 1993: Austria Vettori Kuttin Horngacher Goldberger 1995: Japonia Okabe Nishikata Saitō Yasuzaki 1997: Niemcy Duffner Schmitt Jäkle Thoma 1999: Austria Widhölzl Höllwarth Schwarzenberger Horngacher 2001: Austria Goldberger Loitzl Höllwarth Horngacher 2003: Norwegia Ingebrigtsen Bystøl Pettersen Romøren 2005: Norwegia Romøren Pettersen Bystøl Ljøkelsøy 2007: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2009: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2011: Słowenia Prevc Tepeš Damjan Kranjec 2013: Polska Kot Żyła Kubacki Stoch 2015: Polska Żyła Murańka Ziobro Stoch 2017: Austria Hayböck Fettner Schlierenzauer Kraft 2019: Japonia Satō Itō J. Kobayashi R. Kobayashi 2021: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)

Złoty medal	2004: Norwegia Ljøkelsøy Pettersen Romøren Ingebrigtsen 2006: Norwegia Romøren Bystøl Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2008: Austria Koch Morgenstern Kofler Schlierenzauer 2010: Austria Loitzl Morgenstern Koch Schlierenzauer 2012: Austria Morgenstern Kofler Schlierenzauer Koch 2014: odwołany 2016: Norwegia Fannemel Forfang Tande Gangnes 2018: Norwegia Johansson Stjernen Forfang Tande 2020: Norwegia Tande Forfang Johansson Granerud
Srebrny medal	2004: Finlandia Kiuru Lindström Hautamäki Ahonen 2006: Finlandia Happonen Kiuru Hautamäki Ahonen 2008: Finlandia Happonen Olli Hautamäki Ahonen 2010: Norwegia Jacobsen Bardal Evensen Romøren 2012: Niemcy Wank Freitag Mechler Freund 2014: odwołany 2016: Niemcy Wellinger Leyhe Freitag Freund 2018: Słowenia Damjan Semenič D. Prevc P. Prevc 2020: Niemcy Schmid Paschke Eisenbichler Geiger
Brązowy medal	2004: Austria Morgenstern Goldberger Widhölzl Loitzl 2006: Niemcy Neumayer Späth Herr Uhrmann 2008: Norwegia Romøren Bardal Hilde Jacobsen 2010: Finlandia Happonen Muotka Hautamäki Olli 2012: Słowenia Damjan Tepeš Šinkovec Kranjec 2014: odwołany 2016: Austria Kraft Poppinger Fettner Hayböck 2018: Polska Żyła Hula Kubacki Stoch 2020: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki