Lawhill

Lawhill
Ilustracja
Bandera

 Południowa Afryka

Numer na żaglu

99215 (Wielka Brytania 1892)

Znak wywoławczy

M S P H (1892 bryt.)
T P J B (1914 fin.)
O H Q A (1934 fin.)
A Q H A (1942 połud.-afryk.)

Port macierzysty

Lourenço Marques

Armator

Charles Barrie (1892), Lawhill Sailing Ship Co. Ltd. (1894), Anglo-American Oil Co. (1900), Geo. Windram & Co. (1911); August Troberg (1914), Gustaf Erikson (1917); Lawhill (Pty) Ltd., East London (1946), Th. Worker & Herman Olthaver, Johannesburg (1947); Marcio da Silva Jr., Lourenço Marques (1948), Joaquim Fernandes Coelho, Lourenço Marques (1957)

Dane podstawowe
Materiał

stal

Historia
Stocznia

W. B. Thompson & Co., Dundee, Szkocja

Data budowy

1892

Data wodowania

24 sierpnia 1892

Dane techniczne
Wyporność

4 600 t

Liczebność załogi

25-30

Długość całkowita (L)

116,4 m

Długość linii wodnej

96,76 m

Długość kadłuba

105,76 m

Długość po pokładzie

101,81 m

Szerokość (B)

13,64 m

Zanurzenie (D)

7,44) m

Pojemność

2 941 (2 749 TRN) RT

Masa całkowita

~6 400

Ożaglowanie
Typ ożaglowania

czteromasztowy bark

Liczba żagli

27 (30) maks.

Powierzchnia ożaglowania

4 000 m²

Wysokość masztów

54

Liczba masztów

4

Napęd mechaniczny
Prędkość maks.

18 w.

Lawhill - żaglowiec, czteromasztowy bark (2 942 BRT, 2 749 NRT), żaglowiec handlowy. Służył w fińskiej flocie Gustafa Eriksona w okresie 1917-1941. Staranował SS Niemen w kolizji w 1932 roku.

Wodowany 24 sierpnia 1892 w stoczni W.B. Thompson & Co. w Dundee dla armatora Charlesa Barrie w Dundee. Przez następne lata używany był jako statek handlowy na trasach oceanicznych, zmieniając armatorów w 1900 na Anglo-American Oil Co. w Londynie, a w 1911 na G. Windram & Co. w Liverpoolu. 14 czerwca 1914 został zakupiony przez fińskiego armatora Augusta Troberga w Mariehamnu, stając się największym fińskim ówczesnym statkiem.

W 1917 "Lawhill" został zakupiony przez fińskiego armatora Gustafa Eriksona, stając się pod jego flagą znanym żaglowcem. W 1918 został zatrzymany przez Francuzów, lecz w następnym roku zwrócony właścicielowi. W następnych latach pracowicie przewoził głównie pszenicę na trasie między Europą a Australią, lecz także inne ładunki. "Lawhill" był jednym z najbardziej efektywnych żaglowców handlowych; przez Eriksona nazywany był lucky Lawhill ("szczęśliwy Lawhill"). Wczesnym rankiem 1 października 1932 w kolizji w Kattegatcie "Lawhill" zatopił polski parowiec s/s Niemen (kapitan "Lawhill" Johan Arthur Herman Söderlund został oczyszczony od odpowiedzialności). Jedyną śmiertelną ofiarą wypadku był drugi oficer żaglowca. II wojna światowa zastała "Lawhill" na południowym Pacyfiku, gdzie kontynuował rejsy handlowe.

W 1941 (lub 1942) "Lawhill" został skonfiskowany przez rząd Związku Południowej Afryki, gdyż Finlandia walczyła po stronie Osi. Po wojnie, pływał początkowo u południowoafrykańskich armatorów. W 1948 został sprzedany portugalskiemu armatorowi, lecz stał nieużywany w Mozambiku do 1958, kiedy został sprzedany na złom. Okręt bliźniaczy: Jutepolis

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie