Lech Pijanowski

Grób Lecha Pijanowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Lech Andrzej Pijanowski, ps. „Janusz Jaxa” (ur. 26 lipca 1928 w Warszawie, zm. 6 stycznia 1974 tamże) – polski krytyk filmowy i telewizyjny, reżyser, scenarzysta.

Życiorys

Popularyzator i pomysłodawca gier. Pomysłodawca scenariuszy do szeregu filmów fabularnych, filmów dokumentalnych, a także – szczególnie po 1963 – filmów animowanych (takich jak: Kartoteka, Bzz, Ja i on). Również reżyser filmów dokumentalnych (Gospodarze gminy Bełda, Proces).

W czwartkowym dodatku do Życia Warszawy pt. Życie i Nowoczesność prowadził stałą rubrykę Rozkosze łamania głowy, poświęconą zagadkom logicznym i łamigłówkom, oraz stały dział Gry logiczne w miesięczniku Problemy.

Zmarł w 1974, jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 330-VI-23)^[1].

Życie prywatne

Ojciec Wojciecha Pijanowskiego i mąż aktorki Mai Broniewskiej (przybranej córki poety Władysława Broniewskiego).

Wybrane tytuły publikacji

• Małe abecadło filmowe, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1960
• Telewizja na co dzień, Warszawa, Wydawnictwo Związkowe CRZZ, 1968
• Przewodnik gier, Warszawa, Iskry, 1972
• Rozkosze łamania głowy, Warszawa, Iskry, 1972
• Dawne pasjanse polskie: księga pasjansów, Warszawa, „Prasa-Książka-Ruch”, 1974
• Skarbnica gier, Warszawa, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1981
• Kubo, wycieczka w krainę geometrii, czyli spotkanie z kilkoma milionami łamigłówek, Warszawa, Horyzonty, 1972.

Filmografia (film fabularny)

• 1961: Droga na Zachód – scenariusz
• 1964: Barbara i Jan (serial) – scenariusz i pomysł
• 1971: Kłopotliwy gość – scenariusz i pomysł

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lech Pijanowski w bazie IMDb (ang.)
• Lech Pijanowski w bazie filmpolski.pl