Lech Poznań

KKS Lech Poznań

Pełna nazwa	KKS Lech Poznań Spółka Akcyjna
Przydomek	Kolejorz Duma Wielkopolski Poznańska Lokomotywa Pyry
Maskotka	Para koziołków Gzub i Ejber
Barwy	niebiesko-białe
Data założenia	początek sierpnia 1920, przyjęcie do związku 19 marca 1922
Debiut w najwyższej lidze	14 marca 1948 Widzew Łódź – ZZK Poznań 4:3
Liga	Ekstraklasa
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Siedziba	Poznań
Adres	ul. Bułgarska 17, 60-320 Poznań
Stadion	Stadion Poznań (pojemność: 42 837)
Sponsor techniczny	Macron
Właściciel	Piotr Rutkowski
Prezes	Karol Klimczak Piotr Rutkowski
Trener	John van den Brom
Asystent trenera	Dariusz Dudka Maciej Kędziorek Denny Landzaat
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Wyjściowy skład w lipcu 2022

Jubileuszowe logo z okazji stulecia klubu

Piłkarze Lecha świętujący mistrzostwo kraju w sezonie 2014/15

Lech Poznań – polski klub piłkarski z siedzibą w Poznaniu, który występuje w Ekstraklasie. W swojej historii wywalczył 8 tytułów Mistrza Polski, 5 razy triumfował w rozgrywkach o Puchar Polski, 6 razy zdobywał Superpuchar Polski. Zajmuje 5. miejsce w tabeli wszech czasów ekstraklasy.

Klub jest najbardziej znany z osiągnięć piłki nożnej, lecz działał dawniej jako wielosekcyjny prowadząc m.in. sekcje boksu, brydża, gimnastyki, hokeja na trawie^[a], kajakarstwa, kolarstwa, koszykówki^[b], kręglarstwa klasycznego^[c], lekkiej atletyki, łucznictwa, piłki ręcznej^[d], podnoszenia ciężarów, pływania, siatkówki, strzelectwa, szachów^[e], szermierki, tenisa stołowego, zapasów. Największe sukcesy sportowe odnosiła sekcja koszykówki mężczyzn, mająca na swoim koncie 11 tytułów mistrzowskich oraz 7 tytułów wicemistrzowskich notując również największe sukcesy w historii klubu na arenie międzynarodowej w postaci awansu do 1/2 finału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych w sezonie 1958/59^[2] oraz 1/4 finału tychże rozgrywek w sezonie 1989/90^[3].

Historia

Założony został w początkach sierpnia 1920 roku w miejscowości Dębiec (teren dzisiejszego Poznania) jako Lutnia Dębiec.

Pierwszym prezesem wybrano w 1920 roku Jana Nowaka (ur. 1902), skarbnikiem został Jan Dyzman (ur. 1904), a sekretarzem Leon Nowicki (ur. 1904) – wszyscy byli mieszkańcami Dębca. Wcześniejsze informacje jakoby Lech Poznań został założony w roku 1922 okazały się niepotwierdzone. W marcu 1922 klub został przyjęty do Poznańskiego ZOPN, ale nie miało to nic wspólnego z założeniem klubu. Wcześniej klub musiał zorganizować zebranie założycielskie, wybrać władze, przyjąć statut, spisać protokół, zatwierdzić statut i być wpisany do rejestru stowarzyszeń, dopiero później mógł ubiegać się o przyjęcie do związku.

Lech został założony jako Lutnia w sierpniu 1920. Potwierdzają ten fakt obchody siedmiolecia istnienia klubu, obchodzone w roku 1927, o czym donosi poznańska prasa. Co roku założenie klubu obchodzono właśnie w sierpniu, potwierdza to także najstarszy zachowany dyplom. W roku 1961 tę samą datę założenia klubu (1920) opublikował katowicki „Sport”. Monografia wydana na 50-lecie klubu, napisana w oparciu o relacje żyjących działaczy trzykrotnie podaje, że Lutnia została założona w roku 1920. 2 stycznia 1925 miejscowość Dębiec została przyłączona do miasta Poznania a klub zmienił swą nazwę z Towarzystwa Sportowego Liga Dębiec na Towarzystwo Sportowe Liga Poznań. Środowisko związane z klubem odwołuje się do dnia 19 marca 1922, choć data ta nie figuruje w żadnym dokumencie ani artykule prasowym. Została ona określona hipotetycznie na podstawie komunikatu Poznańskiego OZPN, który ukazał się na łamach czasopisma Sport Polski. Nieprawdziwe jest twierdzenie, jakoby jeden z wiceprezesów klubu w 1962 roku ogłosił oficjalnie tę datę przed meczem z Łódzkim Klubem Sportowym^[4]. Wówczas uznano, że Lech Poznań powstał we wrześniu 1922 na potrzeby uroczystej akademii i taką datę ogłoszono. Potwierdza ją książka Edmunda Pocholskiego wydana w roku 1962. Przez 65 lat istnienia klubu nigdy nie obchodzono uroczyście marca 1922 jako ważnego wydarzenia w jego dziejach.

Od 1 maja 1930 działał jako Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego, pod patronatem Polskich Kolei Państwowych. 16 stycznia 1957 na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym klubu postanowiono nadać nową nazwę Klub Sportowy Lech Poznań, następnie zmienioną 15 grudnia tego roku na Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań. 16 czerwca 1994 zostało zarejestrowane stowarzyszenie Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań. Uchwałą Zarządu Kolejowego Klubu Sportowego „Lech” z dnia 20 czerwca tego roku sekcja piłki nożnej została przekazana temu stowarzyszeniu. Zarząd wyraził zgodę na kontynuowanie dalszych rozgrywek ligowych pod nazwą Poznański Klub Piłkarski „Lech” w Poznaniu^[f]. Dnia 29 marca 1996 roku Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS Lech podjęło uchwałę o rozwiązaniu stowarzyszenia kultury fizycznej Kolejowy Klub Sportowy „Lech” w Poznaniu na podstawie własnej uchwały. Nadzwyczajne Walne Zebranie KKS „Lech” podjęło także uchwałę o przekazaniu Poznańskiemu Klubowi Piłkarskiemu „Lech” w Poznaniu jako kontynuatorowi tradycji sportowych o kolejno brzmiących nazwach: Lutnia, TS Liga Dębiec, KPW, ZZK Kolejarz i KKS „Lech”: Sztandar KKS „Lech”, Logo klubowe KKS „Lech” oraz trofea i pamiątki zdobyte i otrzymane przez sekcję piłki nożnej KKS „Lech”^[5].

W wyniku przejęcia praw niematerialnych do marki i tradycji klubu piłkarskiego Lech od stowarzyszenia Wielkopolski Klub Piłkarski przez holding Amica, spółka sportowa Amica Sport SSA od 30 maja 2006 zmieniła nazwę na KKS Lech Poznań SA, i zarazem klub piłkarski Amica Wronki zmienił nazwę na Lech Poznań, występując w lidze na licencji sportowej Amiki^[6][7].

Sukcesy

Zdobyte trofea w rozgrywkach Polski (stan na: 09-07-2022)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	8	1983, 1984, 1990, 1992, 1993[g], 2010, 2015, 2022
	II miejsce	3	2013, 2014, 2020
	III miejsce	6	1949, 1950, 1978, 2009, 2017, 2018
Puchar	zdobywca	5	1982, 1984, 1988, 2004, 2009
	finalista	6	1980, 2011, 2015, 2016, 2017, 2022
Superpuchar	zdobywca	6* (rekord)	1990, 1992, 2004, 2009, 2015, 2016
	finalista	4	1983, 1988, 2010, 2022

Sukcesy międzynarodowe:

Puchar Europy Mistrzów Krajowych / Liga Mistrzów:

• 1/8 finału Ligi Mistrzów UEFA/PEMK (3 razy) – 1990/91, 1992/93, 1993/94

Puchar Zdobywców Pucharów:

• 1/8 finału Pucharu Zdobywców Pucharów (2 razy) – 1982/83, 1988/89

Puchar Miast Targowych / Puchar UEFA / Liga Europy:

• Faza grupowa i awans do 1/16 Pucharu UEFA – 2008/09
• Faza grupowa i awans do 1/16 Ligi Europy – 2010/2011
• Zwycięzca grupy w Pucharze Lata (2 razy) – 1986, 1990

Pozostałe sukcesy:

• Półfinalista Pucharu Ligi Polskiej – 1977
• Drużyna Roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego – 2008

Sukcesy regionalne:

• Wicemistrz Wielkopolski (4 razy): 1933, 1938, 1939, 1946
• Brązowy Medalista Mistrzostw Wielkopolski (2 razy): 1932, 1937

Sukcesy drużyn młodzieżowych:

• Wicemistrz Młodej Ekstraklasy (1 raz): 2013
• Brązowy Medalista Młodej Ekstraklasy (1 raz): 2010
• Mistrz Polski juniorów starszych (3 razy): 1987, 1995, 2018
• Wicemistrz Polski juniorów starszych (5 razy): 1998, 2009, 2010, 2012, 2015
• Brązowy Medalista Mistrzostw Polski juniorów starszych (7 razy): 1937, 1985, 1992, 1994, 2014, 2016, 2017
• Mistrz Polski juniorów młodszych (5* razy): 2009, 2014, 2015, 2016, 2017 (*rekord)
• Wicemistrz Polski juniorów młodszych: (5 razy) 1996, 1997, 2012, 2019, 2021

Sukcesy indywidualne:

Królowie strzelców (12 razy):

(3 razy) Teodor Anioła (1949, 1950, 1951)

(1 raz) Mirosław Okoński (1983)

(1 raz) Andrzej Juskowiak (1990)

(2 razy) Jerzy Podbrożny (1992, 1993)

(1 raz) Piotr Reiss (2007)

(1 raz) Robert Lewandowski (2010)

(1 raz) Artjoms Rudņevs (2012)

(1 raz) Marcin Robak (2017)

(1 raz) Christian Gytkjær (2020)

Władze klubu

Informacje korporacyjne

• Numer w Krajowym Rejestrze Sądowym: 0000116034
• Akcjonariat: Invesco sp. z o.o. – 100%^[8]
• Prezes Zarządu: Karol Klimczak, Piotr Rutkowski
• Dyrektor Sportowy: Tomasz Rząsa
• Dyrektor Finansowy: Tomasz Kacprzycki
• Szef Skautingu: Jacek Terpiłowski
• Dyrektor Działu Organizacji i Bezpieczeństwa: Henryk Szlachetka
• Szef Szkolenia Akademii: Rafał Ulatowski
• Dyrektor Sportowy Akademii: Marcin Wróbel
• Wicedyrektor Szkolenia Akademii: Amilcar Carvalho
• Dyrektor Handlowy: Marcin Wierzejewski
• Dyrektor Sprzedaży: Jan Wojciak
• Rzecznik Prasowy: Maciej Henszel
• Kierownik Działu Marketingu Wizerunkowego: Wojciech Terpiłowski
• Kierownik Działu Marketingu Produktowego: Wiktor Bednarek

Sztab szkoleniowy i medyczny

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2022/2023^[9]

• Trener: John van den Brom
• Asystenci trenera: Dariusz Dudka, Maciej Kędziorek, Denny Landzaat
• Trener bramkarzy: Maciej Palczewski
• Trenerzy przygotowania fizycznego: Karol Kikut, Antonin Čepek
• Kierownik drużyny: Mariusz Skrzypczak
• Analitycy: Hubert Wędzonka, Hubert Barański
• Lekarze: Krzysztof Pawlaczyk, Paweł Cybulski, Damian Bartkiewicz
• Fizjoterapeuci: Maciej Łopatka, Marcin Lis, Maciej Smuniewski, Paweł Tota
• Specjalista od spraw suplementacji: Patryk Wiśniewski
• Kucharz: Artur Dzierzbicki
• Magazynier: Sławomir Mizgalski

Sponsorzy i partnerzy klubu

• Sponsor strategiczny: STS^[10]
• Sponsor główny: Lech Pils^[11]
• Sponsor techniczny: Macron^[12], Stiga^[13]
• Sponsorzy premium: Amica, Kompania Piwowarska (marka Lech Pils)^[14], WTK, Hellmann^[15], Fogo^[16] Aliexpress^[17]
• Sponsorzy biznes: Den Braven^[18], Trust, Coca-Cola, MAN, Lech Business Club, ARTBUD
• Patroni medialni: Głos Wielkopolski, ESKA, Radio Merkury, MC Radio, Multikino, Magazyn Kolejorz
• Partner technologiczny: Horyzont^[19]
• Partner medyczny: Rehasport
• Oficjalny partner: miasto Poznań
• Oficjalny przewoźnik: Centrum Turystyki Oskar^[20]

Kalendarium

• sierpień 1920 – założenie klubu Lutnia Dębiec w miejscowości Dębiec (obszar dzisiejszego Poznania) przez byłych członków KSMu, którzy chcieli stworzyć własną niezależną drużynę piłkarską. Założycielami klubu byli: Jan Nowak, Antoni Dyzman, Jan Dyzman, Leon Nowicki, Józef Magdziak, Kazimierz Zmuda, Stanisław Nowicki, Stefan Fiedler, Józef Gośliński, Leon Stachowski, Józef Blumreder i Jan Wojtek
• marzec 1922 – przyjęcie klubu Lutnia Dębiec w poczet członków Poznańskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej
• kwiecień 1922 – zmiana nazwy na Towarzystwo Sportowe Liga Dębiec
• maj 1922 – TS Liga Dębiec rozegrało wyjazdowy mecz towarzyski z Uranią Starołęka, zakończony remisem 1:1
• wrzesień 1922 – klub stał się dzierżawcą boiska przy ulicy Grzybowej na poznańskim Dębcu
• 17 września 1922 – rozegrano mecz na boisku przy ul. Grzybowej, w towarzyskim spotkaniu Liga Dębiec zremisowała 1:1 z Spartą Poznań
• 29 czerwca 1924 Liga Dębiec rozegrała pierwszy mecz w ramach rozgrywek C-klasy, pokonując Ruch Poznań 5:3, wynik tego meczu później zweryfikowano na walkower 3:0
• styczeń 1925 – po przyłączeniu Dębca do Poznania zamieniono w nazwie Dębiec na Poznań i powstało Towarzystwo Sportowe Liga Poznań
• sierpień 1927 – klub obchodził siedmiolecie swego istnienia
• listopad 1927 – awans do klasy B
• 1 maja 1930 – zmiana nazwy na Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań Dworzec, po 3 latach skrócona do KS KPW Poznań, od tej chwili kolej stała się głównym „sponsorem” Lecha na 64 lata
• 20 grudnia 1931 – awans do najlepszych drużyn z okręgu, czyli A-klasy, wcześniej w 1927 r. klub uzyskał promocję do B-klasy
• 20 marca 1932 – pierwszy mecz w A-klasie, KPW zwyciężył Polonię Leszno wynikiem 3:2
• 23 września 1934 – po wygaśnięciu umowy o dzierżawę boiska przy ul. Grzybowej poznaniacy przeprowadzili się na Stadion na Dębcu, gdzie swój pierwszy mecz rozegrali 23 września 1934 roku z rezerwami Warty Poznań, pokonując ją 4:0
• 12 października 1937 w półfinale mistrzostw Polski juniorów w Katowicach KPW zremisował 0:0 z Wisłą Kraków, w powtórzonym meczu młodzi piłkarze KPW przegrywają w Krakowie 1:5
• 1941 – w rozgrywanych w czasie II wojny światowej polskich mistrzostwach konspiracyjnych Poznania, drużyna dzielnicy Dębiec, w której występowali zawodnicy KS KPW zajęła pierwsze miejsce^[h]
• 14 marca 1945 – tuż po zakończeniu walk II wojny światowej w Poznaniu pierwszym reaktywowanym klubem w mieście był Lech, wtedy Kolejowy Klub Sportowy Poznań
• 1946 – w rozgrywkach finałowych A-klasy, KKS odniósł najwyższe zwycięstwo w historii – rozgromił wówczas na Dębcu Polonię Poznań 18:2
• 17 marca 1947 – kolejna zmiana nazwy – Klub Sportowy Związku Zawodowego Kolejarzy Poznań^[21]
• 1947 – walka o reaktywowaną ekstraklasę; KS ZZK zajął 4. miejsce (niepremiowane awansem) w bardzo silnej grupie I, ale złożył protest, który został uwzględniony w lutym 1948; KS ZZK razem z Widzewem Łódź został dokooptowany do składu ekstraklasy
• 14 marca 1948 debiut Lecha w I lidze, w Łodzi poznaniacy przegrali z Widzewem 4:3
• 1 maja 1949 – w drugim sezonie w ekstraklasie, klub zmienił nazwę na Zrzeszenie sportowe Kolejarz Poznań
• 16 stycznia 1957 – pierwszy raz w nazwie klubu pojawiło się słowo „Lech” – Klub Sportowy Lech Poznań
• 1957 – pierwsze pożegnanie z I ligą, w tamtym okresie o sile zespołu decydował przede wszystkim Teodor Anioła, zawodnik, który zdobył dla Lecha najwięcej bramek w historii – 139; był także trzykrotnym królem strzelców polskiej ligi (1949–1951) i przez dwa lata tworzył słynny tercet „ABC”, wraz z Edmundem Białasem i Henrykiem Czapczykiem
• 15 grudnia 1957 – powrót do pierwszej powojennej nazwy – KKS – Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań
• 1960 – powrót po 3 sezonach do ekstraklasy, jednak po 3 latach (1963) zespół został zdegradowany do II ligi, aż na 9 lat
• 1 marca 1960 – katowicki "Sport" opublikował informację, że Lech Poznań został założony w 1920 roku
• 1972 – pod wodzą Edmunda Białasa KKS powrócił do grona najlepszych drużyn w Polsce i został pobity rekord frekwencji na meczach Lecha – podczas meczu z Zawiszą Bydgoszcz (4:2) na Stadionie im. 22 lipca zasiadło 60 tys. widzów
• październik 1976 – stanowisko I trenera obejmuje Jerzy Kopa, drużyna zajmowała wtedy ostatnie miejsce w tabeli, mając po 11 kolejkach zaledwie 2 zdobyte punkty, jednak po „Cudzie w Błażejewku” na półmetku rozgrywek była już przedostatnia, a ostatecznie zespół utrzymał się w lidze
• 1978 – 3. miejsce w ekstraklasie i uzyskanie pierwszej możliwości występu w europejskich pucharach ^[i]
• 13 września 1978 – pierwszy mecz Lecha w europejskich pucharach, w Duisburgu KKS przegrał z tamtejszą MSV, aż 5:0; w rewanżu na Stadionie im. 22 lipca Lech przegrał 2:5
• grudzień 1979 – posadę trenera objął Wojciech Łazarek, który stworzył mistrzowską drużynę na początku lat 80.
• 9 maja 1980 – Lech przegrał w finale Pucharu Polski w Częstochowie z Legią Warszawa 0:5
• 23 sierpnia 1980 – po 12 latach budowy otwarcie Stadionu Miejskiego w Poznaniu, w meczu inauguracyjnym padł remis KKS Lech Poznań – Motor Lublin 1:1
• 19 maja 1982 – Lech Poznań wygrał swój pierwszy Puchar Polski, we Wrocławiu pokonał Pogoń Szczecin 1:0
• 1983/1984 – Lech zdobył dwa tytuły mistrzowskie i kolejny Puchar Polski, a na arenie europejskiej grał z Athletic Bilbao i Liverpoolem, jednak przegrał z każdą z nich w I fazie rozgrywek; do największych sław Lecha tamtych lat zaliczali się Piotr Mowlik, Hieronim Barczak, Józef Szewczyk, Józef Adamiec, Krzysztof Pawlak, Janusz Kupcewicz, Henryk Miłoszewicz oraz Mirosław Okoński
• 1986 – pierwsze zwycięstwo w grupie rozgrywek Pucharu Lata.
• 23 czerwca 1988 – w finale Pucharu Polski w Łodzi Lech po rzutach karnych (3:2) pokonał Legię Warszawa.
• 26 października 1988 – Lech Poznań zremisował z FC Barceloną 1:1 na wyjeździe.
• 9 listopada 1988 – Hiszpanie w rewanżu na Bułgarskiej pokonali Lecha dopiero po rzutach karnych.
• 1990 – KKS zdobył swój trzeci tytuł mistrzowski i pierwszy Superpuchar Polski w dziejach oraz drugie zwycięstwo swojej grupy w Pucharze Lata.
• 19 września 1990 – Lech pokonał Panathinaikos Ateny w Poznaniu 3:0, a w rewanżu w Atenach 2:1 i uzyskał awans do dalszej rundy.
• 25 października 1990 – zwycięstwo na własnym stadionie z Olympique Marsylia 3:2, w meczu rewanżowym zespół wystąpił w drugim składzie po zatruciu pokarmowym i przegrywa 1:6.
• 1992 – Lech Poznań po raz czwarty został najlepszą drużyną w kraju i zdobył kolejny Superpuchar Polski.
• 1993 – Lech został piąty raz mistrzem Polski po unieważnieniu przez PZPN wybranych wyników ostatniej kolejki^[g].
• 16 czerwca 1994 – po 37 latach zmieniono nazwę na Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań.
• 9 lipca 1998 – jedenasta z kolei zmiana nazwy klubu – powstał Wielkopolski Klub Piłkarski Lech Poznań.
• 2000 – po 28 latach Lech Poznań spadł z I ligi.
• 23 marca 2002 – na 80-lecie istnienia klubu Lech wygrał z Tłokami Gorzyce 3:0.
• 2002 – po 2 sezonach w II lidze zespół powrócił do I ligi.
• 27 lipca 2003 – został rozegrany Puchar Lecha 2003, w meczu finałowym Maccabi Tel Awiw po rzutach karnych pokonało Málaga CF 5:4
• 2003 – rozpoczęcie prac na Stadionie Miejskim, początkowo dobudowa brakującej trybuny, a następnie ze względu na organizację przez Polskę i Ukrainę Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012 modernizacja całego stadionu która zakończyła się we wrześniu 2010 roku.
• 2004 – Czesław Michniewicz zdobył z drużyną Puchar Polski pokonując Legię Warszawa w dwumeczu finałowym 2:1 (wygrana 2:0 w Poznaniu i przegrana 0:1 w Warszawie) oraz Superpuchar Polski wygrywając z Wisłą Kraków w rzutach karnych
• 30 maja 2006^[j] – Połączenie KS Amica Wronki z WKP Lech Poznań. Powstał klub przekształcony własnościowo pod nazwą KKS Lech Poznań, który został zgłoszony do rozgrywek ligowych na licencji Amiki Wronki^[22].
• 17 marca 2007 – w meczu z okazji 85-lecia, Lech pokonał Koronę Kielce 3:0 dzięki bramkom Jakuba Wilka, Piotra Reissa i Przemysława Pitrego
• 17 maja 2007 – Lech jako pierwsza drużyna w kraju uruchomiła swoją telewizję klubową
• 2 października 2008 – Lech zwyciężył po dogrywce Austrię Wiedeń 4:2 w Poznaniu (w dwumeczu 5:4), czym zapewnia sobie awans do fazy grupowej Pucharu UEFA. We wcześniejszych rundach Lech wyeliminował Xəzər Lenkoran i Grasshopper Zurych.
• 17 grudnia 2008 – Lech pokonał w Rotterdamie Feyenoord 1:0 i awansuje do III rundy Pucharu UEFA zajmując 3. miejsce w grupie.
• 19 maja 2009 – po raz piąty w historii poznaniacy zdobyli Puchar Polski w piłce nożnej pokonując w finale Ruch Chorzów 1:0 na Stadionie Śląskim.
• 25 lipca 2009 – Lech w rzutach karnych pokonał z Wisłą Kraków i po raz kolejny zdobył Superpuchar Polski.

Trener Jacek Zieliński oraz Puchar Mistrza Polski za sezon 2009/2010

• 15 maja 2010 – Lech wygrał w Poznaniu 2:0 z Zagłębiem Lubin i po raz szósty w historii został mistrzem Polski.
• 19 i 26 sierpnia 2010 – Lech wygrał dwumecz z Dniprem Dniepropetrowsk (na wyjeździe 1:0 po golu Manuela Arboledy, u siebie 0:0) i jako jedyny polski klub piłkarski wystąpił w europejskich pucharach w sezonie 2010/2011.
• 27 sierpnia 2010 – w Monako rozlosowano grupy Ligi Europy – Lech trafił do grupy z Juventusem, Manchesterem City i Red Bull Salzburg.
• 16 września 2010 – Lech zremisował z Juventusem 3:3 na Stado Olimpico w Turynie. Wszystkie trzy bramki dla poznańskiej drużyny zdobył Artjoms Rudņevs
• 30 września 2010 – Lech Poznań pokonał Red Bull Salzburg 2:0. Gole dla Lecha zdobyli Manuel Arboleda i Sławomir Peszko.
• 21 października 2010 – Lech poniósł porażkę z Manchesterem City 1:3. Honorowego gola dla Poznaniaków strzelił Joël Tshibamba
• 4 listopada 2010 – Lech wygrał z Manchesterem City 3:1. Gole zdobyli Dimitrije Injac, Manuel Arboleda i Mateusz Możdżeń.
• 1 grudnia 2010 – Lech po bramce Artjomsa Rudnevsa zremisował z Juventusem 1:1 zapewniając sobie awans do kolejnej fazy rozgrywek Ligi Europy 2010/2011.
• 16 grudnia 2010 – Lech po bramce Semira Stilicia wygrał ostatni mecz w fazie grupowej Ligi Europy z Red Bullem Salzburg.
• 17 grudnia 2010 – Lech w losowaniu par 1/16 finału Ligi Europy trafia na portugalski zespół SC Braga.
• 17 lutego 2011 – Lech Poznań w 1/16 finału Ligi Europy dzięki bramce Artjomsa Rudnevsa pokonał w pierwszym meczu u siebie portugalski Sporting Braga 1:0. Był to pierwszy oficjalny mecz „Kolejorza” w 2011 roku.
• 24 lutego 2011 – Lech Poznań został pokonany przez portugalski zespół Sporting Braga 0:2 i w rezultacie odpadł z rozgrywek Ligi Europy.
• 24 lutego 2012 – José Mari Bakero został zwolniony z pozycji pierwszego trenera, z powodu niezadowalających wyników w Ekstraklasie.
• 2 czerwca 2013 – Lech Poznań wygrał 2:0 z Koroną Kielce i po raz pierwszy w 91-letniej historii zajął 2.miejsce. W tym samym meczu padł 1000. gol dla Lecha na stadionie przy ul. Bułgarskiej. Strzelcem gola był Gergő Lovrencsics.
• 2 maja 2015 – Lech przegrał 1:2 finał Pucharu Polski z Legią Warszawa

Feta na placu Mickiewicza, po zdobyciu Mistrzostwa Polski, 7 czerwca 2015^[23]

• 7 czerwca 2015 – Lech w Poznaniu remisuje z Wisłą Kraków i zdobywa po raz siódmy tytuł Mistrza Polski
• 10 lipca 2015 – Lech w Poznaniu wygrywa 3:1 z Legią Warszawa, zdobywając po raz piąty Superpuchar Polski
• 7 lipca 2016 – Lech w Warszawie wygrywa 4:1 z Legią Warszawa, zdobywając po raz szósty Superpuchar Polski
• marzec 2017 – ukazała się książka "Lech Poznań – przemilczana prawda" która przyniosła ważne informacje na temat założenia klubu
• 2 maja 2017 – Lech w Warszawie przegrywa po dogrywce 1:2 finał Pucharu Polski z Arką Gdynia
• 26 września 2017 – reprezentant Lecha Poznań Karol Klimczak został wybrany przewodniczącym Rady Nadzorczej Ekstraklasa SA w kadencji 2017/18
• początek sierpnia 2020 – upłynęło 100 lat od chwili założenia KKS Lech Poznań, pierwotnie pod nazwą Lutnia Dębiec, klub zignorował ten jubileusz
• 1 października 2020 - Lech awansował do fazy grupowej Ligi Europy 2020/2021.
• 10 grudnia 2020 - Lech poniósł porażkę 0:2 na własnym stadionie z Rangers F.C. i zajął 4. miejsce w grupie D Ligi Europy 2020/2021.
• 27 stycznia 2021 - Piotr Rutkowski przejmuje pakiet większościowy akcji Lecha Poznań stając się właścicielem klubu.
• 21 maja 2022 - Lech zdobywa po raz ósmy tytuł Mistrza Polski.
• 12 lipca 2022 - Lech odpada w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów z mistrzem Azerbejdżanu Qarabağiem FK^[24].
• 15 sierpnia 2022 – Lech po wygraniu dwumeczu z luksemburskim F91 Dudelange awansuje do fazy grupowej Ligi Konferencji Europy 2022/2023^[25].
• 3 listopada 2022 – Lech awansuje do 1/16 finału Ligi Konferencji Europy 2022/2023, zajmując drugie miejsce w grupie za Villarrealem CF^[26].

Źródła:^[27][28]

Zmiany nazw

(sierpień 1920) Klub Sportowy Lutnia Dębiec

(kwiecień 1922) Towarzystwo Sportowe Liga Dębiec

(styczeń 1925) Towarzystwo Sportowe Liga Poznań

(1 maja 1930) Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań Dworzec

(3 marca 1933) Klub Sportowy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego Poznań

(16 marca 1945) Kolejowy Klub Sportowy Poznań

(1 września 1948) Klub Sportowy Związku Zawodowego Kolejarzy Poznań

(1 maja 1949) Zrzeszenie Sportowe Kolejarz Poznań

(16 stycznia 1957) Klub Sportowy Lech Poznań

(15 grudnia 1957) Kolejowy Klub Sportowy Lech Poznań

(16 czerwca 1994) Poznański Klub Piłkarski Lech Poznań

(9 lipca 1998) Wielkopolski Klub Piłkarski Lech Poznań

(30 maja 2006) KKS Lech Poznań

Lech w Rankingu UEFA

Według stanu na 06 kwietnia 2022 Lech Poznań zajmuje 208. miejsce^[29] w tym rankingu.

Udział w polskich rozgrywkach

Osiem razy zdobył mistrzostwo, trzy razy wicemistrzostwo i sześć razy zajął trzecie miejsce.

Lech zajmuje 5. miejsce w tabeli wszech czasów Ekstraklasy mając następujący bilans (stan na 20 lipca 2020):

Lech w poszczególnych sezonach

Historia występów Lecha Poznań w rozgrywkach ligowych

Wyniki ze wszystkich sezonów Lecha^[31]:

Sezon	Rozgrywki ligowe			Uwagi	Puchar Polski (rozgrywki centralne)	Rozgrywki europejskie
	Liga		Miejsce			Puchar	Etap
1922	klub nie uczestniczył w rozgrywkach mistrzowskich				nie rozgrywano	nie rozgrywano
1923
1924	IV	C-klasa (Poznański OZPN; podokręg I)[32]	3/4	za Sokołem Wilda i Ruchem Poznań; pierwszy historyczny mecz 29 czerwca z Ruchem Poznań wygrany 5:3
1925		C-klasa (Poznański OZPN; grupa III)	?	za Koroną Łazarz, dalsze miejsce nieustalone, grały także Dyskobolia Grodzisk, Jutrzenka, PKS i Unitas Wolsztyn
1926		C-klasa	1	2. miejsce w rozgrywkach półfinałowych o awans do B-klasy	–
1927		C-klasa	1	1. miejsce w rozgrywkach półfinałowych oraz 1. miejsce w rozgrywkach finałowych i awans do B-klasy	nie rozgrywano
1928	III	B-klasa (Poznański OZPN; gr. III)[33]	2/5	finał pucharu ABC
1929		B-klasa (Poznański OZPN; gr. II)[34]	2/6
1930		B-klasa	1	3. miejsce w fazie barażowej o awans do A-klasy, finał Pucharu ABC
1931		B-klasa (Poznański OZPN; gr. IV)[35]	1	1. miejsce w fazie barażowej i awans do A-klasy
1932	II	A-klasa (Poznański OZPN)[36]	3/10	za Legią Poznań i Olimpią Poznań
1933		A-klasa (Poznański OZPN)[37]	2/10	za Legią Poznań
1934		A-klasa (Poznański OZPN)[38]	7/10	tylko jedna runda rozgrywek (bez rewanżów)
1935		A-klasa (Poznański OZPN)[39]	4/10	16 czerwca jedna z najwyższych porażek z HCP Poznań 4:12
1936		A-klasa (Poznański OZPN)[40]	7/10	w wyniku reorganizacji 8 najlepszych klubów tworzy ligę okręgową
1936/1937		Liga okręgowa (Poznański OZPN)[41]	3/8	za HCP Poznań i Legią Poznań
1937/1938		Liga okręgowa (Poznański OZPN)[42]	2/7	za Legią Poznań
1938/1939		Liga okręgowa (Poznański OZPN)[43]	2/7	za Legią Poznań
1940–1945	Rozgrywki zawieszone z powodu II wojny światowej.
1945	eliminacje do A-klasy			Najwyższe zwycięstwo wyjazdowe: Polonia Leszno – Lech Poznań 1:11 (pierwszy mecz wyjazdowy w rozgrywkach) Najwyższe zwycięstwo: Lech Poznań – Polonia Poznań 18:2 (półfinał)
1946	II	A-klasa	2	Awans do Mistrzostw Polski 1947 2. miejsce po dodatkowym meczu o 1. miejsce z Wartą Poznań Pierwsze derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem w oficjalnych rozgrywkach.
1947	MP	Mistrzostwa Polski	10-12	4. miejsce w grupie eliminacyjnej, brak awansu do ścisłego finału, uzyskanie prawa do gry w Lidze w 1948
1948	I	Liga	6/14	Pierwsze ekstraklasowe derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem. Lech po raz pierwszy został najwyżej sklasyfikowanym klubem z Poznania i Wielkopolski.
1949		I liga	3/12	Teodor Anioła królem strzelców.
1950		I liga	3/12	Teodor Anioła królem strzelców.
				Najwyższe zwycięstwo w Ekstraklasie: 27 sierpnia 1950: Lech Poznań – Szombierki Bytom 11:1
1951		I liga	8/12	Teodor Anioła królem strzelców.	I runda
1952		I liga	5/12	5. miejsce w Pucharze Zlotu Młodych Przodowników	1/16 finału
1953		I liga	7/12		nie rozgrywano
1954		I liga	5/11		I runda
1955		I liga	9/12		1/16 finału	–
1956		I liga	8/12		Runda eliminacyjna
1957		I liga	12/12		1/8 finału
1958	II	II liga (gr. północna)	3/12		nie rozgrywano
1959		II liga (gr. północna)	2/12
1960		II liga (gr. północna)	1/12
1961	I	I liga	10/12
1962		I liga	11/14		1/16 finału
1962/1963		I liga	14/14		1/4 finału
1963/1964	II	II liga	15/16		1/8 finału
1964/1965	III	Liga okręgowa (gr. poznańska)	1/15	Awans poprzez baraże.	1/16 finału
1965/1966	II	II liga	14/16		1/16 finału
1966/1967	III	III liga (gr. IV)	1/16		1/16 finału[44]
1967/1968	II	II liga	4/16		1/2 finału[k]
1968/1969		II liga	16/16		1/16 finału
1969/1970	III	III liga (gr. IV)	2/16		–
1970/1971		III liga (gr. IV)	1/16
1971/1972	II	II liga	2/16
1972/1973	I	I liga	12/14		1/16 finału
1973/1974		I liga	10/16		1/16 finału
1974/1975		I liga	9/16		1/4 finału
1975/1976		I liga	12/16		1/16 finału
1976/1977		I liga	14/16	1/2 finału Pucharu Ligi	1/8 finału
1977/1978		I liga	3/16		1/2 finału
1978/1979		I liga	7/16		1/4 finału	Puchar UEFA	1/32 finału
1979/1980		I liga	10/16		finał	–
1980/1981		I liga	8/16		1/16 finału
1981/1982		I liga	11/16		zwycięstwo
1982/1983		I liga	1/16	Mirosław Okoński królem strzelców.	1/2 finału	Puchar Zdobywców Pucharów	1/8 finału
1983/1984		I liga	1/16	finał Superpucharu	zwycięstwo	Puchar Europy	1/16 finału
1984/1985		I liga	4/16		1/4 finału	Puchar Europy	1/16 finału
1985/1986		I liga	4/16		1/8 finału	2. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
						Puchar UEFA	1/32 finału
1986/1987		I liga	7/16		1/16 finału	1. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
1987/1988		I liga	9/16		zwycięstwo	4. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
1988/1989		I liga	6/16	finał Superpucharu	1/8 finału	Puchar Zdobywców Pucharów	1/8 finału
1989/1990		I liga	1/16	Andrzej Juskowiak królem strzelców.	1/8 finału	–
1990/1991		I liga	6/16	Superpuchar	1/8 finału	1. miejsce w grupie Pucharu Intertoto(ang.).
						Puchar Europy	1/8 finału
1991/1992		I liga	1/18	Jerzy Podbrożny królem strzelców.	1/16 finału	–
1992/1993		I liga	1/18	Superpuchar Piąty tytuł mistrzowski	1/16 finału	Liga Mistrzów	II runda
				Wskutek anulowania wyników meczów ostatniej kolejki rozgrywek z udziałem Legii Warszawa i Łódzkiego KS, którym postawiono zarzuty o „niesportową postawę podczas rozgrywek”. Zobacz: niedziela cudów.
				Jerzy Podbrożny królem strzelców.
1993/1994		I liga	9/18		1/16 finału	Liga Mistrzów	II runda
1994/1995		I liga	6/18		1/2 finału	–
1995/1996		I liga	7/18	Tysięczny mecz w Ekstraklasie: 15 kwietnia 1996: Górnik Zabrze – Lech Poznań 2:2	1/8 finału
1996/1997		I liga	11/18		1/16 finału
1997/1998		I liga	10/18		1/4 finału
1998/1999		I liga	4/16		1/16 finału
1999/2000		I liga	16/16	1/8 finału Pucharu Ligi	1/8 finału	Puchar UEFA	I runda
2000/2001	II	II liga	9/20	II runda Pucharu Ligi	1/16 finału	–
2001/2002		II liga	1/20	1/4 finału Pucharu Ligi	1/8 finału
2002/2003	I	I liga	11/16		1/8 finału
2003/2004		I liga	6/14		zwycięstwo
2004/2005		I liga	8/14	Superpuchar	1/4 finału	Puchar UEFA	I runda kwalif.
2005/2006		I liga	6/16	Lech Poznań nie wystąpił o licencję na przyszły sezon i został przesunięty na ostatnie miejsce w tabeli. W sezonie 2006/2007 KKS Lech Poznań, w efekcie fuzji z Amiką Wronki, wystąpił z licencją tego klubu.	1/2 finału	Puchar Intertoto	II runda
2006/2007		I liga	6/16	Piotr Reiss królem strzelców.	1/4 finału	Puchar Intertoto	II runda
				1/4 finału Pucharu Ekstraklasy
2007/2008		I liga	4/16	faza grupowa Pucharu Ekstraklasy	1/16 finału	–
2008/2009		Ekstraklasa	3/16	faza grupowa Pucharu Ekstraklasy	zwycięstwo	Puchar UEFA	1/16 finału
2009/2010		Ekstraklasa	1/16	Superpuchar	1/16 finału	Liga Europy	Runda play-off
				Robert Lewandowski królem strzelców.
2010/2011		Ekstraklasa	5/16	finał Superpucharu	finał	Liga Mistrzów	III runda kwalif.
						Liga Europy	1/16 finału
2011/2012		Ekstraklasa	4/16	Artjoms Rudņevs królem strzelców.	1/4 finału	–
2012/2013		Ekstraklasa	2/16		1/16 finału	Liga Europy	III runda kwalif.
2013/2014		Ekstraklasa	2/16		1/8 finału	Liga Europy	III runda kwalif.
2014/2015		Ekstraklasa	1/16		finał	Liga Europy	III runda kwalif.
2015/2016		Ekstraklasa	7/16	Superpuchar	finał	Liga Mistrzów	III runda kwalif.
						Liga Europy	faza grupowa
2016/2017		Ekstraklasa	3/16	Superpuchar	finał	–
				Marcin Robak królem strzelców.
2017/2018		Ekstraklasa	3/16		1/16 finału	Liga Europy	III runda kwalif.
2018/2019		Ekstraklasa	8/16		1/16 finału	Liga Europy	III runda kwalif.
2019/2020		Ekstraklasa	2/16	Christian Gytkjær królem strzelców.	1/2 finału	–
2020/2021		Ekstraklasa	11/16	Pierwsze od 27 lat derby Poznania pomiędzy Wartą a Lechem	1/4 finału	Liga Europy	faza grupowa
2021/2022		Ekstraklasa	1/18		finał	–
2022/2023		Ekstraklasa	w trakcie	finał Superpucharu[45]	1/16 finału	Liga Mistrzów	I runda kwalif.[24]
						Liga Konferencji Europy	w trakcie

Obiekty

Stadion Miejski

• Baza treningowa:

Stadion Miejski w Poznaniu: płyta główna oraz dwa boiska treningowe z naturalną trawą i dwa ze sztuczną nawierzchnią,

Stadion Główny we Wronkach: płyta główna oraz dwa boiska treningowe z naturalną trawą,

Ośrodek Szkoleniowy w Popowie: płyta główna, dwa boiska treningowe z naturalną trawą, pełnowymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią oraz boisko typu Orlik z naturalną trawą.

• Historyczne

(od 1922 do 1934) Boisko przy ulicy Grzybowej (24 rozegrane spotkania

(od 1934 do 1980) Stadion na Dębcu (358 rozegranych spotkań)

(od 1964 do 1971) Stadion Olimpii (23 rozegrane spotkania)

(od 1972 do 1980) Stadion Warty im. 22 lipca (122 rozegrane spotkania)

Stadion Miejski w Poznaniu – widok z trybun

Kibice i rywalizacje

Wiara Lecha

Kibice Lecha Poznań podczas meczu w 2015 roku

Stowarzyszenie „Wiara Lecha”^[46] – stowarzyszenie kibiców Lecha Poznań, powstałe w 2001, zarejestrowane sądownie w 2004. Jest oficjalnym reprezentantem kibiców Lecha Poznań oraz członkiem założycielem Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców. Posiada także własną drużynę piłkarską. Zajmuje się popularyzacją Lecha Poznań, promowaniem pozytywnych wzorców kibicowania, działaniem na rzecz bezpieczeństwa na meczach Lecha, kierowaniem ruchem kibicowskim oraz organizacją wyjazdów sympatyków Lecha na mecze rozgrywane poza Poznaniem. Podstawą współpracy stowarzyszenia z klubem jest umowa z KKS Lech Poznań, zawiązana w 2006, będąca kontynuacją podobnej umowy zawartej z WKP Lech Poznań. Prezesem Stowarzyszenia Wiara Lecha do 31 sierpnia 2009 roku był Jarosław Kiliński. Tego dnia na walnym zgromadzeniu członków prezesem został wybrany Krzysztof Markowicz. Pełni on jednocześnie funkcję pierwszego prezesa Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców.

26 sierpnia 2013 poznańskie Radio Merkury poinformowało, że członkowie stowarzyszenia podjęli decyzję o samorozwiązaniu organizacji z dniem 31 grudnia 2013^[47].

Derby Poznania

Derbami Poznania zwykło określać się spotkania Lecha z Wartą, lecz te potyczki nie mają wielkiej tradycji. Przed II wojną światową w Poznaniu królowała Warta, zaś w latach 50. miano głównej drużyny w mieście przejął Lech, toteż nie było wielu okazji do spotkań obu klubów na najwyższych szczeblach rozgrywek. Pierwszy derbowy mecz pierwszoligowy między tymi zespołami odbył się w 1948. 20 września 2020, po 25 latach nieobecności Warty w najwyższej lidze, dwa poznańskie kluby ponownie spotkały się na boisku, Lech pokonał Wartę 1:0 po bramce z rzutu karnego w ostatniej minucie spotkania.

Lech miał okazję zagrać derby z jeszcze jedną poznańską drużyną, nieistniejącą już Olimpią Poznań. Do pierwszej potyczki między tymi klubami doszło w II lidze w 1959. Na pierwszoligowe derby między tymi zespołami trzeba było czekać do sezonu 1986/87, kiedy to drużyna Olimpii debiutowała w ekstraklasie. Ostatnie derbowe spotkanie odbyło się w sezonie 1994/95, ponieważ w następnym doszło do fuzji Olimpii z Lechią Gdańsk, wskutek czego powstała Lechia/Olimpia Gdańsk i tym samym skończyły się poznańskie derby między obiema ekipami.

Europejskie puchary

Lech Poznań vs Manchester City F.C., 4 listopada 2010

Pierwszy mecz w europejskich pucharach drużyna Lecha Poznań rozegrała 13 września 1978 roku w Duisburgu z tamtejszą MSV, przegrywając 5:0. Pierwsze zwycięstwo przyszło 4 lata później w spotkaniu z islandzkim Vestmannaeyja. Do historii klubu przeszły wygrane z Athletic Bilbao, Panathinaikosem Ateny czy Olympique Marsylia, jak i niezwykle zacięty pojedynek z FC Barceloną, przegrany dopiero w karnych. Przez lata piłkarze Kolejorza nie potrafili przejść dwóch przeciwników w rozgrywkach. Dopiero w 2008 w Pucharze UEFA zdołali przejść zwycięską drogę od I rundy eliminacyjnej do III rundy zasadniczej. W 2010 roku po wygranej w dwumeczu z Dnipro Dniepropietrowsk awansował do fazy grupowej Ligi Europejskiej, gdzie grał z takimi zespołami jak Juventus F.C. czy Manchester City i dotarł do trzeciej rundy. W sezonie 2015/2016 jako Mistrz Polski Lech przystąpił do rywalizacji w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W ramach drugiej rundy eliminacyjnej pokonał w dwumeczu Mistrza Bośni i Hercegowiny 3:0 (2:0 na wyjeździe). W III rundzie trafił na najwyżej notowane FC Basel i odpadł po dwóch porażkach (1:3 w Poznaniu oraz 0:1 na St. Jakob-Park). Zgodnie z regulaminem trafił do ostatniej fazy eliminacji Ligi Europy w której to wyeliminował Mistrza Węgier Videoton FC, wygrywając oba mecze (1:0 na wyjeździe oraz 3:0 na Inea Stadionie). W fazie grupowej ograł we Włoszech Fiorentinę 2:1 po golach Macieja Gajosa i Dawida Kownackiego, stając się tym samym pierwszą polską drużyną w historii tryumfującą na Półwyspie Apenińskim. W sezonie 2020/21 Lech przeszedł wszystkie rundy kwalifikacyjne i awansował do grupy Ligi Europy. W grupie D Lech zdobył tylko 3 punkty, pokonując u siebie 3:1 Standard Liège i zajął 4. miejsce. Do gry w europejskich pucharach w sezonie 2022/2023 Lech przystąpił jako mistrz Polski. W pierwszej rundzie eliminacji Ligi Mistrzów, przegrał w dwumeczu 2:5 z Karabachem Agdam i odpadł z walki o fazę grupową tychże rozgrywek^[24]. Swoją grę kontynuował w drugiej rundzie eliminacji Ligi Konferencji Europy, w której wyeliminował Dinamo Batumi, wygrywając 6:1 w dwumeczu^[48].

Do sukcesów należy dodać dwa zwycięstwa w grupach w Pucharze Lata, w 1986 i 1990. Część meczów rozegrano w ramach promocji klubu na boiskach wielkopolskich miast: Szamotuł, Śremu i Wrześni. Po zmianie formuły rozgrywek i nazwy na Puchar Intertoto, lechici nie odnieśli sukcesów.

Puchar Polski

Lech debiutował w Pucharze Polski spotkaniem z Pomorzaninem Toruń w sezonie 1950/51, przegrywając 1:0. Pierwszy znaczący sukces uzyskała druga drużyna Lecha, kiedy to w edycji 1967/68 doszła do półfinału, a na jej drodze stanął Górnik Zabrze. Dwanaście lat później poznański zespół zmierzył się w częstochowskim finale z warszawską Legią. Mecz został zapamiętany przez kibiców nie tylko z rozmiarów porażki, aż 5:0, ale również z agresywności walk toczonych pomiędzy wrogimi fanami na mieście i na stadionie. W sezonie 1981/82 na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu Lech sięgnął po Puchar Polski pokonując Pogoń Szczecin 1:0. Po dwóch latach udało powtórzyć sukces. Tym razem lechici zwyciężyli w Warszawie z Wisłą Kraków 3:0. W 1988 Lech zdobył trofeum w Łodzi, rewanżując się Legii w karnych. W edycji 1994/95 Lech był blisko dotarcia do finału, jednak musiał uznać wyższość piłkarzy GKS-u Katowice podczas serii rzutów karnych. Po 9 latach poznaniacy, po pokonaniu w dwumeczu Legii, znowu mogli się cieszyć ze zwycięstwa w Pucharze Polski. W finale na Stadionie Śląskim w sezonie 2008/09 lechici pokonali 1:0 chorzowski Ruch, zdobywając tym samym piąty w historii Puchar Polski. Dwa lata później Lech był po raz drugi finalistą Pucharu, na drodze jego stanęła Legia Warszawa. Lech ostatecznie przegrał w karnych 4:5, po 90 minutach był remis 1:1. W sezonie 2014/15 na Stadionie Narodowym Lech kolejny raz przegrał finał z Legią (1:2). Lech Poznań w sezonie 2015/16 po raz drugi z rzędu przegrał finał z Legią Warszawa (0:1). Sezon 2016/17 to trzeci z rzędu przegrany finał Pucharu Polski, Kolejorz uległ Arce Gdynia (1:2). W sezonie 2017/2018 Lech odpadł na poziomie 1/16 finału przegrywając z Pogonią Szczecin 3:0. Sezon 2018/2019 to kolejna porażka w tym samym etapie tym razem z Rakowem Częstochowa wynikiem 1:0. Kolejny sezon przyniósł lepszy rezultat czyli awans do półfinału gdzie nadeszła niestety porażka z Lechią Gdańsk po rzutach karnych. Sezon 2020/2021 to znowu porażka z Rakowem Częstochowa tym razem na etapie ćwierćfinału wynikiem 2:0.

Numery zastrzeżone

Nr Poz. Piłkarz 12 kibice klubu (12 zawodnik)

Obecny skład

Stan na 4 stycznia 2023^[9]

Nr Poz. Piłkarz 1 1 bramkarzBR Artur Rud´ko (wypożyczony z Metalist Charków) 2 2 obrońcaOB Joel Pereira 3 2 obrońcaOB Barry Douglas 5 2 obrońcaOB Pedro Rebocho 6 3 pomocnikPO Jesper Karlström 7 3 pomocnikPO Afonso Sousa 9 4 napastnikNA Mikael Ishak (kapitan) 11 3 pomocnikPO Filip Marchwiński 14 3 pomocnikPO Heorhij Citaiszwili (wypożyczony z Dynamo Kijów) 15 3 pomocnikPO Maksym Czekała 16 2 obrońcaOB Antonio Milić 17 4 napastnikNA Filip Szymczak 18 2 obrońcaOB Bartosz Salamon 19 4 napastnikNA Norbert Pacławski

Nr Poz. Piłkarz 21 3 pomocnikPO Michał Skóraś 22 3 pomocnikPO Radosław Murawski 23 3 pomocnikPO Kristoffer Velde 24 3 pomocnikPO João Amaral 25 2 obrońcaOB Filip Dagerstål (wypożyczony z FK Chimki) 27 2 obrońcaOB Mateusz Żukowski (wypożyczony z Rangers) 30 3 pomocnikPO Nika Kwekweskiri 31 1 bramkarzBR Krzysztof Bąkowski 35 1 bramkarzBR Filip Bednarek 37 2 obrońcaOB Ľubomír Šatka 43 3 pomocnikPO Antoni Kozubal 44 2 obrońcaOB Alan Czerwiński 50 3 pomocnikPO Adriel Ba Loua 74 3 pomocnikPO Jakub Antczak 90 4 napastnikNA Artur Sobiech ? 1 bramkarzBR Dominik Holec (wypożyczony z Sparta Praga)

Rekordy i statystyki

Najwyższe zwycięstwa w ekstraklasie

• 11:1 – Szombierki Bytom – 27 sierpnia 1950
• 7:0 – Garbarnia Kraków – 15 października 1950
• 8:1 – ŁKS Łódź – 23 kwietnia 1949
• 8:0 – Szombierki Bytom – 23 października 1949
• 7:1 – Hutnik Kraków – 14 listopada 1992

Jubileuszowe mecze w ekstraklasie

• 1. mecz – 14 marca 1948 – Widzew Łódź – Lech Poznań (4:3)
• 100. mecz – 19 października 1952 – Lech Poznań – Lechia Gdańsk (6:0)
• 500. mecz – 23 lutego 1980 – Lech Poznań – GKS Katowice (1:0)
• 750. mecz – 11 czerwca 1988 – Lech Poznań – Widzew Łódź (2:0)
• 1000. mecz – 15 kwietnia 1996 – Górnik Zabrze – Lech Poznań (2:2)

Jubileuszowe gole w ekstraklasie

• 1. bramka – 14 marca 1948 – Teodor Anioła (Widzew Łódź – Lech Poznań 4:3)
• 100. bramka – 16 października 1949 – Henryk Czapczyk (ŁKS Łódź – Lech Poznań 4:1)
• 500. bramka – 5 grudnia 1976 – Jerzy Kasalik (Lech Poznań – Górnik Zabrze 4:0)
• 750. bramka – 29 kwietnia 1984 – Bogusław Oblewski (Motor Lublin – Lech Poznań 1:2)
• 1000. bramka – 12 września 1990 – Czesław Jakołcewicz (Lech Poznań – Hutnik Nowa Huta 5:2)
• 2000. bramka – 25 listopada 2013 – Rafał Murawski – (Lech Poznań – Cracovia 6:1)

Największa liczba meczów w barwach Lecha

Piotr Reiss

Lp. Zawodnik Mecze 1. Hieronim Barczak 435 2. Piotr Reiss 403 3. Marek Rzepka 328 Waldemar Kryger 5. Bartosz Bosacki 320 6. Teodor Napierała 300 7. Damian Łukasik 298 8. Dariusz Skrzypczak 296 9. Józef Szewczyk 281 Krzysztof Pawlak 11. Łukasz Trałka 274 12. Czesław Jakołcewicz 261

Lp. Zawodnik Mecze 13. Dariusz Kofnyt 250 14. Zygfryd Słoma 246 Teodor Anioła 16. Mirosław Okoński 243 17. Krzysztof Kotorowski 239 18. Jarosław Araszkiewicz 224 19. Mariusz Niewiadomski 222 Mirosław Trzeciak 21. Krzysztof Piskuła 220 22. Ryszard Szpakowski 217 23. Jasmin Burić 210 24. Marcin Kamiński 208

Najlepsi strzelcy klubu w poszczególnych sezonach

Robert Lewandowski w barwach Lecha w 2009 r.

Bramki Zawodnik Sezony 25 Jerzy Podbrożny 1993 24 Christian Gytkjær 2020 22 Artjoms Rudņevs 2012 20 Teodor Anioła 1949, 1950, 1951 Jerzy Podbrożny 1992 Łukasz Teodorczyk 2014 19 Christian Gytkjær 2018 18 Andrzej Juskowiak 1990 Robert Lewandowski 2010 Marcin Robak 2017 Mikael Ishak 2022 15 Mirosław Okoński 1983[l] Jacek Dembiński 1995 Piotr Reiss 2007 14 Łucjan Gojny 1961 Piotr Prabucki 1996 Robert Lewandowski 2009

Bramki Zawodnik Sezony 13 Teodor Anioła 1953, 1956, 1957 Mirosław Okoński 1985 Piotr Reiss 2004 Kasper Hämäläinen 2015 12 Teodor Anioła 1948 Roman Jakóbczak 1975 Mirosław Okoński 1986 Piotr Reiss 1997, 1999 Hernán Rengifo 2008 Christian Gytkjær 2019 Mikael Ishak 2021 11 Teodor Anioła 1954 Bogusław Pachelski 1989 Piotr Reiss 1998, 2006 Artjoms Rudņevs 2011 Bartosz Ślusarski 2013

Trenerzy Lecha

Lista obejmuje zmiany trenerów spowodowane zawieszeniem pierwszego trenera przez władze ligi, kiedy to w zastępstwie zawieszonego trenera zespołem kierował asystent. Zawiera liczne poprawki względem zestawienia ze strony klubowej, które są oparte na publikacjach wymienionych w bibliografii u dołu strony.

Jerzy Kopa – trener klubu w latach 1976-78, 1978-79, 1989-90, 1990-91, 1998

Wojciech Łazarek – trener klubu w latach 1980-84

Czesław Michniewicz – trener klubu w latach 2003-06

Franciszek Smuda – trener klubu w latach 2006-09

Jacek Zieliński – trener klubu w latach 2009-10

José Mari Bakero – trener klubu w latach 2010-12

Mariusz Rumak – trener klubu w latach 2012-14

Maciej Skorża – trener klubu w latach 2014-15 i 2021-22

Jan Urban – trener klubu w latach 2015-16

Adam Nawałka – trener klubu w latach 2018-19

Dariusz Żuraw – trener klubu w latach 2018, 2019-20, 2020-21

John van den Brom – trener klubu od 2022

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania 1. Stanisław Kwiatkowski 01.1932 10.05.1938 2. A. Klemens Pawlak 11.05.1938 08.1939 3. Franciszek Bródka 07.1945 15.08.1946 4. Pavel Lovas 15.08.1946 31.03.1947 5. Franciszek Bródka 01.04.1947 05.1948 6. Marcel Demunyck 06.1948 28.02.1949 7. Antoni Böttcher 01.03.1949 31.12.1949 8. Artur Walter 01.01.1950 31.05.1950 9. Antoni Böttcher 01.06.1950 31.07.1950 10. Antoni Böttcher Franciszek Bródka 01.08.1950 08.06.1951 11. Mieczysław Balcer 08.06.1951 31.12.1952 12. Artur Woźniak 01.01.1953 31.07.1953 13. Edmund Białas 01.08.1953 31.12.1953 14. Mieczysław Tarka 01.01.1954 20.05.1957 15. Edmund Białas 21.05.1957 31.07.1957 16. Wilhelm Lugr 01.08.1957 30.11.1958 17. Henryk Czapczyk 01.12.1959 10.09.1961 18. Mieczysław Tarka 10.09.1961 15.11.1962 19. Zygfryd Słoma 16.11.1962 30.06.1963 20. Edward Drabiński 01.08.1963 14.04.1964 21. Henryk Czapczyk 15.04.1964 15.06.1964 22. Zygfryd Słoma 16.07.1964 05.09.1965 23. Edmund Białas 12.09.1965 10.05.1966 24. Edward Brzozowski 10.05.1966 03.07.1966 25. Edmund Białas 04.07.1966 10.10.1966 26. Mieczysław Tarka 10.10.1966 31.12.1968 27. Edmund Białas 01.09.1969 30.06.1972 28. Edmund Białas Mieczysław Chudziak 01.07.1972 16.08.1972 29. Augustyn Dziwisz 16.08.1972 06.04.1973 30. Janusz Pekowski 07.04.1973 30.06.1975 31. Aleksander Hradecki 01.07.1975 31.03.1976 32. Mieczysław Chudziak Edmund Białas 01.04.1976 15.09.1976 33. Mieczysław Chudziak 16.09.1976 30.09.1976 34. Wojciech Wąsikiewicz 01.10.1976 05.10.1976 35. Jerzy Kopa 01.10.1976 25.08.1978 36. Roman Łoś 26.08.1978 26.08.1978 37. Jerzy Kopa 27.08.1978 20.10.1979 38. Roman Łoś 20.10.1979 31.12.1979 39. Wojciech Łazarek 01.01.1980 31.12.1984 40. Leszek Jezierski Jacek Machciński 01.01.1985 25.05.1986 41. Włodzimierz Jakubowski 27.05.1985 30.11.1986 42. Bronisław Waligóra 01.12.1986 08.05.1987 43. Jerzy Kasalik Teodor Napierała 09.05.1987 23.05.1987 44. Bronisław Waligóra 24.05.1987 31.08.1987 45. Jerzy Kasalik Teodor Napierała 05.09.1987 05.09.1987 46. Grzegorz Szerszenowicz 07.09.1987 30.06.1988 47. Henryk Apostel 01.06.1988 30.11.1988 48. Andrzej Strugarek 12.12.1988 22.08.1989 49. Jerzy Kopa Andrzej Strugarek 22.08.1989 19.09.1990 50. Andrzej Strugarek 20.09.1990 01.10.1990 51. Jerzy Kopa Andrzej Strugarek 02.10.1990 05.05.1991 52. Andrzej Strugarek 06.05.1991 19.05.1991 53. Henryk Apostel 20.05.1991 05.04.1993 54. Roman Jakóbczak 06.04.1993 19.11.1993 55. Jan Stępczak 20.11.1993 18.03.1994 56. Ryszard Matłoka 19.03.1994 19.03.1994 57. Jan Stępczak 20.03.1994 30.06.1994 58. Romuald Szukiełowicz 01.07.1994 30.06.1995 59. Zbigniew Franiak 01.07.1995 09.05.1996 60. Remigiusz Marchlewicz 09.05.1996 30.06.1996 61. Ryszard Polak 01.07.1996 15.05.1997 62. Remigiusz Marchlewicz 16.05.1997 30.06.1997 63. Krzysztof Pawlak 01.07.1997 18.03.1998 64. Remigiusz Marchlewicz 18.03.1998 23.03.1998 65. Jerzy Kopa 24.03.1998 29.04.1998 66. Remigiusz Marchlewicz 29.04.1998 16.05.1998 67. Adam Topolski 17.05.1998 05.09.1999 68. Marian Kurowski 09.09.1999 09.04.2000 69. Zbigniew Franiak 10.04.2000 17.04.2000 70. Wojciech Wąsikiewicz 17.04.2000 28.05.2000 71. Adolf Pinter 29.05.2000 28.08.2000 72. Adam Topolski 29.08.2000 01.04.2001 73. Bogusław Baniak 02.04.2001 28.09.2002 74. Czesław Jakołcewicz 29.09.2002 26.11.2002 75. Bohumil Páník 26.11.2002 30.06.2003 76. Libor Pala 30.06.2003 14.09.2003 77. Czesław Michniewicz 14.09.2003 30.06.2006 78. Franciszek Smuda 30.06.2006 04.06.2009 79. Jacek Zieliński 05.06.2009 23.09.2010 80. Ryszard Kuźma 24.09.2010 03.10.2010 81. Jacek Zieliński 04.10.2010 03.11.2010 82. José Mari Bakero 03.11.2010 25.02.2012 83. Mariusz Rumak 25.02.2012 12.08.2014 84. Krzysztof Chrobak 12.08.2014 31.08.2014 85. Maciej Skorża 01.09.2014 12.10.2015 86. Jan Urban 12.10.2015 29.08.2016 87. Nenad Bjelica 30.08.2016 09.03.2017 88. Rene Poms 10.03.2017 10.03.2017 89. Nenad Bjelica 11.03.2017 30.09.2017 90. Rene Poms 01.10.2017 13.10.2017 91. Nenad Bjelica 14.10.2017 09.12.2017 92. Rene Poms 10.12.2017 13.12.2017 93. Nenad Bjelica 14.12.2017 10.05.2018 94. Jarosław Araszkiewicz Tomasz Rząsa Rafał Ulatowski 10.05.2018 20.05.2018 95. Ivan Đurđević 21.05.2018 04.11.2018 96. Dariusz Żuraw 05.11.2018 25.11.2018 97. Adam Nawałka 25.11.2018 31.03.2019 98. Dariusz Żuraw 31.03.2019 08.06.2020 99. Karol Bartkowiak Dariusz Skrzypczak 09.06.2020 09.06.2020 100. Dariusz Żuraw 10.06.2020 06.04.2021[50] 101. Janusz Góra 07.04.2021 11.04.2021 102. Maciej Skorża 12.04.2021 06.06.2022 103. John van den Brom 15.06.2022 nadal

Prezesi Lecha

Źródło^[51]

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania 1. Jan Nowak 08.1920 04.1922 2. Leon Nowicki 05.1925 07.1922 3. Antoni Stachowski 07.1922 01.1924 4. Leon Nowicki 09.1925 03.1926 5. Stanisław Dereziński 04.1926 04.1930 6. Edmund Nowakowski 05.1930 07.1933 7. Józef Chrobak 07.1933 12.01.1935 8. Wojciech Pater 12.01.1935 01.1936 9. Michał Małaczyński 01.1936 01.1938 10. Włodzimierz Gorzecki 01.1938 09.1939 11. Józef Chrobak 16.03.1945 23.06.1945 12. Tadeusz Zawiślak 23.06.1945 12.1946 13. Stanisław Nawrocki 12.1946 09.01.1948 14. Tadeusz Bronowski 09.01.1948 02.1951 15. Jan Szafrański 02.1951 05.1954 16. Franciszek Ciastko 05.1954 12.1954 17. Tadeusz Bronowski 12.1954 12.1956 18. Tadeusz Wrona 12.1956 12.1958

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania 19. Zygmunt Sobczak 17.02.1959 12.02.1962 20. Wacław Drab 12.02.1962 21.09.1975 21. Mirosław Sadowski 27.10.1975 11.1977 22. Stanisław Chełstowski 11.1977 01.08.1978 23. Mirosław Sadowski 01.08.1978 11.1979 24. Stanisław Stachnik 11.1979 06.03.1980 25. Bogdan Zeidler 06.03.1980 15.02.1991 26. Jerzy Borowiak 15.02.1991 01.10.1993 27. Jan Grodziski 27.11.1993 29.03.1994 28. Ryszard Dolata 29.03.1994 18.06.1998 29. Jakub A. Grajewski 18.06.1998 11.12.1998 30. Ryszard Dolata 11.12.1998 07.07.1999 31. Stanisław Butka 07.07.1999 02.06.2000 32. Radosław Majchrzak 02.06.2000 09.05.2006 33. Andrzej Kadziński 09.05.2006 31.10.2011 34. Karol Klimczak 01.11.2011 01.01.2021 35. Karol Klimczak i Piotr Rutkowski 01.01.2021 nadal

Zobacz też

• Lech Poznań w sezonie 2014/2015
• Lech Poznań (koszykówka)
• afera korupcyjna w polskiej piłce nożnej

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Edmund Pacholski: 40 lat sportu kolejarskiego w Poznaniu. KKS Lech Poznań, 1962.
• Paweł Opala, Sławomir Opala, Jarosław Owsiański: Piłkarska lokomotywa. Dzieje sekcji piłki nożnej KKS Lech Poznań 1922-1987. KKS Lech Poznań, 1987.
• Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch: Lech Poznań. 80 lat i jeden rok prawdziwej historii. GiA Katowice, 2003. ISBN 83-88232-11-8.
• Krzysztof Smura, Leszek Waligóra: Kronika Wielkopolski: 65 lat z „Głosem”. Poznań: Polskapresse sp. z o.o., 2010. ISBN 978-83-929660-8-1.
• Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu wielkopolskiego. WZPN Poznań, 2013. ISBN 978-83-64237-00-3.
• Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Fundacja Dobrej Ksiązki Warszawa, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3.
• Jarosław Owsiański: Lech Poznań – przemilczana prawda. Drukarnia Beyga Poznań, 2017. ISBN 978-83-939221-6-1.
• Piotr Grzelczak (red.): Kronika Miasta Poznania nr 1/2022. Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2022. ISSN 0137-3552.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu (pol. • ang.)
• Oficjalny kanał telewizyjny klubu
• Najstarszy nieoficjalny serwis Lecha