Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932 – bieg na 400 m przez płotki mężczyzn
Bieg na 400 metrów przez płotki mężczyzn był jedną z konkurencji rozgrywanych podczas X Letnich Igrzysk Olimpijskich. Biegi zostały rozegrane w dniach 31 lipca i 1 sierpnia 1932 roku na stadionie Los Angeles Memorial Coliseum w Los Angeles. Wystartowało 18 zawodników z 13 krajów.
Rekordy
Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|
Rekord świata | Morgan Taylor | 52,0 | Filadelfia | (dts)[1] | 24 lipca 1928
Rekord olimpijski | Morgan Taylor | 53,4 | Amsterdam | (dts)[2] | 29 lipca 1928
David Burghley | (dts)[2] | 30 lipca 1928
Terminarz
Data | Godzina | |
---|---|---|
31 lipca 1932 | Eliminacje | 14:30 |
Półfinały | 17:00 | |
1 sierpnia 1932 | Finał | 15:30 |
Wyniki
Eliminacje
Rozegrano cztery biegi eliminacyjne. Pierwszych trzech zawodników z każdego biegu awansowało do półfinałów (Q).
Bieg 1
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Morgan Taylor | Stany Zjednoczone | 55,8 | Q |
2. | Sten Pettersson | Szwecja | 56,1 | Q |
3. | Christos Mandikas | Grecja | 56,4 | Q |
4. | Seiken Cho | Japonia | 56,5 | |
5. | Alfonso González | Meksyk | 56,7 |
Bieg 2
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Bob Tisdall | Irlandia | 54,8 | Q |
2. | Fritz Nottbrock | Niemcy | 55,0 | Q |
3. | Glenn Hardin | Stany Zjednoczone | 55,0 | Q |
4. | Sylvio Padilha | Brazylia | 55,1 | |
– | Tom Coulter | Kanada | DQ |
Bieg 3
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Joe Healey | Stany Zjednoczone | 44,2 | Q |
2. | André Adelheim | Francja | 54,3 | Q |
3. | Kell Areskoug | Szwecja | 54,6 | Q |
4. | Wangelis Moiropulos | Grecja | 55,2 |
Bieg 4
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Luigi Facelli | Włochy | 55,0 | Q |
2. | David Burghley | Wielka Brytania | 55,1 | Q |
3. | George Golding | Australia | 55,2 | Q |
4. | Carlos dos Reis Filho | Brazylia | 55,8 |
Półfinały
Z każdego z półfinałów do finału awansowało trzech najlepszych zawodników (Q).
Bieg 1
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Glenn Hardin | Stany Zjednoczone | 52,8 | Q |
2. | Morgan Taylor | Stany Zjednoczone | 52,9 | Q |
3. | David Burghley | Wielka Brytania | 53,0 | Q [3] |
4. | George Golding | Australia | 53,1 | [4] |
5. | Sten Pettersson | Szwecja | 53,5 | |
6. | Fritz Nottbrock | Niemcy | 53,7 |
Bieg 2
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1. | Bob Tisdall | Irlandia | 52,8 | Q = |
2. | Kell Areskoug | Szwecja | 53,2 | Q |
3. | Luigi Facelli | Włochy | 53,2 | Q |
4. | Joe Healey | Stany Zjednoczone | 53,2 | |
5. | André Adelheim | Francja | 53,8 | |
6. | Christos Mandikas | Grecja |
Finał
W biegu finałowym zwyciężył Bob Tisdall, jednak przewrócił ostatni płotek, co zgodnie z ówczesnymi przepisami uniemożliwiło uznanie jego wyniku za rekord świata i rekord olimpijski.
Poz. | Zawodnik | Reprezentacja | Czas (ręcz.) | Czas (aut.) | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1. | Bob Tisdall | Irlandia | 51,8 | 51,67 | |
2. | Glenn Hardin | Stany Zjednoczone | 52,0 | 51,85 | = |
3. | Morgan Taylor | Stany Zjednoczone | 52,0 | 51,96 | |
4. | David Burghley | Wielka Brytania | 52,2 | 52,01 | [3] |
5. | Luigi Facelli | Włochy | 53,0 | ||
6. | Kell Areskoug | Szwecja | 54,6 |
Przypisy
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 128 [dostęp 2021-12-14] (ang.).
- ↑ a b 1928 Summer Games Olympics, Athletics, 400 metres Hurdles, Men, olympedia.org [dostęp 2021-12-14] (ang.).
- ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 85. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 82. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
Bibliografia
- Olympic Official Reports Collection – Official Reports 1932, s. 436–438 [dostęp 2021-12-14] (ang.).
- 1932 Summer Olympics. Athletics. 400 metres Hurdles, Men, olympedia.org [dostęp 2021-12-14] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
An icon that represents a bronze medal
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Sport records icon to be used for Olympic records.
Sport records icon to be used for national records.
Sport records icon to be used for world records.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Sport. Olympische Spelen 1928 Amsterdam, Nederland : De Amerikaan Frank Morgan Taylor in actie tijdens de tweede halve finale van de 400 m horden. Hij zou brons winnen.
Bob Tisdall
Autor: Louisiana State University, Licencja: CC BY-SA 4.0
Glenn slats hardin jumping hurdles for LSU Louisiana State University