Leon Kamaszewski

Leon Kamaszewski

Kamasz, Leon

Data i miejsce urodzenia	14 marca 1907 Warszawa
Data i miejsce śmierci	15 czerwca 1973 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	murarz
Edukacja	szkoła zawodowa
Partia	Komunistyczna Partia Polski Polska Partia Robotnicza Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Grób Leona Kamaszewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Leon Kamaszewski pseud. Kamasz, Leon (ur. 14 marca 1907 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1973 tamże) – działacz komunistyczny, oficer GL i AL.

Skończył rzemieślniczą szkołę budowlaną i został murarzem, a później technikiem budowlanym. Od 1929 związany ze skrajną lewicą, w 1930 wstąpił do KPP i został sekretarzem komórki terenowej, a w 1931 wybrano go do Komitetu Dzielnicowego (KD) KPP dzielnicy Wola. Był agitatorem komunistycznym w środowisku robotniczym i kolporterem prasy i literatury komunistycznej, dla której założył ruchomą bibliotekę. 5 stycznia 1933 został aresztowany na posiedzeniu KD KPP i skazany na 4 lata więzienia; po apelacji wyrok obniżono do 2 lat. Po zwolnieniu z więzienia na Mokotowie nadal działał w KPP, swoim mieszkaniu mieścił dzielnicowe drukarnie i skład literatury KPP. Podczas okupacji, zimą 1939/1940 założył nieformalną grupę złożoną z byłych KPP-owców, utrzymującą kontakt ze Stowarzyszeniem Przyjaciół ZSRR i grupą „biuletynowców”. 1940–1943 był murarzem w przedsiębiorstwie budowlanym. Od stycznia 1942 w PPR, został oficerem politycznym grup bojowych GL, potem AL. W marcu 1945 współorganizował i został kierownikiem Warszawskiej Szkoły Partyjnej PPR. 1948–1950 kierował Wydziałem Personalnym Komitetu Warszawskiego PZPR, w 1956 – Wydziałem Organizacyjnym KD PZPR, a 1957–1959 był II sekretarzem KD PZPR dzielnicy Stare Miasto w Warszawie. Od 1959 członek egzekutywy KD PZPR Śródmieście, od 1962 na rencie dla zasłużonych. Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera C33-3-8)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.