Leon Morawski

Leon Morawski
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

13 czerwca 1925

Data śmierci

26 lutego 1991

Przebieg służby
Lata służby

1944-1990

Siły zbrojne

Orzeł LWP.jpg Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego

Stanowiska

szef oddziału, szef zarządu

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy

Leon Morawski (ur. 13 czerwca 1925, zm. 26 lutego 1991[1]) – polski oficer polityczny, pułkownik ludowego Wojska Polskiego.

60-lecie urodzin gen. broni dr Józefa Baryły – życzenia od podwładnych z aparatu politycznego WP, przemawia I zastępca szefa GZP WP gen. dyw. dr Tadeusz Szaciło, obok stoją (od lewej): gen. dyw. Władysław Polański – komendant WAP, gen. bryg. Albin Żyto – zastępca szefa GZP WP, gen. bryg. Henryk Kondas - zastępca dowódcy POW ds. politycznych, płk Stefan Rutkowski – przewodniczący Komisji Kontroli Partyjnej WP, płk Leon Morawski – szef Zarządu Wydawnictw, Drukarń i Zaopatrzenia GZP WP; Warszawa 21 listopada 1984

Życiorys

Przez wiele lat zajmował odpowiedzialne stanowiska w Głównym Zarządzie Politycznym Wojska Polskiego. W latach 60. sprawował nadzór z ramienia GZP WP nad przymusowym poborem kleryków do służby zasadniczej w kompaniach karnych LWP[2]. W 1967 był szefem oddziału I w Zarządzie I (organizacyjnym) GZP WP[3]. Brał udział w przeprowadzaniu czystek antysemickich w Wojsku Polskim w latach 1967-1968, m.in. w dowództwie Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W 1967 wraz z gen. bryg. Janem Czaplą oraz szefem Sekretariatu szefa GZP WP płk. Ludwikiem Boskiem opracował dokument Niektóre problemy powstania i rozwoju LWP, wskazujący oficerów pochodzenia żydowskiego sprawujących kierownicze funkcje w ludowym Wojsku Polskim od 1943 roku[4].

W 1968 roku był sekretarzem Wojskowego Komitetu Budowy Szkół[5]. Wraz z płk Czesławem Kiszczakiem oraz płk Wacławem Jagielnickim wchodził w skład specjalnej komisji do zbadania nadużyć spowodowanych przez byłego attaché wojskowego PRL w Londynie pułkownika Mieczysława Romana[6].

Od 1972 do 1990 był szefem Zarządu Wydawnictw, Drukarń i Zaopatrzenia GZP WP[7]. Wchodził również w skład Rady Patronackiej Muzeum Drukarstwa Warszawskiego[8].

W 1970 Zarząd Propagandy i Agitacji GZP WP wydał opracowanie jego autorstwa pod tytułem Żołnierze ludowego Wojska Polskiego w społecznej służbie dla kraju.

Członek PZPR, wielokrotnie wybierany do władzy partyjnych Instytucji Centralnych MON.

W 1982 roku odznaczony przez I sekretarza KC PZPR gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Od 1990 w stanie spoczynku.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A34-2-23)[9].

Przypisy

  1. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
  2. ↑ Andrzej Lesiński, Służba wojskowa kleryków w PRL 1959-1980, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1995, str. 137
  3. ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1997, nr 1-2, str. 8
  4. ↑ Michel M. Checinski Running the Gauntlet of Anti-Semitism: From Polish Counterintelligence to the German/American Marshall Center, Jerusalem-New York, 2004, str. 257
  5. ↑ Janusz Przymanowski, Rozpoznanie i szarża, Wydawnictwo MON, Warszawa 1968, str. 181-183
  6. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Strzały na Belwederskiej, Uważam Rze Historia 2012, nr 4, str. 30-33, ISSN 2084-8633
  7. ↑ Wojskowy Przegląd Historyczny, 1991, nr 2, str. 371
  8. ↑ Barbara Rogulska, Muzeum Drukarstwa Warszawskiego. Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy/w/Almanach Muzealny, nr 4, 2003, str. 313
  9. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Media użyte na tej stronie

Jubileusz 60-lecia urodzin gen. Baryły.jpg
60th birthday of general Jozef Baryla, Chief of the Main Political Administration of Polish People's Army