Leopold Binental

Leopold Binental
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1886
Kielce

Data i miejsce śmierci

1944
KL Auschwitz

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek, kolekcjoner, muzykolog

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Leopold Jan Binental (ur. 10 stycznia 1886 w Kielcach[1], zm. w 1944 w Auschwitz-Birkenau)[2] – polski skrzypek, muzykolog i publicysta żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

Leopold Jan Binental urodził się 10 stycznia 1886 w Kielcach, w zamożnej polsko-żydowskiej rodzinie Henryka i Franciszki z Guranowskich. Henryk Binental był znanym przedsiębiorcą. W 1902 nabył podwarszawską osadę Dąbrówka-Leonówka i założył tam wytwórnię drożdży. Dla terenu zakładu przyjęła się wkrótce nazwa Henryków (obecnie część warszawskiej Białołęki). W latach międzywojennych Henryk wraz z trzema synami, Mieczysławem, Józefem i Aleksandrem prowadził Warszawskie Zakłady Przemysłowe Wyrobu Drożdży Prasowanych, Słodu i Spirytusu SA. Leopold Jan jako jeden z rodziny nie zajął się interesami. Ojciec zadbał o staranne wykształcenie Leopolda[1].

Ukończył Wyższą Szkołę Muzyczną oraz Wydział Prawny Uniwersytetu w Paryżu[1], a także Konserwatorium Muzyczne w Warszawie[3].

Jako ochotnik wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Udział w wojnie zakończył w stopniu podporucznika rezerwy. W latach 1919–1923 pracował jako starszy referent w Wydziale Literatury, Muzyki i Teatrów Departamentu Sztuki Ministerstwa Kultury i Sztuki[4].

Był profesorem Wyższej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie oraz krytykiem muzycznym Kuriera Warszawskiego. Był prezesem sekcji naukowej wydawnictwa Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Był również profesorem i pracownikiem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, członkiem francuskiego Instytutu Chopina oraz sekretarzem rady Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych[1]. Był inicjatorem oraz współorganizatorem głośnych wystaw chopinowskich w Muzeum Narodowym w Warszawie (1932) i Bibliotece Polskiej w Paryżu (1932 i 1937). Zgromadził kolekcję autografów i pamiątek po Chopinie, którą w środowisku muzykologów uznaje się za niezwykle cenną[5]. W 1934 razem z dyplomatą, Tadeuszem Brzezińskim odkrył w archiwum wydawnictwa Breitkopf und Härtel zbiory rękopisów Fryderyka Chopina i jego portrety wykonane w postaci dagerotypów. Wydawnictwo Breitkopf und Härtel jako pierwsze wydawało utwory Fryderyka Chopina, a w 1843 zakupiło od kompozytora prawa do jego twórczości. Zbiory zostały wykupione przez rząd Rzeczypospolitej w 1937 roku za cenę 100 tys. marek niemieckich (równowartość 200 tys. złotych polskich)[6].

Był również kolekcjonerem dzieł sztuki. Jego zbiór obejmował ceramikę starożytną, bliskowschodnią i nowożytną europejską, rzeźbę średniowieczną oraz tkaniny, złotnictwo i judaica[7]. Po wybuchu wojny, jesienią 1939 roku Binental zabezpieczył swoje zbiory. Trzy skrzynie z ceramiką i dziełami sztuki zdeponował w Muzeum Narodowym w Warszawie. Jakie podjął decyzje co do losów pamiątek po Chopinie do tej pory nie wiadomo[5].

Na początku 1940 roku z żoną Janiną wyjechał do Francji, do Paryża, gdzie mieszkała jego córka Krystyna[8]. Jednak w 1944 roku został wraz z żoną aresztowany został przywieziony do KL Auschwitz 30 marca 1944 w 70 transporcie z Drancy. Oznaczony numerem 176137 w październiku trafił do obozowego Instytutu Higieny SS. O Janinie Bilental brak informacji[3][5].

Życie osobiste.

Żonaty z Janiną Heilpern. Ślub zawarto 22 stycznia 1908 roku[1]. Miał córkę Krystynę (ur. 1911). Rodzina przed wybuchem II wojny światowej zamieszkiwała w Warszawie, przy ul. Hożej 15[5].

Publikacje

  • Chopin – Mickiewicz – G. Sand. Nieznane listy Chopina i Mickiewicza, Kurier Warszawski 17/1937
  • Dziennik Fryderyka Chopina. [Dziennik stuttgarcki], Kurier Warszawski 309/1932
  • Pamiątki szopenowskie. [Przegląd zabytków zachowanych w Polsce], Muzyka 7/9 1932
  • Chopin. W 120 rocznicę urodzin. Dokumenty i pamiątki, Warszawa 1930, Lipsk 1932
  • Nieznany notatnik Szopena [z r. 1849], Muzyka 11/1930
  • Chopin, życiorys twórcy i jego sztuka, Warszawa 1930 i 1937, Paryż 1934

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Stanisław Łoza, Czy wiesz, kto to jest?, Warszawa 1938, s. 47.
  2. ↑ Billig Adolf | Virtual Shtetl, sztetl.org.pl [dostęp 2021-10-03].
  3. ↑ a b Fryderyk Chopin – Centrum Informacji – Leopold Jan Binental – Biogram, pl.chopin.nifc.pl [dostęp 2021-10-03].
  4. ↑ Spis szkół w okręgu szkolnym lwowskim obejmującym województwa lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie, Lwów 1924, s. 13.
  5. ↑ a b c d e Krzysztof Dubiński, Ewa Katarzyna Świetlicka, LEOPOLD BINENTAL I LOSY JEGO KOLEKCJI, „Muzealnictwo”, 58, 2017, s. 109–122, DOI: 10.5604/01.3001.0010.1024, ISSN 0464-1086 [dostęp 2021-10-03] (ang.).
  6. ↑ Włodzimierz Kalicki, Monika Kuhnke: Ten portret zniszczył legendę o subtelnej urodzie Chopina. Gdzie jest bezcenny dagerotyp. wyborcza.pl, 2021-11-24. [dostęp 2021-11-24].
  7. ↑ Publishers Panel, muzealnictworocznik.com [dostęp 2021-10-03].
  8. ↑ Binental, Leopold Jan, eurocaribbean.co.uk [dostęp 2021-10-03].

Linki zewnętrzne