Leopold IV (książę Lippe)

Leopold IV
Leopold Julius Bernhard Adalberd Otto Karl Gustav
z Bożej łaski książę Lippe, hrabia Biesterfeld
Ilustracja
Wizerunek herbu
Książę Lippe
Okres

od 13 stycznia 1905
do 12 listopada 1918

Poprzednik

Aleksander

Pretendent do tronu Lippe
Okres

od 12 listopada 1918
do 30 grudnia 1949

Następca

Armin

Regent Księstwa Lippe
Okres

od 26 września 1904
do 13 stycznia 1905

Poprzednik

Ernest, hr. Biesterfeld

Dane biograficzne
Dynastia

Lippe

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1871
Oberkassel

Data i miejsce śmierci

30 grudnia 1949
Detmold

Ojciec

Ernest Lippe-Biesterfeld

Matka

Karolina Wartesleben

Rodzeństwo

Adelajda, Bernard

Małżeństwo

Berta Heska
od 16 sierpnia 1901
do 19 lutego 1919

Dzieci

Ernest, Leopold, Karolina, Chlodwig, Zyglinda

Małżeństwo

Anna Ysenburg-Büdingen
od 26 kwietnia 1922
do 30 grudnia 1949

Dzieci

Armin

Odznaczenia
Order Domowy Lippeński Order Świętego Jana (Prusy) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order św. Huberta (Bawaria) Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia)

Leopold IV, niem. Leopold IV. Julius Bernhard Adalberd Otto Karl Gustav zur Lippe (ur. 30 maja 1871 w Oberkassel, zm. 30 grudnia 1949 w Detmold) – regent Lippe w imieniu księcia Aleksandra w 1904–1905, następnie książę w 19051918.

Życiorys

Przyszedł na świat jako syn Ernesta hr. Biesterfeld i Karoliny Wartesleben. Wywodził się ze starszej linii domu panującego książąt Lippe. Kształcił się w instytucie kanoników regularnych w Roßleben. Następnie w gimnazjum we Frankfurcie nad Odrą. Ukończył także Królewskie Seminarium Nauczycielskie w Putbus, gdzie w 1891 zdał maturę. W 1891–1894 odbył służbę wojskową w armii cesarskiej. W 1894 rozpoczął studia z socjologii, ekonomii i historii na Uniwersytecie w Bonn, po czym przeniósł się do Berlina. W Bonn został przyjęty do Korporacji „Borussia”. W 1895 paraliż ojca, który sprawował regencję nad niezdolnym do rządzenia księciem Aleksandrem, zmusił Leopolda do przerwania studiów i powrotu do kraju. Wobec choroby regenta rozgorzał spór o sukcesję nad księstwem. Leopold przejął obowiązki ojca, sprawując faktycznie regencję, jednak występował w jego imieniu. Wraz ze śmiercią ojca 26 września 1904 Leopold ogłosił się regentem księcia, co podważył cesarz Wilhelm II. 13 stycznia 1905 wraz ze śmiercią księcia Aleksandra objął rządy jako Leopold IV, jednak sukcesja nadal była kwestionowana przez cesarza. Ostatecznie Sąd Najwyższy Rzeszy orzeczeniem z 25 października 1905 potwierdził prawa Leopolda zarówno do minionej regencji, jak i do sukcesji księstwa Lippe, uznając go jedynym prawowitym księciem i przyznając linii Biesterfeld dziedziczne prawo sukcesji w kraju. Decyzja ta zmusiła Wilhelma II do rezygnacji z osadzenia swojego szwagra, księcia Adolfa Schaumburg-Lippe, regenta księstwa urzędującego w Berlinie. W grudniu 1905 Leopold IV został intronizowany na księcia w Detmoldzie, którą to uroczystość zbojkotował cesarz. Konflikt ten został zażegnany dopiero w 1909, kiedy to Wilhelm II na znak pojednania przyznał Leopoldowi Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego.

Podczas rewolucji listopadowej (1918) książę Leopold IV został wezwany przez Radę Ludowo-Żołnierską Lippe do abdykacji. Oczekując na zakończenie wojny i opanowanie sytuacji w kraju ostatecznie podpisał akt abdykacji 12 listopada 1918, jednocześnie zapowiadając objęcie tronu, jeśli obywatele Lippe powołają go z powrotem. W okresie republikańskiej Rzeszy prowadził długotrwałe spory sądowe o zabezpieczenie rodowego majątku. Był przeciwny polityce prowadzonej przez nazistów. Wobec tego w testamencie wydziedziczył swoich starszych synów Ernesta, Leopolda i Chlodwiga, którzy związali się silnie z nowym aparatem władzy. Za swojego następcę wskazał najmłodszego z nich, Armina[1].

Rządy

Rządy Leopolda IV charakteryzował postęp gospodarczy i kulturalny, władca był otwarty na nowinki technologiczne i pokładał nadzieje w inwestycjach przemysłowych. W celu redukcji bezrobocia uruchomił warsztaty państwowe i zorganizował roboty publiczne, głównie przy inwestycjach budowlanych. Dzięki temu powstało bądź zostało przebudowanych wiele gmachów stolicy księstwa, m.in. siedziba rządu i parlamentu, banku krajowego, kas oszczędnościowo-kredytowych i spółdzielczych, gimnazjum, seminarium nauczycielskie, plebania protestancka. Zauważając duże znaczenie turystyki w gospodarce regionów niskouprzemysłowionych, z osobistego budżetu pokrył odwiert źródła wód mineralnych „Leopold” w Bad Salzuflen. Z własnych środków wspierał rozwój instytucji kultury i oświaty oraz inwestycje przemysłowe. Najważniejszą inwestycją księcia było powołanie Akademii Nauk Administracyjnych, który przygotowywała inwalidów wojennych i emerytów wojskowych do objęcia stanowisk urzędniczych. Rozwijał także kulturę, inwestując w odbudowę i ponowne uruchomienie teatru w Detmoldzie, który rozpoczął swoją działalność w 1916. W związku z reformą systemu oświatowego wprowadzonego w Rzeszy w 1914, doprowadził do uznania statusu branżowo-akademickiego założonej szkoły urzędniczej oraz seminarium nauczycielskiego, któremu nadał dozór szkolny nad instytutami kościelnymi.

Odznaczenia

Krąg rodzinny

Książę Leopold IV był dwukrotnie żonaty. Pierwsze małżeństwo zawarł 16 sierpnia 1901 z księżniczką Bertą von Hessen-Philippsthal-Barchfeld (1874–1919); drugie 26 kwietnia 1922 z księżną Anną zu Ysenburg-Büdingen, owdowiałą księżną Lippe-Weißenfeld (1886–1980). Leopold był ojcem sześciorga dzieci:

  • (1) Ernest Leopold Chlodwig Juliusz Aleksy Wilhelm (1902–1987) – książę-następca 1905–1949, od 1949 książę krwi,
  • (1) Leopold Bernard Wilhelm Fryderyk Henryk Aleksy Otto (1904–1965) – książę krwi,
  • (1) Karolina Augusta Adelajda Matylda Maria Ludwika Paulina (1905–2001) – księżniczka krwi ⚭ Hans von Kanitz (1893–1968),
  • (1) Chlodwig Leopold Fryderyk August Jerzy Rudolf Krystian Maksymilian (1909–2000) – książę krwi,
  • (1) Zyglinda Berta Elżbieta Adelajda Julianna Kalma Batylda Maria Anna (1915–2008) – księżniczka krwi ⚭ Friedrich Karl Heldman (1904–1977),
  • (2) Armin Leopold Ernest Bruno Willa August (1924–2015) – książę krwi, od 1949 książę-następca (pretendent do tronu).

Przypisy

  1. Jonathan Petropoulos, Royals and the Reich: The Princes von Hessen in Nazi Germany, Oxford: Oxford University Press, 2006, s. 98, ISBN 0-19-516133-5 (ang.).
  2. a b widoczne na portrecie w infoboksie
  3. a b c d Melville Henry Massue marquis de Ruvigny et Raineval: The Titled Nobility of Europe. Londyn: 1914, s. 93-93. (ang.).
  4. Peter Ohm-Hieronymussen: Die Mecklenburg-Strelitzer Orden und Ehrenzeichen. Kopenhaga: 2000, s. 55 (niem.)

Bibliografia

  • Fürst Leopold IV. zur Lippe. [W:] Internationales Biographisches Archiv. T. 35: 1951.

Media użyte na tej stronie

Ord.Aquilanera.png
Order of Black Eagle's ribbon - Prussia
D-PRU EK 1914 1 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny - I Klasy (1813)-1914-1918 (Prusy).
Ord.Aquilarossa-GC.png
Autor: Louis14, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastro da cavaliere di gran croce del'Ordine dell'Aquila Rossa del Regno di Prussia (Germania)
Shield of the Principality of Lippe.svg
Autor: Glasshouse, Licencja: CC BY-SA 4.0
Shield of the Principality of Lippe
LeopoldIVofLippe.jpg
Leopold IV, Prince of Lippe (1871-1949), prince of the German principality of Lippe 1905–1918
DE-BY Orden des Heiligen Hubertus BAR.svg
Baretka: Rycerski Order Domowy Św. Huberta (Bawaria)
MKB Order of the Wendish Crown ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
House Order of the Wendish Crown ribbon bar. Grand Duchy of Mecklenburg-Schwerin and Grand Duchy of Mecklenburg-Strelitz.
Het lint van het Vorstelijk Erekruis van Lippe.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Robert Prummel (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

Eigen tekening

Robert Prummel 2007
Order of St Giovanni of Gerusalem-Brandenburg BAR.jpg
Autor: Skukifish, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino dell'Ordine di San Giovanni di Gerusalemme del Baliaggio di Brandeburgo