Lesław Boroński

Lesław Boroński
Data i miejsce urodzenia27 września 1854
Kraków
Data i miejsce śmierci6 marca 1897
Katowice
Narodowośćpolska

Lesław Franciszek Boroński (ur. 27 września 1854 w Krakowie[1], zm. 6 marca 1897 w Katowicach) – polski adwokat, redaktor, działacz polityczny i społeczny.

Życiorys

Urodził się w 1854 w Krakowie, był synem Franciszka, adwokata, członka nadzwyczajnego Akademii Umiejętności, i Eufemii z Weiglów (siostry prezydenta Krakowa Ferdynanda Weigla). Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie (matura w czerwcu 1873, wcześniej był uczniem Gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie) i Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyplom doktora praw uzyskał w czerwcu 1878[2]. Był adwokatem krajowym we Krakowie. Po ustąpieniu Tadeusza Romanowicza został redaktorem i wydawcą pisma „Nowa Reforma”. Zasiadał w Radzie Miejskiej Krakowa. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Szkoły Ludowej. Uczestniczył w procesach politycznych. Członek korespondent Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1896 roku[3].

Popełnił samobójstwo z broni palnej 6 marca 1897 w Katowicach (przyczyną targnięcia się na życie miała być przegrana w wyborach do Rady Miejskiej i kłopoty finansowe).

Był żonaty z Aleksandrą z Bogusławskich (1865–1920), miał syna Lesława, nauczyciela, dziennikarza, literata[4]. Pochowany tymczasowo w Katowicach. W kwietniu rodzina przewiozła zwłoki do Krakowa i tu 15 kwietnia złożono je do grobu na Cmentarzu Rakowickim[5].

Publikacje

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Jan Krystyn Pinowski, Z ptakami przez życie. Autobiografia ornitologa-ekologa, Warszawa 2018, s. 27.
  2. ↑ J. K. Pinowski, Z ptakami..., dz. cyt., s. 27.
  3. ↑ Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 8.
  4. ↑ J. K. Pinowski, Z ptakami..., dz. cyt., s. 27–28.
  5. ↑ Zwłoki s.p. dra Lesława Borońskiego Dziennik Krakowski 1897 nr 386 s.6

Linki zewnętrzne