Leszek Jezierski

Leszek Jezierski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1929
Lublin

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 2008
Łódź lub Zgierz

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

168 cm

Pozycja

prawy napastnik

Informacje klubowe
Klub

brak (koniec kariery)

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1945–1950WKS Lublinianka/OWKS Lublin
1950–1952CWKS Warszawa6(1)
1952–1961ŁKS-Włókniarz/ŁKS Łódź160(20[a])
1962–1963Start Łódź
1963Włókniarz Łódź
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1954–1958 Polska6(0)
Kariera trenerska
LataDrużyna
Hala Sportowa Łódź (juniorzy)
1968ŁKS Łódź
1969–1976Widzew Łódź
1976–1978ŁKS Łódź
1978–1980Ruch Chorzów
1981–1984ŁKS Łódź
1985Lech Poznań
1985–1987Pogoń Szczecin
1987–1990ŁKS Łódź
1992Pogoń Szczecin
1992Zawisza Bydgoszcz
1993Widzew Łódź
1995–1996ŁKS Łódź
1999Pogoń Szczecin
2004ŁKS Łódź (asystent)

Leszek Jezierski (ur. 12 maja 1929 w Lublinie, zm. 12 stycznia 2008 w Łodzi lub w Zgierzu) – polski piłkarz i trener sportowy, reprezentant Polski w piłce nożnej.

Życiorys

Karierę piłkarską rozpoczynał w KS Lublinianka. Podczas odbywania służby wojskowej reprezentował Legię Warszawa, w barwach której w 6 meczach zdobył 1 bramkę. W 1953 przeniósł się do Łódzkiego Klubu Sportowego. Razem z ŁKS zdobył Puchar i mistrzostwo Polski. Reprezentował również barwy Startu Łódź, Włókniarza Łódź i Stomilu Poznań. W reprezentacji Polski zadebiutował 8 sierpnia 1954 w meczu przeciwko Bułgarii. W biało-czerwonym trykocie wystąpił 6 razy.

W karierze trenerskiej jego pierwszym sukcesem było zdobycie w 1966 mistrzostwa Polski juniorów z zespołem MKS Hala Sportowa. Kierując drużynami w Łodzi, doprowadził łódzką piłkę nożną do bardzo silnej pozycji krajowej. Wykorzystywał przy tym niedocenianych gdzie indziej zawodników[1]. W 1975 awansował z Widzewem Łódź do ekstraklasy. Kolejnym krokiem w karierze trenerskiej był ŁKS Łódź. Pracując w tym klubie został wybrany trenerem roku. Jego największymi osiągnięciami jako trenera było zdobycie mistrzostwa Polski w 1979 r. przez prowadzony przez niego klub Ruch Chorzów oraz wicemistrzostwa Polski w sezonie 1986/1987 przez Pogoń Szczecin. Prowadził też m.in. Lecha Poznań, Zawiszę Bydgoszcz[1]. Trzykrotnie wybierano go na trenera roku w plebiscycie "Piłki Nożnej". Znajdował się w radzie trenerskiej PZPN.

Ostatnie lata swojego życia spędził w swoim domu w Sokolnikach-Lesie. Zmarł 12 stycznia 2008 r. w Łodzi[1] lub w Zgierzu[2]. Został pochowany w Alei Zasłużonych Cmentarza Komunalnego na Dołach w Łodzi (kwatera XV, rząd 49, grób 22).

Grób Leszka Jezierskiego na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi

Uwagi

  1. Bez danych z sezonu 1953.

Przypisy

  1. a b c Odeszli w 2008 roku, Kronika Sportu Polskiego [zarchiwizowane z adresu 2013-12-02].
  2. Leszek Jezierski, 90minut.pl [dostęp 2020-05-10].

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Grób trenera Leszka Jezierskiego na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi (cropped).JPG
Autor: Gapcior, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób trenera Leszka Jezierskiego na Cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi
Grób trenera Leszka Jezierskiego na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi.JPG
Autor: Gapcior, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób trenera Leszka Jezierskiego na Cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi